Στο Μικιό θα γευθείς τους πιο αυθεντικά κρητικούς μεζέδες
Με τα παραδοσιακά προϊόντα να καταφτάνουν στην κουζίνα του «Μικιό» απευθείας από την Κρήτη, η Ελίζα και ο Πέτρος μας φέρνουν στο Παλαιό Φάληρο μυρωδιές και λαχταριστές γεύσεις από τη Mεγαλόνησο.
- 03/12/2019
«Τι να σε κεράσω; Μπύρα, κρασί, τσικουδιά;» Η πρώτη φράση και το χαμόγελο του Πέτρου, όταν τον συνάντησα ένα απόγευμα Τετάρτης, επιβεβαίωσε ότι ήμουν στο σωστό μέρος. Το μεζεδοπωλείο που διατηρεί μαζί με τη γυναίκα του, Ελίζα, στην οδό Αγίου Αλεξάνδρου (αριθμός 58), είναι πράγματι όνομα και πράγμα… Μικιό, που στην κρητική διάλεκτο σημαίνει μικρούλικο. Έτσι ακριβώς. Μικρό, ζεστό και παρεϊστικο είναι το Μικιό.
Το πολύχρωμο και «χουχουλιάρικο» εσωτερικό του, γεμάτο γουστόζικα διακοσμητικά (που αυτήν την περίοδο έχουν μπει σε κλίμα Χριστουγέννων), εκπέμπει μια πολύ γλυκιά, φιλική αύρα, δίνοντας παράλληλα και μια πρώτη γεύση της προσωπικής ενασχόλησης των ιδιοκτητών αλλά και της αγάπης τους για το μαγαζί τους. «Τη διακόσμηση την επιμελείται αποκλειστικά η Ελίζα». Εννοείται πως αυτή είναι μόλις μία από τις αρμοδιότητές της, καθώς μαζί με τον Πέτρο ψωνίζει, μαγειρεύει και σερβίρει, κοινώς λίγο (ή μάλλον, πολύ) απ’ όλα. Άλλωστε όλα στο Μικιό είναι οικογενειακή υπόθεση.
Όντας κάτοικοι της Νέας Σμύρνης και με πολυετή εμπειρία του Πέτρου στο χώρο της εστίασης, αποφάσισαν να κάνουν ένα δικό τους μεζεδοπωλείο στα νότια. Όπως μου εξήγησε ο Πέτρος, η πρωταρχική τους ιδέα ήταν να κάνουνε ένα εστιατόριο με παραδοσιακές κουζίνες από όλα τα νησιά. Όμως η καταγωγή της Ελίζας από την Κρήτη, που είναι ένα νησί με τεράστια γαστρονομική παράδοση από μόνο του, αλλά και οι αξέχαστες μνήμες από τα πεντανόστιμα πιάτα στα κυριακάτικα «τραπεζώματα» της αγαπημένης Χανιώτισας γιαγιάς της –γιαγιάς Ελισσάβετ-, που φωτογραφίες της κοσμούν τους τοίχους του μαγαζιού, τους έκανε τελικά να καταλήξουνε στην αποκλειστικά κρητική ταυτότητα του Μικιού… «Ήταν από εκείνες τις γιαγιάδες που θα πήγαινες για έναν καφέ και θα σου ετοίμαζε παράλληλα και τέσσερα φαγητά για να τον συνοδέψεις!». Και έτσι κάπως ξεκίνησε να λειτουργεί το κρητικό- μεζεδοπωλείο Μικιό το 2010.
«Καθοριστικό ρόλο έπαιξε στο ξεκίνημά μας και η βοήθεια της αδελφής της Ελίζας, Πόπης, η οποία ως μόνιμος κάτοικος Κρήτης γνώριζε τους πιο αξιόλογους επιχειρηματίες και μικροπαραγωγούς του τόπου με τους οποίους μας έφερε σε επαφή και προέκυψε η συνεργασία, καταφέρνοντας έτσι να εξασφαλίσουμε τα καλύτερα-αυθεντικά κρητικά προϊόντα στην κουζίνα μας».
Κρέατα, τυριά και πίτες, φερμένα από το νησί. «Έρχονται όλα απευθείας από την Κρήτη, εκτός από τα λαχανικά. Είχαμε προσπαθήσει μία περίοδο να φέρνουμε ακόμα και αυτά, όμως αποδείκτηκε ανέφικτο». Στα του τυριού, θα διαλέξεις ανάμεσα σε κρητική γραβιέρα, λαδοτύρι, μυζήθρα, ξηρό ανθότυρο κ ενα ιδιαίτερο τυρί το αορη με φρέσκο πιπέρι.
Οι πίτες -αχ οι πίτες- όπως η σφακιανή πίτα (αλμυρή, ή γλυκιά με κρητικό μέλι) και η μαραθόπιτα, αξίζουν τα συγχαρητήριά μας. Θα τις βρεις μόνο στο Μικιό καθώς τις φτιάχνει ακόμα κ αυτές η ξαδέλφη της κουμπάρας της αδερφής της Ελίζας -ουφ!- σε ένα μικρό εργαστήριο στην Κρήτη, με ό,τι πιο αγνό υλικό υπάρχει, επιβεβαιώνοντας ότι στο μεζεδοπωλείο αυτό, το φαγητό είναι πράγματι οικογενειακή υπόθεση.
Τα μεζεδάκια κρεατικών δεν λείπουν από κανένα κρητικό τραπέζι και στο Μικιό θα δοκιμάσεις τους πιο χαρακτηριστικούς εκπροσώπους τους, λαχταριστά μαγειρεμένους. Όπως το ξυδάτο λουκάνικο, το χωριάτικο λουκάνικο Ρεθύμνου και το παραδοσιακό σύγκλινο Κρήτης, το οποίο είναι διαφορετικό από το μανιάτικο αλλά εξίσου νόστιμο. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε το παραδοσιακό χοιρινό απάκι (το πιο τρυφερό που θα έχετε φάει) το οποίο σερβίρεται επίσης και σε μια γιαουρτλού εκδοχή, αλλά και το must του Μικιού απάκι κοτόπουλο -with a twist- με σάλτσα μουστάρδας, αρωματισμένο με διάφορα ιδιαίτερα μπαχαρικά.
Χωρίς πατάτα τηγανητή δεν πάμε πουθενά. Πόσο μάλλον όταν πίσω από την επιλογή της κρύβεται ολόκληρη μελέτη. «Είμαστε, ας πούμε χαριτολογώντας, «διάσημοι» για τις πατάτες μας. Αν παίρνεις μια συγκεκριμένη ποικιλία από πατάτες όλη τη χρονιά, δεν θα είναι όλους τους μήνες το ίδιο γευστική. Εμείς φροντίζουμε να διαλέγουμε τις καλύτερες που υπάρχουν για τηγάνισμα, την κατάλληλη στιγμή». Αντίστοιχα επιλέγουν και τα λαχανικά τους, τα οποία τα ψωνίζουν από τοπικά μαγαζιά στα νότια καθημερινά, λίγα-λίγα, για να είναι πάντα φρέσκα.
Στον «μικιό» κατάλογο θα βρεις επίσης τα σκιουφιχτά μακαρόνια με στάκα και ξυνομυζήθρα και τα μυζηθρένια καλτσούνια, πιάτα παραδοσιακά και νόστιμα που λατρεύουν μικροί και μεγάλοι. Από σαλάτες, ετοιμάζουν -μεταξύ άλλων- τον κλασικό ντάκο και τα ντακάκια (με φρέσκα παξιμάδια από μικρό παραγωγό της Κρήτης και όχι του εμπορίου), αλλά και μια ενδιαφέρουσα version της σαλάτας σταμναγκάθι, που εμπλουτίζουν με μαρούλι, λόλα, γραβιέρα, ρόδι και πανσέτα καπνιστή.
Στο Μικιό θα πιεις και θα τσουγκρίσεις μόνο με παραδοσιακά προϊόντα της Κρήτης. Τσικουδιά, λευκό κρασί και κόκκινο μαρουβά, το ξακουστό κρητικό κρασί, το οποίο θα φτάσει στο τραπέζι σου μόνο εφόσον γίνει τεσσάρων ετών και μετά. Στις νέες αφίξεις, η Χανιώτικη βαρελίσια Μπύρα Χάρμα, φρέσκια και αφιλτράριστη, γίνεται ανάρπαστη, ειδικά το καλοκαίρι στα τραπεζάκια έξω. «Οι πελάτες μας προτιμούν να συνοδεύουν το φαγητό τους με τσικουδιά αντί με κρασί, κάτι που δεν συνηθίζεται στα μαγαζιά της Αθήνας. Αυτό συμβαίνει γιατί η τσικουδιά μας είναι πραγματικά πάρα πολύ ωραία! Ελαφριά στη γεύση, δεν σε ζαλίζει την επόμενη μέρα. Στηρίζω τον συγκεκριμένο παραγωγό και δεν τον αλλάζω με τίποτα γιατί μοιραζόμαστε την ίδια φιλοσοφία. Αγαπάει τόσο αυτό που κάνει, που δεν διαπραγματεύεται την ποιότητα, φτιάχνει λοιπόν την τσικουδιά μόνο από σταφύλια». Όσο για τον λογαριασμό, οι τιμές είναι προσιτές, κατά μέσο όρο 15 ευρώ ανά άτομο, με ποτό και μεζέδες.
Το κρητικό κέρασμα έρχεται να ολοκληρώσει την όμορφη φιλοξενία. Χειροποίητα γλυκά του κουταλιού με γιαουρτάκι, άλλοτε με κυδώνι, άλλοτε με σταφύλι, φράουλα και κεράσι, αλλά φυσικά και κρητική τσικουδιά που όπως έλεγε η γιαγιά Ελισσάβετ, που σύμφωνα με τα λεγόμενα του Πέτρου έζησε αισίως μέχρι τα 102 χρόνια, ήταν το καθημερινό «φάρμακό» της.Και έτσι κάπως σε αποχαιρετούν στο Μικιό αλά κρητικά, μέχρι την επόμενη φορά!