Στη Βόλβη θα φας αυθεντικό, πεντανόστιμο σουβλάκι
Η νέα άφιξη για σουβλάκι στο κέντρο της Αθήνας άνοιξε εν μέσω lockdown, ονομάζεται Βόλβη, βρίσκεται στη Βαρβάκειο και έχει σκοπό να σου συστήσει το σουβλάκι όπως θα έπρεπε να είναι.
- 12/01/2021
- Κείμενο: Δημήτρης Κουπριτζιώτης
Δεν βρίσκεις συχνά σουβλάκι που να σου μένει χαραγμένο στη μνήμη. Σουβλάκι παραδοσιακό, που να είναι λιτό, χωρίς φαμφάρες και φλυαρίες και να σε κερδίζει με τη γεύση του – όχι με το μέγεθός του ή με δεκάδες υλικά που μπορείς να προσθέσεις στην παραφουσκωμένη πίτα σου. Ουκ εν τω πολλώ το ευ.
Αυτό ακριβώς ισχύει για το σουβλάκι της Βόλβης: Είναι απλό, πεντανόστιμο, παραδοσιακό και προσεγμένο σε κάθε του λεπτομέρεια. Με λίγα λόγια, είναι το σουβλάκι για το οποίο αξίζει να ανέβεις άμεσα κέντρο για να το δοκιμάσεις.
Η Βόλβη βρίσκεται στην οδό Ευριπίδου, στο κέντρο της Αθήνας. Στην είσοδο της κρεαταγοράς, σε μια γωνία που ήταν από πριν σουβλατζίδικο. Εκεί συναντήσαμε τον Άρη Δούκα, συνιδιοκτήτη της Βόλβης, για να μας μιλήσει για αυτήν. Τον Άρη τον ξέρεις από το Noel στο κέντρο αλλά και από το Mr. Fox της Γλυφάδας.
Το όνομα του μαγαζιού αντλεί την έμπνευσή του από την ταινία “Ας περιμένουν οι γυναίκες” του Σταύρου Τσιώλη. Μικρή διακοπή για να δούμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα της ταινίας.
Μερικά μικρά στοιχεία που συνδέουν τη “Βόλβη” με την ταινία: Στη Βόλβη είχε πεθάνει ο αρχαίος ποιητής Ευριπίδης και η “Βόλβη” βρίσκεται στην οδό Ευριπίδου. Ο Τάσος, ο έτερος ιδιοκτήτης και “καλλιτέχνης” των εδεσμάτων, κατάγεται από την Καβάλα, μέρος όπου πήγαιναν οι πρωταγωνιστές της ταινίας και, τέλος, ο σκοπός της “Βόλβης” είναι το πάντρεμα Αθήνας – Θεσσαλονίκης με πρωταγωνιστή το σουβλάκι.
Ας μιλήσουμε όμως τώρα για τον αδιαφιλονίκητο πρωταγωνιστή. «Έχουμε μόνο δύο επιλογές στον κατάλογό μας. Σουβλάκι καλαμάκι που λέμε στην Αθήνα και σουτζουκάκι-μπιφτέκι. Μοσχάρι το ένα, χοιρινό το άλλο» λέει ο Άρης. «Τα πάντα είναι χειροποίητα και το κρέας το παίρνουμε από δίπλα (σ.σ.: εννοεί τη Βαρβάκειο). Από την παραγωγή στην κατανάλωση κατευθείαν. Το σουβλάκι έχει ζεστή ντομάτα, κρεμμύδι και μαϊντανό. Αν θέλεις έχουμε από σάλτσες μουστάρδα και γιαούρτι».
Και τώρα θα σου μιλήσω εγώ για το σουβλάκι της Βόλβης. Στο είπα και πριν. Είναι σαν λουκουμάκι. Μικρό, λαχταριστό, απλό και πεντανόστιμο. Μπορείς να το φας για πρωινό, για μεσημεριανό ή το απόγευμα που βγήκες για βόλτα. Δεν νομίζω ότι θα κρατηθείς να φας μόνο ένα όταν το δοκιμάσεις. Και ξέρεις με τι πάει τέλεια το σουβλάκι της Βόλβης; Με μία μπύρα στα όρθια.
Επειδή, όπως γνωρίζεις πολύ καλά, στο σουβλάκι οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά, ο Άρης μας μίλησε για αυτές: «Το κάρβουνο που χρησιμοποιούμε είναι πουρνάρι απο το Άγιο Όρος, που βγαίνει μόνο απο ενα καμίνι στη Μακεδονία και η συνταγή για το σουτζουκάκι (σ.σ.: που όσοι το δοκιμάζουν λένε ότι είναι επικό) έρχεται από γενιά σε γενιά από το Αϊβαλί της Μικράς Ασίας. Οι πιτες είναι πάντα ημέρας και το κρεας είναι φρεσκο και το περναει ο μάστορας στο καλαμάκι. Δεν έρχεται τίποτα έτοιμο και τα πάντα τα φτιάχνουμε εδώ μέσα».
Κι αν αναρωτιέσαι γιατί δεν υπάρχει στο κείμενο η λέξη πατάτα, η απάντηση είναι «γιατί δεν υπάρχει στη Βόλβη πουθενά, ούτε κατα διάνοια η πατάτα σαν υλικό». Όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο Άρης, «φριτέζα στο μαγαζί δεν έχουμε, τα πάντα γίνονται στη σχάρα, στα κάρβουνα».
Εγώ δεν θα σου πω άλλα. Θα σου πω μόνο να τρέξεις να το δοκιμάσεις με την πρώτη ευκαιρία που θα σου δοθεί να ανέβεις κέντρο. Και έλα μετά για να μου πεις τι θα πει σουβλάκι.