Το αυτόνομο κρατίδιο της Μαρίνας Φλοίσβου
Το θέμα είναι να περάσεις τα σύνορα του κρατιδίου. Γιατί μετά δεν έχεις και πολλούς λόγους να ξαναβγείς.
- 10/08/2013
Ίσως είναι βλάσφημο να την αποκαλούμε κρατίδιο. Αλλά έτσι μοιάζει. Με ένα μικρό αυτόνομο χωριό μέσα στην πόλη που κινείται στους δικούς του ρυθμούς και με τους δικούς του ανθρώπους. Από τη στιγμή που ανοίγει η μπάρα και εισέρχεσαι με το αυτοκίνητο (εντάξει και πεζός) μέσα στη μαρίνα, ξεκινά ένας κύκλος που εσύ επιλέγεις πώς θα εκκινήσει και πώς θα τελειώσει.
Γιατί οι προϋποθέσεις είναι εκεί. Μέσα στα χρόνια, αυτό το μικρό χωριό άνθισε. Και δεν είμαι σίγουρος για το ποιος ευθύνεται για το τι καταστήματα θα ανοίξουν μέσα στο χώρο της μαρίνας αλλά μέχρι τώρα έχει κάνει μια εξαιρετική δουλειά.
Γιατί μέσα σε αυτά τα χρόνια που ο χώρος της μαρίνας μετατράπηκε από μια απλή μαρίνα ιστιοπλοϊκών και σκαφών σε ένα κέντρο ψυχαγωγίας και χαλάρωσης, έγιναν σωστές κινήσεις. Άνοιξαν διάφορα μαγαζιά. Δεν έγινε το κλασικό λάθος του να ανοίξουν 42 καφετέριες στη σειρά χωρίς σχέδια, χωρίς προσανατολισμός και η μαρίνα να γίνει μία ατελείωτη και βαρετή πασαρέλα.
Αφουγκράστηκαν την ανάγκη να ανοίξουν καταστήματα που να εξυπηρετούν την βόλτα στην προβλήτα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι υπάρχει και το Haagen Daazs, το Yogen Fruz, το Crema Martini αλλά και το Breeze για να πάρεις ένα παγωτό ή ένα παγωμένο γιαούρτι να κάνεις τη βόλτα σου με αυτό.
Η βόλτα είναι άλλωστε κυρίαρχη στη Μαρίνα. Είναι η αρχή και το τέλος κάθε επίσκεψης εκεί. Στη Μαρίνα δεν πας απλά για να κάτσεις κάπου. Πας για να κάνεις τη βόλτα σου μέχρι να κάτσεις κάπου.
Θα περπατήσεις μαζί με όλο τον υπόλοιπο κόσμο παράλληλα στα μαγαζιά, χαζεύοντας τους υπόλοιπους βολταδόρους. Θα προχωρήσεις λίγο παραπέρα για να κάνεις βόλτα δίπλα στα σκάφη. Να συζητήσεις ποιο σου αρέσει πιο πολύ, να ονειρευτείς να αποκτήσεις κάποτε κι εσύ το δικό σου. Θα πας αριστερά από την μαρίνα κατά μήκος του κυματοθραύστη να δεις τις πολλές παρέες από πιτσιρίκια που την βγάζουν εκεί όλο το βράδυ συζητώντας και γελώντας.
Θα φτάσεις μέχρι το πολύ ωραίο θερινό σινεμά που βρίσκεται μέσα στο πάρκο της Μαρίνας και θα δεις μία ταινία πριν συνεχίσεις τη βραδιά σου κάποιο από τα bar ή τα εστιατόρια.
Γιατί θα κάτσεις κάπου. Αφού χαζέψεις τα διάφορα μαγαζάκια με αθλητικά είδη, με ρούχα, ακόμα και με βιβλία, θα θέλει να καθήσεις κάπου. Θα θες να καθήσεις αναπαυτικά στα Hamptons για ένα cupcake. Είναι ωραία η βόλτα σου αλλά θα θέλεις να πιεις το ποτό σου στο Due Cavalieri ή το Cruiser. Θα θέλεις να εξερευνήσεις τον πολύ εντυπωσιακό χώρο του Ploto για το δεύτερο ποτό σου.
Κι αν δεν είσαι εκεί για το ποτό αλλά για το φαγητό, θα έχεις να προβληματιστείς για το πού θα φας. Στο Veliero και στο Zinc; Στο Mare Marina; Στο Breeze για πίτσα και μακαρονάδα. Ή μήπως στα Friday’s για μία all American εμπειρία;
Γιατί αυτό είναι το ιδιαίτερο της Μαρίνας Φλοίσβου. Ότι έχεις τη δυνατότητα να κάνεις πολλά πράγματα. Δεν υπάρχει φοβερή ποικιλία. Ούτε στον καφέ ούτε στο φαγητό ούτε στο ποτό. Μην λέμε και ό,τι θέλουμε. Αλλά υπάρχουν τόσα καταστήματα, εστιατόρια και καφέ ώστε να θέλεις να μπαίνεις το πρωί στην μαρίνα και να φεύγεις μόνο όταν το βιολογικό σου ρολόι υποδεικνύει ότι είναι ώρα για ύπνο.
Μήπως να βάλετε και έναν χώρο να κοιμόμαστε για να μην είναι ανάγκη να φεύγουμε από την Μαρίνα;