Οι χειμερινοί κολυμβητές των νοτίων προαστίων
Το μικροκλίμα στα νότια δεν αφήνει τη θερμοκρασία της θάλασσας να πέσει κάτω από τους 13 ή 14 βαθμούς. Όμως, ακόμα κι έτσι, η χειμερινή κολύμβηση απαιτεί γενναιότητα. Συναντήσαμε δύο παρέες χειμερινών κολυμβητών με στέκια στη Βουλιαγμένη και τη Γλυφάδα, και μιλήσαμε μαζί τους για αυτό το δύσκολο σπορ.
- 09/02/2022
- Κείμενο: Γεωργία Βαμβακερού
- Φωτογραφίες: Νίκος Μυλωνάς
Τις ημέρες του χιονιά, όταν οι παραλίες των νοτίων προαστίων ντύθηκαν στα λευκά και το χιόνι έφτασε στο κύμα, την προσοχή μας τράβηξαν κάποιοι άνθρωποι που, μόλις ξεμύτισαν οι πρώτες αχτίδες του ήλιου, δεν δίστασαν, με τόσο κρύο, να μπουν στη θάλασσα. Κι όχι μόνο να μπουν, αλλά και να τη χαρούν κι ύστερα, σε παρέες, να πιουν το τσιπουράκι τους για να ζεσταθούν στην ακρογιαλιά με τα μαγιό τους. Άνθρωποι που σε πολλές περιπτώσεις έχουν αφήσει πίσω τους την «πρώτη τους νιότη», όμως σε ζωντάνια και σθένος δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τους νεότερους. Είναι οι χειμερινοί κολυμβητές των Νου Που.
Όμιλος Χειμερινών Κολυμβητών Βουλιαγμένης «Ποσειδών»
Πρόεδρος του Συλλόγου, που στεγάζεται σ’ ένα κιόσκι κάτω από το εστιατόριο «Σαρδελάκι», είναι ο κ. Γιώργος Αργυράκης, ο οποίος φροντίζει προσωπικά για την καθαριότητα και την οργάνωση του χώρου τους.
«Ο Σύλλογος ιδρύθηκε το 1982 και σήμερα αριθμεί 180 μέλη. Περίπου 100 από αυτούς έρχονται τακτικά, όταν βέβαια το επιτρέπουν οι συνθήκες. Το παλιότερο, ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου, είναι ο κ. Σταύρος Ρασιάς, εξαιρετικός κολυμβητής που συνεχίζει να έρχεται τακτικά αν και έχει περάσει προ πολλού την ηλικία των 70 ετών. Εγώ έρχομαι από το πρωί για να κάνω δουλειές εδώ και γενικώς έρχονται κολυμβητές από τις επτά» λέει ο κ. Γιώργος. «Υπηρετούσα ως αστυνομικός στο αεροδρόμιο και ήμουν των ειδικών δυνάμεων. Έτσι έγινα χειμερινός κολυμβητής. Στη χειμερινή κολύμβηση αντιμετωπίζεις τα φυσικά φαινόμενα γυμνός. Χρειάζεται βέβαια καλή υγεία γι’ αυτό συνιστώ, σε όσους θέλουν να έρθουν εδώ μέσα στον χειμώνα, να πάνε πρώτα στον καρδιολόγο τους».
Η κ. Μπέτυ Μίχου είναι συνταξιούχος αεροσυνοδός και κολυμπάει περίπου δεκαπέντε χρόνια. «Είναι η καλύτερη ψυχοθεραπεία η θάλασσα. Σε βοηθάει σε όλα. Εγώ δεν αρρωσταίνω ποτέ τον χειμώνα. Επιπλέον έχουμε τη δική μας παρεούλα, πίνουμε μετά το μπάνιο το τσιπουράκι μας, γελάμε, διασκεδάζουμε. Κολυμπάμε μαζί, αλλά βγαίνουμε και τα βραδάκια, πηγαίνουμε σε ταβερνάκια, μάλιστα, προ κορονοϊού, βγαίναμε και χορεύαμε όλη η παρέα».
Η κ. Βάνα Ζιμπιρικάκη είναι 45 χρόνια χειμερινή κολυμβήτρια. «Ξεκίνησα να έρχομαι στην παραλία πρώτα για τον ήλιο και μετά με τράβηξε η θάλασσα. Και μου έγινε εθισμός. Μία ημέρα αν δεν έρθω στη θάλασσα νοιώθω άρρωστη, τη θεωρώ χαμένη ημέρα. Είναι ψυχοθεραπεία, είναι τρόπος ζωής. Το πρόγραμμά μας έχει πρώτα τη θάλασσα και μετά όλα τα άλλα. Έχουμε την παρέα αλλά και μόνοι μας όταν είμαστε, η παρέα της θάλασσας είναι τόσο όμορφη που μας γεμίζει. Όλα αυτά τα χρόνια δεν έχω αισθανθεί ποτέ μεγάλο κίνδυνο μέσα στη θάλασσα. Μόνο τις κράμπες, αλλά ξέρω πώς να το διαχειριστώ. Βέβαια με θερμοκρασίες όπως σήμερα που είναι 13 βαθμοί, δεν θα απομακρυνθούμε πολύ. Δεν υπάρχει λόγος να βάζουμε σε κίνδυνο τον εαυτό μας. Είμαστε και σε κάποια ηλικία πλέον. Όποιος θέλει να γίνει χειμερινός κολυμβητής δεν πρέπει να χάνει την επαφή με τη θάλασσα για μεγάλα διαστήματα γιατί μετά θα δυσκολευτεί. Το καλύτερο είναι να αρχίσει μπάνια το καλοκαίρι και να συνεχίσει και τον χειμώνα. Βέβαια η θάλασσα θέλει χρόνο. Αν δεν έχεις χρόνο δεν θα τα καταφέρεις. Με τον κορονοϊό και την καραντίνα οι χειμερινοί έγιναν πάρα πολλοί. Δεν χωρούσαμε στην παραλία πέρσι».
Ο κ. Λευτέρης Βαλιάνος, συνταξιούχος ναυτικός, είναι είκοσι χρόνια χειμερινός κολυμβητής. «Η θάλασσα αναζωογονεί. Πολύ σπάνια περνάω γρίπη, σπάνια αρρωσταίνω αυτά τα είκοσι χρόνια» λέει.
Ο κ. Βαλιάνος «παρέσυρε» στις χειμερινές βουτιές, εδώ και δέκα περίπου χρόνια, και την αδελφή του, Αναστασία, η οποία συνιστά τη χειμερινή κολύμβηση, αλλά μετά τον Δεκέμβρη (αφού τότε είναι που πέφτει η θερμοκρασία στη θάλασσα), όχι όμως για περισσότερο από είκοσι λεπτά την ημέρα.
Στέκι χειμερινών κολυμβητών Γλυφάδας «Το Κοχύλι»
Στη Γλυφάδα οι χειμερινοί κολυμβητές μαζεύονται σε παρέες σε όλες τις ελεύθερες παραλίες, κι όπου ο αέρας το επιτρέπει κάθε φορά. Μια μεγάλη παρέα κολυμβητών είναι κι αυτή που βρίσκεται εναλλάξ στη δεξιά ή την αριστερή πλευρά της μικρής χερσονήσου του Cataralla. Μάλιστα κάποιοι απ αυτούς, όπως ο κ. Αποστόλης, κολυμπούν εδώ μόνο τον χειμώνα, ενώ το καλοκαίρι προτιμούν τα μπάνια στις ιδιαίτερες πατρίδες τους, όπως η Κρήτη. «Αν κάνει κάποιος μπάνιο στην Κρήτη το καλοκαίρι, δεν νομίζω να έρθει ξανά εδώ», θα μας πει. «Όμως τον χειμώνα η θάλασσα της Γλυφάδας είναι όνειρο».
Στο «στέκι» του Cataralla, ψυχή της παρέας είναι ο Γλυφαδιώτης Φυσικός Δημήτρης Δρακουλάκος. «Το πιο οργανωμένο στέκι είναι στην τέταρτη μαρίνα, όπου παίζουν και ρακέτες κι έχουν ένα κουβούκλιο για το κρύο, αλλά οι περισσότεροι Χειμερινοί μαζευόμαστε εδώ κι έχουμε ονομάσει την παρέα μας “Το κοχύλι”. Είμαστε πάνω από εκατό άτομα. Μάλιστα κόψαμε και βασιλόπιτα στην αρχή του χρόνου και μαζευόμαστε σαν μια μεγάλη παρέα. Ειδικά με τον κορονοϊό, ήρθαν εδώ πάρα πολλοί άνθρωποι, ο οποίοι δεν ήταν χειμερινοί πριν από την καραντίνα. Κι είναι άξιο λόγου ότι κανείς μας δεν νόσησε, ούτε κόλλησε κορονοϊό. Κι ούτε εγκαταλείψαμε τις κοινωνικές μας επαφές εδώ στη θάλασσα. Έχουμε πολλές δραστηριότητες εκτός από τα μπάνια. Παίζουμε ρακέτες, τάβλι, κάνουμε γυμναστική, χορεύουμε, κάνουμε δημιουργικές δραστηριότητες. Ο καθένας βρίσκει αυτό που του ταιριάζει. Ο μεγαλύτερος σε ηλικία κολυμβητής κοντεύει τα ενενήντα κι υπάρχουν αρκετοί κοντά στα ογδόντα, με μια φυσική κατάσταση καταπληκτική».
Η κ. Θάλεια από το Σικάγο, μέλος της παρέας τα τελευταία δέκα χρόνια, θα μας πει: «Εδώ είμαστε μια μεγάλη συντροφιά και νιώθουμε ασφάλεια. Αν οτιδήποτε συμβεί μέσα στη θάλασσα ξέρεις ότι κάποιος θα σε βοηθήσει. Είναι τόσο ωραία που αν κάνεις μπάνιο τον χειμώνα δεν θα θες να έρθεις το καλοκαίρι».
Από τον Καναδά ο κ. Κυριάκος, περνάει τα καλοκαίρια του στο Μόντρεαλ και τον χειμώνα του συχνάζει στην παραλία της Γλυφάδας. «Δεν μ’ αρέσουν οι ζέστες, οπότε έρχομαι κάθε Οκτώβριο και φεύγω τέλος Μαρτίου. Κολυμπώ κάθε μέρα. Και δύο φορές την ημέρα. Μετά το μπάνιο, ειδικά τα Σαββατοκύριακα, φέρνουμε τα φαγητά μας, την τσικουδιά μας και περνάμε μια χαρά. Η κολύμβηση μας έχει δώσει υγεία. Αν πονάτε κάπου, όπως με πονούσε το ισχίο, με τη χειμερινή κολύμβηση θα περάσει».
Στη Γλυφάδα έρχονται χειμερινοί κολυμβητές από όλα τα μέρη της Αθήνας. Όπως η κυρία Μαρία, που έρχεται στην Γλυφάδα για μπάνια από το Περιστέρι από το 1978. Χειμερινούς μήνες κολυμπάει τα τελευταία δέκα χρόνια. «Είχα πολλά θέματα υγείας, πολλά ψυχολογικά και πέρασαν όλα. Ούτε κρύωσα ποτέ, ούτε αρρώστησα. Έχω κάνει χειρουργεία στα πόδια μου και με τα μπάνια έγιναν καλά. Μόλις μπω στη θάλασσα ανασταίνομαι».
Τα λεγομενά της επιβεβαιώνει ο κ. Αυγερινός Μπάντερ, φυσίατρος, χειμερινός κολυμβητής και ο άνθρωπος που έφερε αρκετούς κολυμβητές για χειμερινά μπάνια στη Γλυφάδα. «Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ηλικιωμένοι κι έχουν παθήσεις όπως αρθροπάθειες και ρευματοπάθειες. Αν τους επιτρέπουν οι γιατροί τους είναι πολύ καλό να έρχονται στη θάλασσα. Καλό τους κάνει, τους δίνει αφορμή για γυμναστική και για επικοινωνία. Επιπλέον η χειμερινή κολύμβηση βελτιώνει την ψυχική υγεία. Διώχνει την κατάθλιψη. Πάντα όμως με τη σύμφωνη γνώμη του καρδιολόγου τους».