Υιοθεσίες καραντίνας: Ιστορίες με αβέβαιο τέλος
Μέσα από τη στήλη του στο NouPou, ο ΣΠΑΖ* γράφει για τα ζώα που υιοθετήθηκαν μέσα στην καραντίνα. Μετά το lockdown, όμως, τι; Θα υπάρχει ο χρόνος; Θα υπάρχει η διάθεση; Ή θα καταλήξει το ζώο σε ένα μπαλκόνι;
- 10/04/2021
Το Μάρτιο του 2020 ξεκίνησε η πρώτη καραντίνα, ο περιορισμός στις μετακινήσεις και η απαγόρευση κυκλοφορίας. Πολύς κόσμος βρέθηκε σπίτι του με ελεύθερο χρόνο που πιο πριν δεν είχε και μόνη του παρέα το διαδίκτυο. Οι φωτογραφίες από τα χαριτωμένα κατοικίδια που ανέβαζαν άλλοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε συνδυασμό με τον περίφημο κωδικό «6» που επιτρέπει τη βόλτα με το κατοικίδιό μας δημιούργησαν μια πρωτοφανή αύξηση στην αναζήτηση τετράποδου συντρόφου και στις υιοθεσίες κατοικιδίων, κυρίως σκύλων οι οποίοι προσφέρουν τη διέξοδο της βόλτας.
Πολλοί το σκεφτόντουσαν καιρό αλλά δεν είχαν ποτέ το χρόνο και το θεώρησαν μοναδική ευκαιρία να προχωρήσουν στο βήμα αυτό. Άλλοι δεν το είχαν στο μυαλό τους αλλά η κατάσταση τους έκανε να το σκεφτούν και να το αποφασίσουν. Σε κάθε περίπτωση, βρέθηκε τρόπος σκυλιά και γατιά να μετακινηθούν από και προς όλα τα μέρη της Ελλάδος για να πάνε στη νέα τους οικογένεια.
Και εδώ ξεκινάνε τα ερωτήματα: πόσο υπεύθυνες ήταν όλες αυτές οι υιοθεσίες; Τι έλεγχος έγινε στην νέα οικογένεια του ζώου και στις συνθήκες στις οποίες ζει; Πώς ένας άνθρωπος αποφάσισε να υιοθετήσει ένα ζώο που ποτέ δεν είχε συναντήσει και δεν είχε διαπιστώσει από κοντά τις ανάγκες και τα συμπεριφορικά του χαρακτηριστικά; Και, κυριότερο, πόσο ενήμερος ήταν αυτός ο άνθρωπος για την ευθύνη και τις υποχρεώσεις που ενέχει η υιοθεσία και η συγκατοίκηση με ένα ζώο;
Οι υιοθεσίες της καραντίνας έχουν το πολύ μεγάλο κακό ότι γίνονται μέσα σε συγκεκριμένες συνθήκες, αυτές της πανδημίας με τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο, με τη συνεχή παρουσία μας στο σπίτι, με τη σχεδόν μοναδική διέξοδο του περπατήματος για βόλτα για «ξέσκασμα». Οι ερωτήσεις όμως που πραγματικά έπρεπε να έχουν γίνει σε όλους τους υποψηφίους κηδεμόνες/ιδιοκτήτες – όπως θέλετε πείτε το – είναι πως θα είναι η ζωή τους μετά την καραντίνα. Πόσο χρόνο θα έχουν να διαθέσουν στο νέο τους τετράποδο σύντροφο. Πόσες ώρες θα μένει μόνος τους. Μήπως η δουλειά τους υπό φυσιολογικές συνθήκες περιλαμβάνει πολλά ταξίδια; Μήπως οι ίδιοι αγαπάνε τα ταξίδια και μόλις υπάρξει η δυνατότητα θα θέλουν να φεύγουν;Όσοι προωθούν ζώα για υιοθεσία θα πρέπει να τους βάλουν να σκεφτούν τι θα γίνει μετά την πανδημία. Γιατί όλοι μας πιστεύουμε και θεωρούμε ότι αυτή η κατάσταση είναι προσωρινή, ότι θα υπάρξει λύση και κάποια στιγμή η ζωή μας θα επιστρέψει σε φυσιολογικούς ρυθμούς, ό,τι θεωρείται φυσιολογικό για τον καθένα.
Και από μόνοι τους όμως, όσοι σκέφτονται να προσθέσουν στην οικογένειά τους ένα νέο τετράποδο μέλος, θα πρέπει να αναζητήσουν πληροφορίες, να ψάξουν, να σκεφτούν. Ζούμε στην εποχή της υπερπληροφόρησης και μέσα από το διαδίκτυο μπορείς να μάθεις για οποιοδήποτε θέμα σε απασχολεί και σε ενδιαφέρει. Κυκλοφορούν ένα σωρό άρθρα για τις ανάγκες που έχει ένα κατοικίδιο, για τις υποχρεώσεις που επιφέρει η απόκτηση ενός κατοικιδίου.
Για παράδειγμα, ένας σκύλος έχει ανάγκη από 3 βόλτες καθημερινά τόσο για να κάνει την ανάγκη του όσο και για να εκτονώνεται. Με την επιστροφή μας σε ρυθμούς προς καραντίνας, είναι εφικτό αυτό; Θα υπάρχει ο χρόνος; Θα υπάρχει η διάθεση; Ή θα καταλήξει το ζώο σε ένα μπαλκόνι γιατί του έφυγαν μέσα στο σπίτι επειδή πλέον δεν πήγαινε αρκετές βόλτες;
Επίσης, για τα ζώα είναι πολύ σημαντική η ρουτίνα και το πρόγραμμα. Θα πρέπει να τα εντάξουμε από την αρχή σε ένα πρόγραμμα που θα είναι αρκετά παρόμοιο με αυτό της εποχής που θα έρθει μετά την καραντίνα. Δεν μπορούμε να είμαστε 24 ώρες το 24ωρο συντροφιά με το ζώο για μήνες και ξαφνικά να έχουμε την απαίτηση να μείνει μόνο του για 8 ώρες minimumκαι να είναι ήσυχο και να μην κάνει ζημιές. Αυτή η απουσία για το σκυλί θα είναι μεγάλη αλλαγή, πιθανότατα να το στρεσάρει πολύ και να το οδηγήσει σε συμπεριφορές ανεπιθύμητες όπως το γαβγισμα, το κλαψούρισμα, το μάσημα αντικειμένων του σπιτιού. Θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε σωστά εισάγοντας από την πρώτη στιγμή το ζώο μας στη ρουτίνα που θα έχει μετά την καραντίνα.
Παράλληλα πρέπει να σκεφτούμε και τις οικονομικές επιπτώσεις που φέρνει ένα κατοικίδιο σε ένα νοικοκυριό. Τα μηνιαία έξοδα είναι σταθερά αλλά μπορεί να προκύψουν και έκτακτα θέματα κυρίως υγείας. Η πανδημία έχει αφήσει πολύ κόσμο άνεργο ή με πολύ χαμηλότερο εισόδημα ή ακόμα και αβέβαιο εισόδημα. Θα πρέπει λοιπόν κάποιος να είναι σίγουρος ότι μπορεί να συντηρήσει ένα ζώο.
Ευχόμαστε και ελπίζουμε ότι όλες αυτές οι υιοθεσίες που έγιναν μέσα στην καραντίνα δεν εξυπηρετούν απλά τον κωδικό sms “6” και τα ζώα που μπήκαν σε σπίτια θα εξακολουθήσουν να είναι μέλη της οικογένειας και να ικανοποιούνται οι ανάγκες τους όπως πρέπει και χρειάζονται.
*Ο ΣΠΑΖ (Σύλλογος Προστασίας Αδέσποτων Ζώων) είναι αναγνωρισμένο μη κερδοσκοπικό σωματείο με έδρα τη Γλυφάδα.