Ένα ακόντιο που πέταξε μακριά
Για άλλους μια τέτοια κατάταξη θα ήταν το απόγειο μιας καριέρας. Για τον 16χρονο Γιώργο από τη Βάρη, όμως, είναι μόνο η αρχή. Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει η προπονήτρια του, η Σόνια Ραντιτσέβα, αυτή δηλαδή που τον ανακάλυψε, δούλεψε μαζί του και τον οδήγησε χέρι-χέρι στην επιτυχία.
- 18/12/2013
“Αγαπώ πολύ αυτό το παιδί” είπε. Τα σπασμένα της ελληνικά πρόδωσαν την καταγωγή της από τη Βουλγαρία κι η πρώτη της φράση πρόδωσε την τρομερή σχέση που έχει με τον αθλητή της, τον “Giorgo mou”, ή “My Dzordz” όπως τον αποκαλεί. Εξάλλου τα τελευταία χρόνια που έχει σταματήσει να “τρέχει” ολόκληρο το τμήμα στίβου του ΑΟ Βάρης ο Αναγυρούς, έχει επικεντρωθεί αποκλειστικά στον νεαρό ακοντιστή.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, όμως. Η “Γυμνασιάδα 2013” είναι ένα παγκόσμιο σχολικό πρωτάθλημα που διεξάγεται μια φορά τα τέσσερα χρόνια. Φέτος έγινε στη Μπραζίλια, με συμμετοχές από 40 κράτη και ελληνική εκπροσώπηση στον στίβο, στην Ενόργανη και στη Ρυθμική Γυμναστική.
Ο απολογισμός ήταν έξι μετάλλια και πλήθος διακρίσεων, μεταξύ των οποίων και η 6η θέση του Γιώργου Φωτεινόπουλου, που έστειλε το ακόντιο στα 59.52. “Και να φανταστείτε ότι δεν έλεγε στο σχολείο του ότι θα πάει στους αγώνες. Τέτοιο απλό παιδί είναι” σχολιάζει η προπονήτρια του, που κάνει καθημερινή 3ωρη προπόνηση μαζί του.
Όχι στη Βάρη, καθώς στο συγκεκριμένο γήπεδο απαγορεύεται η ρίψη ακοντίου, αλλά στον Άγιο Κοσμά. Πριν την αναχώρηση του 16χρονου έλεγε ότι “ρίχνει το ακόντιο στα 70 μέτρα. Αν ρίξει τόσο θα μπει στην 6άδα”. Τελικά μπήκε και με λιγότερο. Κι αν η Βουλγάρα προπονήτρια είναι τόσο καλή στις προβλέψεις, ας την πιστέψουμε όταν βάζει στην ίδια πρόταση το όνομα Φωτεινόπουλος και Ολυμπιακοί Αγώνες.
Η ίδια αν και λάτρευε τη μουσική, ξεκίνησε τις ρίψεις όταν της έδωσαν να πετάξει ένα μπαλάκι 150 γραμμαρίων. Ήρθε πρώτη σε εκείνους τους αγώνες, ξεπερνώντας και τα αγόρια. Οπότε αποφάσισε να συνεχίσει να ρίχνει με δύναμη, ότι περνούσε από το χέρι της. Είχε επιτυχίες στη Βουλγαρία και σε διεθνές επίπεδο, πριν έρθει στην Ελλάδα και γινει στενή φίλη με την πρωταθλήτρια μας, Άννα Βερούλη. Πλέον, δηλώνει απογοητευμένη από την κατάσταση που επικρατεί στον αθλητισμό της χώρα μας και ετοιμάζει τις βαλίτσες της για το εξωτερικό, έχοντας δεχτεί αρκετές προτάσεις να συνεχίσει την καριέρα της. Όταν πήγε εκεί η κουβέντα δεν έκρυψε την πικρία της. Με μιας, όμως, μαλάκωσε και πάλι όταν άρχισε να μιλάει για τον “Γιώργο της”, αλλά και το ακόντιο.
Γιατί στίβο όμως; Γιατί πιστεύει ότι ένας μικρός αθλητής πρέπει να ασχοληθεί με τέτοια αθλήματα; “Διότι ο στίβος σε μαθαίνει να είσαι αγνός άνθρωπος” υπερθεμάτισε και θυμήθηκε τη δική της εμπειρία. “Εγώ αγάπησα το ακόντιο από την αρχή” είπε με μια φωνή, που σ’ έκανε να τη φανταστείς να λάμπει. Και γιατί ακόντιο; “Διότι όταν πετάει μακριά γεμίζεις αδρεναλίνη. Νιώθεις ωραία μέσα μου”.
Και δεν είναι μόνο το ακόντιο που προσφέρει αυτά τα συναισθήματα. Ότι και αν πετάει μακριά σε κάνει να νιώθεις ωραία μέσα σου. Ακόμη κι αν είναι ένα αγόρι που πετάει για τη Βραζιλία.