H Ελένη Αλειφέρη στο manouka βάζει στοίχημα ότι θα σε κάνει να κοιτάς το πιάτο σου και όχι την Ακρόπολη
Η νέα σεφ του wine restaurant «manouka», στα ψηλά της Ερμού, έχει βάλει ως στόχο να ανταγωνιστεί με τα πιάτα της ένα από τα μεγάλα ατού του εστιατορίου, την απίστευτη θέα στην Ακρόπολη.
- 12/03/2022
Το manouka, που έκανε την άφιξή του στο κέντρο της Αθήνας την περασμένη Άνοιξη, στο roof garden του ξενοδοχείου Utopia, μας συστήθηκε εξ αρχής ως εστιατόριο με μεγάλη αγάπη στους Έλληνες παραγωγούς, είτε πρόκειται για τα υλικά της κουζίνας είτε για τη wine list. Διατηρώντας σταθερή τη φιλοσοφία του, το manouka έχει αποκτήσει γυναικείο άγγιγμα, με την σεφ Ελένη Αλειφέρη να κρατάει τα ηνία της κουζίνας.
Στην πρόσφατη έξοδό μου στο εστιατόριο, είχα την ευκαιρία να τη συναντήσω από κοντά και να κάνουμε μία σύντομη συζήτηση για την μαγειρική της πορεία και τους στόχους της για το manouka. Η ίδια μπορείς να πεις ότι μεγάλωσε στις κουζίνες, αφού η οικογένειά της διατηρεί επιχειρήσεις εστίασης στην Ελαφόνησο και μπορεί αρχικά να είχε ακολουθήσει άλλη επαγγελματική πορεία, ωστόσο το «μικρόβιο» της μαγειρικής υπήρχε μέσα της και έτσι, δεν άργησε να τα αφήσει όλα για να φορέσει την μαγειρική ποδιά. Σήμερα, έχοντας περάσει από την απαιτητική και βραβευμένη κουζίνα του Βαρούλκου, έχει ρίξει άγκυρα στο κέντρο της Αθήνας, υπογράφοντας ένα μενού που μοσχοβολάει Ελλάδα. Μάλιστα, η ίδια μιλάει με ιδιαίτερη συγκίνηση για τα πιάτα της, στα οποία προσπαθεί να περάσει τις δικές της γευστικές μνήμες και όπως εξομολογείται, φιλοδοξία της είναι να καταφέρει με αυτά να κλέψει έστω και λίγο το βλέμμα των επισκεπτών από την μοναδική θέα στην Ακρόπολη, που έχει το εστιατόριο. Δεν έμενε παρά να δοκιμάσω τα πιάτα, για να δω σε τι βαθμό επιτυγχάνει το εγχείρημα της.
Η αρχή έγινε με ψαρόσουπα με πεσκανδρίτσα (αναμενόμενο θα έλεγα για μία σεφ με σημαντική θητεία στο Βαρούλκο), ωραία δεμένη και πολύ γευστική και μία δροσερή σαλάτα με φασολάκια Ηλείας, φέτα Ελασσόνας, ντοματίνια Κρήτης, κρίθινο παξιμάδι, φρέσκο δυόσμο και ξύδι Σαντορίνης. Σαν να λέμε με κάθε πιρουνιά σαλάτας, παίρνεις μια γερή μπουκιά Ελλάδας.
Σειρά είχε το τραχανότο με ποικιλία ελληνικών μανιταριών και τρούφα Εύβοιας, ένα πιάτο για το οποίο θα επέστρεφα ξανά στο εστιατόριο και σίγουρα αυτό που σας συστήνω να δοκιμάσετε οπωσδήποτε στην επόμενη επίσκεψή σας. Με φίνο άρωμα τρούφας, ωραίο χύλωμα και πλούσια γεύση, είναι ένα πιάτο που πραγματικά θα πρέπει να μπει στη λίστα των επιλογών σας. Και μπορεί αυτό το πιάτο να το ξεχώρισα, δεν θα μπορούσα όμως να μην σας πω και για το φρικασέ με ελληνικό χοίρο και πέντε ειδών χόρτα, αφού το άρωμά του ήταν αρκετό για να τραβήξει το βλέμμα μου από την θέα πριν ακόμη το πιάτο ακουμπήσει στο τραπέζι. Όπως σημειώνει και η σεφ και το επιβεβαιώνω, πρόκειται για ένα πιάτο που βγάζει μια απλότητα και δίνει έμφαση στα φρέσκα χόρτα που μοσχοβολάνε.
Για το τέλος, πρέπει σίγουρα να αφήσετε χώρο και για γλυκό, είτε για γαλακτομπούρεκο αρωματισμένο με πορτοκάλι είτε για το υπερ-σοκολατένιο μωσαϊκό με αποξηραμένα φρούτα, καρύδι και γλυκό του κουταλιού βύσσινο.
Με το στίγμα του manouka να είναι οινικό, όλα τα πιάτα κάνουν καλή παρέα με τα κρασιά ελληνικής παραγωγής, που επιλέγει για την εκτενέστατη wine list του εστιατορίου ο head sommelier Βασίλης Παπαδόπουλους. Μάλιστα, αξίζει να αναφέρουμε ότι όλη η κάρτα υμνεί τις τοπικές ποικιλίες και τις διαφορετικές αμπελουργικές περιοχές και παραγωγούς. Ελληνικά στοιχεία όμως, υπάρχουν και στο μπαρ, όπου ο head bartender Γιάννης Πισσάς δημιουργεί πρωτότυπες μείξεις, με τα κοκτέιλ του να περιέχουν ελληνικά συστατικά που αποτελούν μια ωραία γέφυρα με τα πιάτα.
