Zizanius: Ο νότιος food photographer με το υπέροχο instagram account
Ο Αλέξανδρος Αντωνιάδης ξεκίνησε ως βοηθός φωτογράφου. Σήμερα μετρά πολλές δυνατές συνεργασίες και έχει ήδη καθιερωθεί ως ένας από τους καλύτερους φωτογράφους φαγητού. Μεγάλωσε στον Άλιμο και παραμένει κάτοικος των Νοτίων, ενώ στο προσωπικό του Instagram account προτιμά να ανεβάζει urban τοπία και ατμοσφαιρικές βραδινές λήψεις.
- 11/06/2021
- Κείμενο: Άννυ Τζαβέλλα
Πώς μπήκε η φωτογραφία στη ζωή σου και πώς επέλεξες να ασχοληθείς με αυτή;
Η αιτία ήταν η κρίση το 2008. Τότε ήταν που σταμάτησα να ασχολούμαι με αυτό που είχα σπουδάσει, τη διοίκηση επιχειρήσεων. Μέχρι τότε δούλευα ως merchandiser σε μία εταιρεία. Κάποια στιγμή αποφάσισα πως είναι πολύ βαρετό και ήθελα να κάνω κάτι που μου αρέσει. Έτσι, ξεκίνησα να δουλεύω ως βοηθός φωτογράφου, παράλληλα με youtube κλπ. Κατέληξα να φωτογραφίζω συγκεκριμένα φαγητό, γιατί πολύ απλά, μου αρέσει το φαγητό. Αλλά το είδα και επιχειρηματικά. Τότε ήταν που ξεκινούσε η φάση με τα social media, και ειδικά ο χώρος της εστίασης ήταν πολύ εκτός από αυτό το κομμάτι. Έπειτα, ξεκίνησα τη συνεργασία μου με το περιοδικό «Γαστρονόμος» και άρχισα να ασχολούμαι αποκλειστικά με φωτογραφήσεις εκεί.
Το αγαπημένο σου θέμα να φωτογραφίζεις είναι το φαγητό; Γιατί στα social media σου βλέπουμε και πολλές νυχτερινές λήψεις.
Το φαγητό μ’ αρέσει ναι, αλλά συνδέεται και με το επαγγελματικό κομμάτι. Οι νυχτερινές λήψεις είναι το χόμπι μου. Δεν ασχολούμαι επαγγελματικά, αλλά είναι θα έλεγα το ινσταγκραμικό κομμάτι μου.
Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να φωτογραφίσεις και δεν το έχεις καταφέρει μέχρι σήμερα;
Πιο πολύ με travel θα ήθελα να ασχοληθώ, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν το επιτρέπει ο χρόνος μου. Αλλά μαρέσει πολύ να συνδυάζω τα ταξίδια με τη φωτογραφία.
Έχεις μεγαλώσει στον Άλιμο, σωστά; Πώς ήταν;
Ναι, έχω μεγαλώσει στον Άλιμο. Πλέον, βέβαια, δε μένω εκεί. Γενικά ήταν ωραία να μεγαλώνεις εκεί, καθώς σαν παρέα ήμασταν εντελώς «τύποι» της παραλίας. Δηλαδή βγαίναμε πολύ στον Άλιμο, στο Φάληρο, στη Γλυφάδα και στη Βουλιαγμένη. Το κέντρο ήταν πολύ σπάνιο τότε. Θυμάμαι πως και όσο μεγαλώναμε, ήμασταν πάντα σε μια παραλιακή περιοχή. Όταν μένεις και στα Νότια, λογικό είναι. Ήμασταν, όμως, και λίγο τοπικιστές. Δηλαδή, βόρεια και κέντρο δεν πηγαίναμε σχεδόν ποτέ.
Ποια πιστεύεις είναι η must βόλτα που πρέπει να κάνει κάποιος στα Νότια;
Η εύκολη απάντηση είναι ο Φλοίσβος. Γιατί τα συνδυάζει όλα. Είναι και κάπως στη μέση, πιο κοντά για αυτούς που έρχονται για παράδειγμα από το κέντρο. Πιστεύω είναι το πιο safe να προτείνεις σε κάποιον, αλλά από εκεί και πέρα όλη η ριβιέρα αξίζει.
Για τις εξόδους σου ποια μέρη επιλέγεις;
Τώρα ήταν η καραντινο-κατάσταση, όπου απλά πήγαινες παραλία και ήσουν εντάξει. Το ευχαριστιόσουν. Αυτή τη στιγμή συγκεκριμένα δεν έχω κάποιο μαγαζί, κάποιο στέκι. Παλιό μας στέκι με την παρέα μου ήταν το κλασικό Premier στο Καλαμάκι, το οποίο δεν υπάρχει πια. Δεν ήταν κάτι φοβερό, αλλά ήταν στη γειτονιά μας και απέναντι από το μπιλιαρδάδικο, οπότε το επισκεπτόμασταν πολύ συχνά. Τώρα, ανοίγουν τόσα πολλά νέα μαγαζιά και είμαστε κυρίως από αυτούς που όταν ανοίγει κάτι, πηγαίνουμε να το τσεκάρουμε. Γλυφάδα στάνταρ βγαίνουμε γύρω από το κολυμβητήριο, που ανοίγουν νέα πράγματα συνέχεια. Η αλήθεια είναι πως πλέον το Φάληρο και ο Άλιμος δεν έχουν τόσα μαγαζιά. Στα γνωστά παραλιακά μαγαζιά πηγαίναμε στις αρχές, αλλά άρχισε να πλακώνει πολύς κόσμος, από όλες τις περιοχές της Αττικής, οπότε σταματήσαμε να πηγαίνουμε. Γινόταν χαμός και δεν είχε πια νόημα. Παλιά, όταν υπήρχε το Ostria, πηγαίναμε εκεί πολύ τακτικά.
Σε τι φάση βρίσκεσαι επαγγελματικά αυτή τη περίοδο;
Βρίσκομαι συνέχεια στο κέντρο, λόγω δουλειάς, για φωτογραφήσεις. Ο περισσότερος όγκος δουλειάς βρίσκεται προς τα εκεί και προς βόρεια. Συνεργάζομαι με τη Wolt και κάνω πολλές φωτογραφήσεις.
Πώς προέκυψε το ψευδώνυμο «Zizanius»;
Να σου πω την αλήθεια δεν θυμάμαι ακριβώς. Ήμουν ο τύπος που ήξερε λίγο από όλα, για όλους. Έχωνα τη μύτη μου παντού και έτσι με φώναζαν ζιζάνιο.