Σπάει την κατάρα αλά Ελληνικά
Το να "κατηφορήσει" ένα μαγαζί από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα θέλει τόλμη. Πόσο μάλλον να προσπαθήσει να σπάσει μια... αρχαία κατάρα που σκεπάζει τη Γλυφάδα. Κι όμως. Το Ελληνικό όχι μόνο τόλμησε, αλλά απέδειξε πως ήρθε για να μείνει.
- 08/10/2013
Ακόμη και στις “χρυσές εποχές” της Ζησιμοπούλου, τότε που δεν έβρισκες τραπέζι στις καφετέριες ακόμη κι αν είχες τον… Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς για μπάρμπα, το συγκεκριμένο μαγαζί στην καλύτερη περίπτωση βάραγε μύγες. Στη χειρότερο θα ήταν κλειστό ή θα κουβαλούσε την ταμπέλα “προσεχώς”.
Κι όμως! Το Ελληνικό έχει βαλθεί να σπάσει την κατάρα. Σάμπως για αυτό δεν είναι οι κατάρες; Για να σπάνε; Μέχρι στιγμής τα νότια προάστια έχουν αγκαλιάσει αυτή τη νέα πρόταση. Νέα στην Αθήνα, δηλαδή, γιατί στη Θεσσαλονίκη το Ελληνικό μετράει ήδη πέντε μαγαζιά, εκ των οποίων το πρώτο άνοιξε πριν 20 χρόνια. Και αυτό σε ένα αντίστοιχο “καταραμένο”, όπως έσπευσε να ενημερώσει, ο υπεύθυνος που άκουγε τη συζήτηση που είχαμε κοιτώντας τον μακρύ κατάλογο.
Και μιας που ήρθε ο λόγος στον κατάλογο, να αναφερθεί ότι το μαγαζί δεν ενδείκνυται για βιαστικούς, αναποφάσιστους και μη μερακλήδες. Όχι τίποτα άλλο, αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις θα πάει χαμένο το όλο concept. Ποιο είναι αυτό; Γεύσεις, προϊόντα, μεζέδες και συνταγές αποκλειστικά από την Ελλάδα και συγκεκριμένα από κάθε γωνιά της. Από την Κρήτη ως τη Θράκη. Από τη Μυτιλήνη ως τα Επτάνησα.
Κι είναι όλα στιβαγμένα στον ανοιχτό εσωτερικό χώρο. Αυτόν που φέρει την τεχνοτροπία του παλιού “μπακάλικου”. Με προϊόντα στα ράφια και αλλαντικά να κρέμμοντα στους τοίχους. Ένας ευρύχωρο και άνετο περιβάλλον, που σε βάζει αμέσως στο νόημα και στο ύφος του μαγαζιού, κερδίζοντας ακόμη και τους πιο απαιτητικούς. Άλλωστε η όλη ιδέα εμπνέει μια οικειότητα, μια άνεση. Και ένα πνεύμα του… εδώ θα βρεις ότι ψάχνεις (ή δεν έχεις ξανακούσει) σχετικά με την ελληνική κουζίνα.
Δεν θέλει και πολύ για να το καταλάβεις. Μόνο τα τυριά (σερβίρονται “κανονικά”, είτε ως σαγανάκι) πιάνουν μισή σελίδα. Το ίδιο και τα αλλαντικά. Διαφορετικές μαγειρικές σχολές συνθέτουν έναν εντυπωσιακό καμβά από γεύσεις της χώρας μας. Από κερκυρέικα πιάτα, σε ψαρικά και από ιδέες για αυγά, μέχρι κρητικές σπεσιαλιτέ.
Το ίδιο και με το… κάτι να πιούμε. Ούζο, τσίπουρο, κρασί και πάει λέγοντας. Ξετρυπωμένα από τα μήκη και τα πλάτη της ελληνικής Γης. Με… ασίστ από τοπικούς προμηθευτές που τα φέρνουν απευθείας στο πιάτο μας, μέσω της τακτικής του “Ελληνικό”, που έχει βαλθεί να σε τρελάνει. Και να σε ξανακαθίσει στα τραπέζια του, αφού κακά τα ψέμματα με μια φορά δεν προλαβαίνεις να παραγγείλεις όλα όσα θέλεις.
Οπότε το “ξαναπάω” είναι το εύκολο. Το να αποφασίσω τι θα πρωτοπάρω είναι το δύσκολο.