Οι 7 Κυριακές του Φαραώ
Η νέα τάξη πραγμάτων με τις full time job Κυριακές για τα καταστήματα, ο καταναλωτής που βολεύεται και ο εργαζόμενος που ξεβολεύεται. Μια άποψη.
- 21/01/2014
Η Γλυφάδα γεμάτη από κόσμο (ειδικότερα μετά το μεσημέρι, αφού το Σάββατο συνήθως το ξενύχτι μπαίνει λίγο πιο βαθιά στη νύχτα), στο κέντρο της Αθήνας χαμός κανονικός, στα βόρεια το ίδιο. Οκ, στη Βούλα για παράδειγμα δεν έπεσαν κορμιά, αλλά περιοχές σαν τη Βούλα είναι δύσκολο να αρπάξουν κίνηση από το νέο μέτρο. Οι 7 Κυριακές όπου τα καταστήματα θα είναι ανοιχτά, είναι ταιριάζουν περισσότερο σε περιοχές με σταθερή θέση στη συνείδηση του κόσμου ως προορισμοί για ψώνια (π.χ. Γλυφάδα, Πειραιάς, Κέντρο κλπ.).
Στην τελική, αν αποφασίσεις Κυριακή να βγεις έξω για βόλτα στα μαγαζιά, θα το κάνεις all the way. Θα πας για καφέ, μετά για ψώνια, μετά για φαγητό, μετά σπίτι για ποδόλουτρο από το περπάτημα που θα έχεις ρίξει. Αυτά όλα τα θες εντός μιας καλής ακτίνας. Είτε σε μερικά οικοδομικά τετράγωνα, είτε σε ένα Mall. Στα νότια, από τη στιγμή τα Mall δεν τα έχουμε γνωρίσει ακόμη, πέρα από το Metro Mall, το οποίο είναι το κοντινότερο, ο κόσμος έτρεξε στους δρόμους της Γλυφάδας.
Το θέμα είναι, ψώνισε; Σχετικό είναι αυτό. Κάποια μαγαζιά άνοιξαν χωρίς λόγο και αναγκάστηκαν είτε να πληρώσουν παραπάνω μεροκάματο σε υπάλληλο, είτε να κάνουν οι ιδιοκτήτες τους πωλητές. Κάποια άλλα, είχαν κίνηση και αν βάλεις και την περίοδο εκπτώσεων που έχει ξεκινήσει, ο κόσμος που περπατούσε στη Α. Μεταξά, ήταν φυσιολογικά πολύς. Βέβαια, η συζήτηση για το αν ο νέος νόμος είναι σωστός ή όχι, καλός ή κακός, αυτό είναι μεγάλη κουβέντα. Καταρχάς όπως κάθε νόμος στην Ελλάδα, έτσι και αυτός, χρειάζεται χρόνο για να δούμε αν όντως θα εφαρμοστεί. Να, ήδη ετοιμάζονται απεργίες από τον κλάδο των εργαζομένων, ώστε να διαμαρτυρηθούν για τις χαμένες Κυριακές τους. Σεβαστό το αίτημα, αλλά ας δούμε λίγο πιο ανοιχτά το ζήτημα.
Οι Κυριακές είναι μέρα ξεκούρασης για πολλούς, αν όχι για όλους. Όμως, ένα μεγάλο μέρος εργάζεται και Σάββατο ή δεν προλαβαίνει τη μέρα όπου ακόμη και ο Θεός (σύμφωνα με τα εβραϊκά γραπτά) δεν δουλεύει, πόσω μάλλον να πάει στην αγορά για ψώνια. Έτσι, οι Κυριακές, για αυτόν τον τύπο των ανθρώπων, που μάλιστα η πολυκοσμία του Σαββάτου είναι επίσης αποτρεπτική, είναι μια καλή επιλογή. Προσωπικά, βολεύομαι πολύ. Ναι, γνωρίζω ότι άλλοι ξεβολεύονται για να κάνουμε εμείς τα ψώνια μας, αλλά όλα είναι θέμα διαχείρισης.
Το πώς θα καλύψουν τις ανάγκες σε μεροκάματα οι καταστηματάρχες είναι ένα καλό ερώτημα, αλλά ο τζίρος σε μια εποχή κρίσης, θα ανέβει μόνο με προσπάθεια προς τα πάνω (ιδέες και κινήσεις ανάπτυξης) και όχι μόνο με περικοπές προς τα κάτω (και με τα βάρη των φόρων, των πληρωμών και των δανείων να δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο την αναπνοή των μικρο-μεσαίων επιχειρήσεων). Οι 7 Κυριακές είναι καλή περίπτωση για μερική απασχόληση και on/off υπαλλήλους, είναι καλή για bonus αποδοτικότητας στους ήδη υπάρχοντες και είναι καλή για να κινηθεί έστω λίγο παραπάνω χρήμα.
Σίγουρα, με 7 Κυριακές δεν θα σωθεί η χώρα από την καταστροφή, ούτε καν από τη κρίση, αλλά με το τίποτα σίγουρα θα χαντακωθεί. Η Γλυφάδα, αν σκεφτείτε, πώς είναι τις Κυριακές, θα καταλάβετε τη διαφορά που είχε στις 19/1. Από τους άδειους δρόμους και τα σχετικά άδεια café, την Κυριακή είδαμε traffic που σίγουρα κατανάλωσε έστω έναν καφέ ή ένα μπουκαλάκι νερό από το περίπτερο. Στο εξωτερικό, που σαφώς είναι πιο δομημένες και οργανωμένες τέτοιες αποφάσεις, η Κυριακή είναι μέρα για να πας στα μαγαζιά. Στην Ελλάδα, πάντα ήταν η μέρα του οικογενειακού τραπεζιού, της ταβέρνας, της μπάλας και του στοιχήματος.
Έ, σαν στοίχημα ας το δούμε και αυτό το μέτρο. Είτε θα το κερδίσουμε καταναλωτές και έμποροι και από κοινού θα τραγουδούμε “Ποτέ κλειστά την Κυριακή”, είτε θα χαθούμε ανάμεσα σε διαφωνίες, συνδικαλιστές ενώσεις και διαμάχες που δεν ωφελούν κανέναν παρά μόνο τα media, που τα προβάλλουν και στο τέλος οι 7 Κυριακές, θα είναι σαν τις 7 πληγές του Φαραώ (και όσων ανοίγουν). Ας ελπίσουμε, ότι θα ισχύσει το πρώτο, γιατί τι να σου κάνει ένα Σάββατο; Ούτε λαϊκή δεν μπορείς να πας.