Στο σπίτι με την Μπέσσυ Αργυράκη
Από το Μάθημα Σολφέζ στον Χορό με τ’ Αστέρια: Η εκρηκτική και πολυπράγμων Μπέσσυ Αργυράκη, η αδιαμφισβήτητη σταρ του Dancing With The Stars, υποδέχθηκε το NouPou στο σπίτι της στη Γλυφάδα και μίλησε για όλα σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση στη Γεωργία Βαμβακερού.
- 12/12/2021
Είναι Γλυφαδιώτισα από το 1981, εκλεγμένη δημοτική σύμβουλος και αντιπρόεδρος στο Γκολφ, επιτυχημένη ασφαλίστρια, μητέρα, σύζυγος και νοικοκυρά. Η γνωστή ποπ τργουδίστρια Μπέσσυ Αργυράκη φέτος μας ξαφνιάζει ευχάριστα και με μια νέα ιδιότητα: Αυτήν της χορεύτριας και μάλιστα φαβορί στο τηλεοπτικό show «Dancing With The Stars».
Από την Μπέσσυ του «Μάθημα Σολφέζ» στην Μπέσσυ του «Dancing with the stars» τι έχει αλλάξει και τι έχει παραμείνει ίδιο;
Η Μπέσσυ εξακολουθεί να είναι μια γυναίκα που βάζει στόχους, παλεύει, δεν διαπραγματεύεται αποτυχία και θέλει να είναι παντού, όπου υπάρχει κόσμος, γιατί είναι μια άκρως επικοινωνιακή γυναίκα. Έζησα το τότε μέσα από πολλά φεστιβάλ που έχω λάβει μέρος, ζω και το τώρα γιατί ό,τι είναι πρόκληση και ό,τι είναι απωθημένο πρέπει να βρίσκει τον δρόμο μέσα μου. Και ο χορός είναι μια μορφή επικοινωνίας, μία μορφή έκφρασης, μια μορφή εκτόνωσης, που ήρθε σε μια πολύ κατάλληλη στιγμή, στην οποία ήθελα μετά από την κλεισούρα της καραντίνας να βρω μια καινούρια διέξοδο.
Τι έχεις μάθει από τη συμμετοχή σου στο show;
Όπως διαπίστωσα, ήταν πάντοτε η εμφάνισή μου ελλιπής όσον αφορά τον χορό γιατί έκανα κινήσεις ανεξέλεγκτες, όπως έβγαινε από την ψυχή μου. Αυτό δεν είναι κακό, αλλά είχα πάντα στην άκρη του μυαλού μου ότι θα ήθελα να είναι πιο οργανωμένες οι κινήσεις μου. Πιο όμορφες, πιο στρογγυλές, πιο σωστές χορευτικά. Όταν ξεκίνησα στο Dancing, δεν ήξερα ότι θα έχει αυτό το αποτέλεσμα. Έχω αφιερώσει πάρα πολύ χρόνο σε αυτό, έχω πέσει με τα μούτρα και είναι κάτι πολύ κουραστικό, αλλά γλυκά κουραστικό. Έχει ανοίξει ένα παράθυρο επιπλέον στη ζωή μου. Ένα παράθυρο στο φως, ένα παράθυρο στην εκτόνωση και μου δίνει δύναμη. Λέω στον εαυτό μου «Βρε Μπέσσυ, είσαι 64 αλλά δεν είπες όχι». Και βρίσκομαι σε έναν άνισο αγώνα γιατί έχω να κάνω με ανθρώπους πολύ νεότερους, με ανθρώπους, που έχουν ασχοληθεί χρόνια με τον χορό ή με τον αθλητισμό, αλλά δεν με νοιάζει. Όπως δεν με νοιάζει αν θα είμαι η νικήτρια. Δεν μπήκα για να είμαι η νικήτρια. Γνωρίζω πολύ καλά ότι αυτό που κάνω είναι γιατί με ευχαριστεί. Κι όταν κάτι σ’ ευχαριστεί, μην κοιτάς την ταυτότητά σου. Κοίτα την καρδιά σου, την ψυχή σου, τι λέει το μέσα σου.
Μην κοιτάς την ταυτότητά σου, την οικογενειακή σου κατάσταση, την γνώμη του κόσμου, μην κοιτάς ούτε τη… ζυγαριά σου;
(γέλια). Ήταν το πρώτο εμπόδιο που είχα με τον άντρα μου. Όταν το αποφάσισα μου είπε «Πού πας τώρα εσύ εκεί; Και χοντρούλα και μεγαλούτσικη;». Το μεγαλούτσικη του είπα δεν μπορείς να το αλλάξεις, το παχουλούτσικη όμως αλλάζει. Μέσα από τον χορό έχασα αρκετά κιλά, ξαναγεννήθηκα, είδα πώς είναι να πετάς από επάνω σου έναν κρεάτινο χιτώνα, να τον αφήνεις πίσω σου και να προχωράς βλέποντας πόσο καλό κάνει η άθληση και μάλιστα με έναν τόσο ωραίο τρόπο. Βρήκα αυτό που μου πάει δηλαδή. Κοιτάω τη ζυγαριά μου πλέον και δεν το πιστεύω. Γιατί δεν έκανα άλλη μια δίαιτα, που χρόνια παλεύω με αυτό. Απλώς, όταν γνωρίζω ότι την Κυριακή θα χορέψω έναν δύσκολο χορό, αυτόματα μου κλείνει η όρεξη. Έχω κίνητρο. Δεν είναι κάτι που προσπαθώ δηλαδή. Ίσως όταν έχεις κάτι που σε γεμίζει και σε εκτονώνει, κάτι με το οποίο χαίρεσαι πολύ, αυτομάτως δεν θέλεις πολύ φαγητό. Ίσως το φαγητό είναι μια διέξοδος, όταν κάτι σου λείπει και θες να το συμπληρώσεις.
Πώς πήγε η εμφάνιση στο Γυάλινο;
Πήγε καλά, αλλά δεν τα προλαβαίνω όλα. Μόλις τελειώσει το Dancing θα το ξαναδώ. Βλέπεις τώρα έχουν δυσκολέψει τα πράγματα, οι κριτές έχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις, θέλουν να δουν ότι η τεχνική μας έχει καλυτερεύσει και χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερη δουλειά και προσπάθεια, ακόμα περισσότερες ώρες πρόβα, ώστε να αποδείξω ότι από εβδομάδα σε εβδομάδα γίνομαι καλύτερη. Και θα κάνω ό,τι μπορώ. Δεν σημαίνει αυτό ότι θα μείνω μέχρι το τέλος. Κι αυτό δεν είναι ηττοπάθεια, είναι θέμα λογικής πλέον. Φυσικά, ψηφίζει ο κόσμος και δεν ξέρουμε τι θα γίνει. Οι αποχωρήσεις που γίνονται δεν είναι αυτές που περίμενα.
Όλη αυτή την αγάπη που σου δείχνει ο κόσμος πού την αποδίδεις; Νομίζω ότι έχεις χρόνια να εισπράξεις τόση αποδοχή.
Ναι. Τόση αποδοχή έχω χρόνια να πάρω. Με παραδέχτηκε πρώτος απ’ όλους ο άντρας μου. Με παραδέχτηκε ο γιος μου, ο οποίος στο τραγούδι ούτε έδινε σημασία και τώρα μου λέει «μαμά, τρέχω να σε δω που θα χορεύεις». Δεν το περίμεναν ότι θα ασχοληθώ. Και είναι ένα δίδαγμα αυτό. Μην τα παρατάς ποτέ, μην σκέφτεσαι ότι μεγάλωσες, όταν το λέει η καρδιά σου. Κι αυτό έτυχε γενικής παραδοχής από τον κόσμο. Πήρα και παίρνω πάρα πολύ μεγάλη αγάπη. Και έμαθα και το twitter, με έμαθε η κόρη μου και μπαίνω και τρελαίνομαι. Αλίμονο ποιος από την επιτροπή δεν θα μου φερθεί καλά. Το βρίσκει μπροστά του στο twitter! Αυτή η αγάπη με έχει κάνει πάλι είκοσι χρόνων. Με έχει κάνει ανάλαφρη, με έχει γεμίσει, με έχει ολοκληρώσει και σκέφτομαι ευτυχώς που δεν είπα όχι γιατί θα έχανα όλο αυτό που ζω. Γιορτάζω πλέον κάθε μέρα. Κάθε φορά που αρχίζει ένα καινούριο χορευτικό, μια καινούρια εμπειρία. Θέλω να μάθω όλους τους χορούς κι όσο πάει. Κι όταν χόρεψα, δυο φορές, με αυτόν που αποχώρησε δεν αγχώθηκα καθόλου, αλλά έλεγα μέσα μου «δεν πειράζει». Είπα δεν πειράζει γιατί έχω τον Δήμο, έχω τις ασφάλειες, τραγουδάω, έχω την οικογένειά μου, που με έχει χάσει, έχω το σπίτι μου που έχω εγκαταλείψει για το Dancing. Επίσης σκέφτηκα ότι έχει πολλά νέα παιδιά το dancing και, δεν βαριέσαι, εγώ έχω κάνει τον κύκλο μου. Η ζωή είναι για τα παιδιά που θέλουν να ανοίξουν τα φτερά τους κι ας κερδίσει ένα νέο παιδί, με ελπίδες και όνειρα που θέλει να προχωρήσει. Κι αυτές τις σκέψεις τις καλλιεργώ από τώρα για να μην στεναχωρηθώ όταν φτάσει η ώρα της αποχώρησής μου.
Ο Δήμος Γλυφάδας και το Γκολφ σε περιμένουν άλλωστε. Πόσα χρόνια ζεις στη Γλυφάδα;
Ήρθα για πρώτη φορά κι έμεινα εδώ την δεκαετία του ‘70, ως ελεύθερη, κι αγάπησα πολύ αυτήν την πόλη. Έτσι όταν παντρεύτηκα φτιάξαμε το δικό μας σπίτι στην παραλία κι από το 1982 κατοικούμε εδώ μόνιμα με την οικογένειά μου. Δεν είναι αυτή η πρώτη φορά που εκλέγομαι δημοτική σύμβουλος. Όμως τώρα είμαι υπερήφανη που είμαι κομμάτι μιας Δημοτικής Αρχής που αλλάζει την πόλη με έργα. Και πραγματικά είναι τόσα πολλά τα έργα που γίνονται με τον Γιώργο Παπανικολάου που σκέφτομαι ότι ο επόμενος Δήμαρχος δεν θα έχει τελικά και πολλά πράγματα να κάνει.
Τώρα ζεις ένα όνειρο, όμως πριν από λίγους μήνες ζήσατε έναν εφιάλτη όταν κάηκε ολοσχερώς το σπίτι σας στα Μέγαρα.
Έπρεπε να σταθώ δυνατή για τον άντρα μου γιατί για αυτόν το σπίτι στα Μέγαρα ήταν όλη του η ζωή. Το είχε φτιάξει με πολύ μεράκι, ήταν το βασικό σπίτι του αυτό κι ό,τι υπήρχε εκεί το είχε αγοράσει αυτός με πολλή αγάπη. Έπρεπε λοιπόν να του σταθώ και να του πω ότι το να χάνεις ένα σπίτι με όλα όσα είχες εκεί είναι κάτι τραγικό. Το να μην βρίσκεσαι εκεί όταν κάηκε όμως και να γλιτώνεις τη ζωή σου είναι το σημαντικότερο. Για αυτό, για χάρη του, πήρα τα πάνω μου αμέσως μετά την καταστροφή και του είπα «Λευτέρη, εμείς είμαστε καλά και δεν πειράζει, θα το ξαναφτιάξουμε και καλύτερο. Κι ίσως ένα καινούριο σπίτι να μας ανανεώσει κιόλας».
Και σώθηκαν και τα σκυλάκια που είχες εκεί.
Δεν θα έφευγα από εκεί αν δεν έβρισκα τα σκυλάκια. Όταν μας είπαν να εκκενώσουμε το σπίτι, είπα ότι εγώ χωρίς αυτά δεν φεύγω. Και τα πήρα μαζί μου. Ήταν δύο από τα 27 που στείρωσα και έδωσα για υιοθεσία την περίοδο της καραντίνας. Τα μεγάλωσα με το μπιμπερό, τα φρόντιζα και κράτησα κι εγώ τρία. Δύο που δεν υιοθετήθηκαν κι ένα που μου το επέστρεψαν μετά από έναν χρόνο.
Είσαι άνθρωπος αισιόδοξος. Ποιο είναι το σκοτεινό σου σημείο;
Δεν μου αρέσει η λέξη σκοτεινό. Μόνο φως βλέπω γύρω μου. Κι οτιδήποτε σκοτεινό το αφήνω να φύγει και να εξαφανιστεί ή το πατάω κάτω.
Έκανε μια ανάρτηση πολύ κολακευτική για σένα ο Σταμάτης Κραουνάκης, στην οποία σε χαρακτήριζε μια εξαιρετική φωνή αλλά με περιορισμένο ρεπερτόριο. Είσαι ικανοποιημένη από τα τραγούδια που τραγούδησες μέχρι σήμερα;
Ξεκίνησα πάρα πολύ καλά αλλά έτυχε να είμαι στην ίδια εταιρεία με πολύ μεγάλα ονόματα, οπότε ο ίδιος ο παραγωγός δεν με άφησε να κάνω στροφή. Ξεκίνησα σαν ποπ τραγουδίστρια, αλλά είχα τις ερμηνευτικές δυνατότητες να κάνω στροφή, ωριμάζοντας, στο πιο έντεχνο και να πω πιο σημαντικό στίχο. Δεν είχα την τύχη όμως. Αυτό είναι κάτι στενάχωρο για μένα αλλά από την άλλη είμαι χαρακτηρισμένη σαν ποπ. Παρ’ όλα αυτά, όταν τραγουδώ στις μουσικές σκηνές, αγγίζω και τραγούδια με πιο ώριμο στίχο.
Τώρα είσαι έτοιμη για μια τέτοια στροφή;
Αν δεν είμαι τώρα, δεν θα είμαι ποτέ. Τώρα θα ήθελα να πω, έτσι για υστεροφημία, ένα τραγούδι που θα είναι σημαντικό στη μουσική και στον στίχο. Ξέρεις, έχω περάσει τα πάντα στην ζωή μου. Επανάληψη κάνω. Και θα μπορούσα να εμβαθύνω και να απλώσω την ερμηνεία μου σε κάθε στίχο.
Τι περιμένεις λοιπόν;
Να έρθει ο Κραουνάκης να μου δώσει ένα τραγούδι (γέλια).