Τσιν-Τσιν…
Γλυκό κρασί. Ή γλυκό τζιν-τόνικ. Ή γλυκό ουίσκι. Ή γλυκό κοκτέιλ. Το' πιασες νομίζω. Τσιν-τσιν, λοιπόν, το μαγαζί στην καρδιά του κέντρου που τερμάτισε την έννοια του "παρεΐστικου μπαρ".
- 09/11/2013
Εκεί που πας χαλαρός να πιεις ποτά μετά τη δουλειά, ή αρκετά μετά τη δουλειά, ή λίγο πριν πας στη δουλειά την επόμενη ημέρα.
Ναι, ναι. Ακριβώς. Είναι από τα μπαρ που ξεκινάς για 1-2 βότκες και καταλήγεις να περνάς όλο το βράδυ χορεύοντας, διασκεδάζοντας και φλερτάροντας. Επαναλαμβάνω “χορεύοντας”. Σου βγαίνει φυσικά. Κάτι η μουσική, κάτι η γενικότερη διάθεση, δεν θέλει και πολύ.
Φυσικά σου θυμίζει το γνωστό τραγούδι του “Τρίο Ατενέ”, που ακούστηκε στο “Δόλωμα” με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Εύστοχο αν μη τι άλλο, αφού το μαγαζί έχει εμπνευστεί από τις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Είναι κάτι που αποτυπώνεται τόσο στη διακόσμηση (ξύλινο πάτωμα, βαθύ κόκκινο στους τοίχους, χαλιά, καθρέφτες, καναπέδες, σερβάν, ραδιόφωνα και κορνίζες που ταξιδεύουν πίσω στο χρόνο). Σαν να κάνεις πάρτι στο σπίτι σου. Και κάποιος παίζει και τους δίσκους της.
Η μουσική, λοιπόν, είναι αρκετά… “Τσιν-Τσιν, γλυκό κρασί”. Ο κανόνας είναι ότι δεν υπάρχει κανόνας, αν και οι αναφορές στην χορευτική μουσική του ’60 και του ’70 είναι χαρακτηριστικές. Δεν λείπουν όμως οι υπερβάσεις με Τέρη Χρυσό και Τρίο Ατενέ (φυσικά), ή άλλα vintage τραγούδια που γνωστά και αγαπημένα.
Ο κόσμος είναι όλων των ηλικιών, με το επάγγελμα “ηθοποιός” να αποτελεί την ισχυρή πλειοψηφία. Μαζί 20άρες φοιτήτριες, 35άρηδες και τρελο-50άρες. Ένα τσούρμο να χορεύει και να διασκεδάζει στο μαγαζί που σε κάνει να νομίζεις ότι είναι κάθε μέρα Χριστούγεννα. Αυτό.