Geluk, το μπιστρό που κάνει τη διαφορά στην Ηλιούπολη
Η ιστορία πίσω από ένα από τα πιο επιτυχημένα μαγαζιά της Ηλιούπολης, δια στόματος του δημιουργού του, Σπύρου Αργυρίου.
- 18/10/2018
- Κείμενο: Χριστίνα Ζάχου
Το γωνιακό all day bistro “Geluk”, που βρίσκεται επί της λεωφόρου Βενιζέλου στην Κάτω Ηλιούπολη, είναι γεμάτο κόσμο που απολαμβάνει τον καφέ του. Φωτεινά χρώματα, άνετες και διαφορετικές γωνιές όπου κυριαρχεί η mix & match διακόσμηση, mainstream μουσική και ένα χαρούμενο προσωπικό είναι μερικά απ’ όσα σου αφήνουν θετικές εντυπώσεις από το μαγαζί.
Πίσω από το συγκεκριμένο success story βρίσκεται ο Σπύρος Αργυρίου ο οποίος, πριν από επτά χρόνια, στα 24 του, κατάφερε να πάρει το υποβαθμισμένο γωνιακό μαγαζί και να το μετατρέψει σε ένα από τα πιο αγαπημένα στέκια της περιοχής.
Ο νεαρός ιδιοκτήτης εργαζόταν στο χώρο της εστίασης περνώντας από όλα τα πόστα: βοηθός σερβιτόρου, τσεκαδόρος, σερβιτόρος, υποδοχή. Όταν αποφάσισε πως αυτό θα είναι το επάγγελμα του με τις οικονομίες του πήρε το ρίσκο να ανοίξει τη δική του επιχείρηση. Διπλό ρίσκο: να ανοίξει café-bistro μόλις 24 ετών και μάλιστα σ΄ ένα χώρο που δεν είχε την καλύτερη δυνατή φήμη.
«Μεγάλωσα στην Ηλιούπολη αλλά δεν έβγαινα ποτέ εκεί γιατί δεν είχε ωραία μαγαζιά. Έψαχνα χώρο για να ανοίξω μαγαζί και μόλις είδα το συγκεκριμένο για κάποιο λόγο μου άρεσε που ήταν γωνιακό. Πίστεψα πολύ αυτό το μαγαζί που βρισκόταν στην Κάτω Ηλιούπολη και δεν σκέφτηκα να ανοίξω κάτι στην κεντρική πλατεία που μαζεύει περισσότερο κόσμο» θυμάται ο Σπύρος που όση ώρα μιλάμε ο κόσμος δεν σταματάει να τον χαιρετάει.
Τους πέντε πρώτους μήνες δούλευε από το πρωί μέχρι το βράδυ μόνος του με μοναδική σερβιτόρα την αδερφή του, η οποία πλέον είναι το δεξί του χέρι μιας και όλα τα χρήματα είχαν δοθεί στο ενοίκιο και στις πρώτες βασικές αγορές. Λίγο αργότερα προσέλαβε και δύο φίλους του για να σπάνε τα ωράρια και η επιχείρηση άρχισε να πηγαίνει κάπως καλύτερα. «Ξεκίνησα να φτιάχνω καφέ το πρωί και ποτά το βράδυ, δεν είχα καθόλου φαγητό. Για να είμαι ειλικρινείς το μαγαζί δεν πήγαινε καθόλου καλά. Δεν ήταν ωραίο αλλά δεν είχα παραπάνω χρήματα για να το φτιάξω. Άρχισα να αναρωτιέμαι αν τελικά έκανα λάθος που το πήρα» θυμάται.
Οι φίλοι του από τη Γλυφάδα που δούλευε χρόνια έρχονταν στο Geluk να τον στηρίξουν, αλλά το μαγαζί ήταν ψυχρό και δεν μπορούσε να κρατήσει εύκολα πελάτες.
Πάνω στο χρόνο κι ενώ τα χρέη πολλαπλασιάζονταν αποφάσισε, ύστερα από προτροπή ενός φίλου του, μια Παρασκευή να διοργανώσει ελληνική βραδιά. «Άρχισα να ζορίζομαι υπερβολικά, ούτε το ενοίκιο δεν μπορούσα να βγάλω εύκολα κι έτσι αποφάσισα να κάνω ένα πάρτι με ελληνικά τραγούδια μιας και δεν υπήρχε κάτι ανάλογο στην περιοχή. Ξαφνικά εκεί που είχα 15 άτομα ήρθαν 100. Επανέλαβα το πάρτι και την επόμενη Παρασκευή όπου δεν μου έφτανε ούτε το προσωπικό ούτε τα ποτήρια. Τελικά κατέληξα να βάλω επιπλέον ημέρα, το Σάββατο. Το μαγαζί τελείωνε από τα πάρτι γύρω στις 8 το πρωί και αμέσως μαζεύαμε για να ανοίξει ως καφέ. Και μπορεί δύο ημέρες τη βδομάδα να ήταν γεμάτο, όμως τις υπόλοιπες ήταν άδειο. Για ένα χρόνο κυλούσε με αυτό το ρυθμό».
Ο ανήσυχος και πεισματάρης Σπύρος δεν επαναπαύτηκε στη σιγουριά που του παρείχαν τα πάρτι. Ήθελε να αλλάξει το μαγαζί και να το φέρει πιο κοντά στο αρχικό του όνειρο. «Αποφάσισα να κάνω μια ανακαίνιση στο χώρο, να σταματήσει το μαγαζί να κλείνει τις πρώτες πρωινές ώρες και να προσθέσω μερικά πιάτα. Για να καταφέρω να αλλάξω το ωράριο πέρασαν περίπου 6 μήνες γιατί οι περισσότεροι το γνώριζαν ως after, αλλά δεν γινόταν αλλιώς. Παρόλο που έγιναν αλλαγές, οι καθημερινές μου πάλι δεν πήγαιναν τόσον καλά. Δεν ήταν αυτό που είχα φανταστεί».
Πριν από δύο χρόνια αποφάσισε να κάνει μια τελευταία αλλαγή. «Ο χώρος που βλέπεις σήμερα ήταν η επένδυση που έκανα. Αποφάσισα να κάνω μια ριζική αλλαγή μέσα κι έξω. Για μένα ήταν η τελευταία μου ευκαιρία για να κάνω ένα all day bistro και να βάλω αυτή τη γωνία στο χάρτη της Αθήνας» αναφέρει γεμάτος ενθουσιασμό. «Δεν σου κρύβω πως μόλις είδα το μαγαζί μετά την ανακαίνιση έβαλα τα κλάματα γιατί νόμιζα ότι δεν ήταν ωραίο και καταστράφηκα. Άνοιξα με βαριά καρδιά και τελικά άκουσα τα πιο θερμά λόγια. Από εκείνη την ημέρα είναι σαν να ξανάνοιξε το μαγαζί από την αρχή».
Πλέον αυτή η γωνιά της λεωφόρου Βενιζέλου είναι γεμάτη κόσμο με ανθρώπους όλων των ηλικιών και απ΄ όλα τα μέρη της Αθήνας.
Όσο για τα θεματικά πάρτι που ουσιαστικά καθιέρωσαν το μαγαζί εξακολουθούν να γίνονται. Μόνο που έχει προστεθεί και το απόγευμα τις Κυριακής με μελωδίες από τη δεκαετία των ΄’80s και ‘90s. «Το μαγαζί έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Κλείνει η τζαμαρία όπου μέσα μπορώ να το κάνω club για τη νεολαία και στον εξωτερικό χώρο να απολαμβάνεις το φαγητό σου με ένα μπουκάλι κρασί χωρίς να σε ενοχλεί η μουσική».
Ο Σπύρος έδωσε μεγάλη έμφαση και στο φαγητό. Καθημερινά μπορείς να απολαύσεις brunch μέχρι τις 5.00 το απόγευμα και μετά έχει φαγητό. Στο νέο κατάλογο -βγαίνει σε δύο βδομάδες- μπορείς να επιλέξεις μεταξύ άλλων πιάτα με ψάρι όπως τόνο και λαβράκι, κρεατικά, σαλάτες και ζυμαρικά. «Δοκιμάζω όλα τα πιάτα και τα cocktails γιατί θέλω να ξέρω ακριβώς τι δίνω στους πελάτες μου. Από το brunch έχει μεγάλη ζήτηση η ομελέτα, η τορτίγια και δύο mini burgers που έχουμε με μοσχαρίσιο μπιφτέκι. Από τα cocktails το αγαπημένο μου είναι το dirty monkey με ρούμι και βερίκοκο» σχολιάζει ο Σπύρος ενώ εγώ απολαμβάνω ένα cocktail με κανέλα κι πορτοκάλι χωρίς αλκοόλ.
«Εδώ και δύο χρόνια είμαι χαρούμενος που έχω φτιάξει το μαγαζί που πάντα ονειρευόμουν. Δεν έμεινα στην εύκολη λύση, αλλά επένδυσα να γίνει ένα ωραίο bistro για να περνάει καλά ο κόσμος που έρχεται» λέει χαμογελαστός.