Τα χρυσά κορίτσια (του Άρη Βούλας)
Πρωταθλήτριες και με τη Βούλα. Κυριολεκτικά. Η ομάδα του 2ου ΓΕΛ Βούλας κατέκτησε πριν μερικές ημέρες το Πανελλήνιο Σχολικό Πρωτάθλημα Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης, το οποίο διεξήχθη στην αίθουσα STAG του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας.
- 16/03/2014
Τον τίτλο στο ομαδικό μαθητριών κατέκτησε το 2ο Βούλας με τις Θάλεια Καρδούτη, Στέλλα Πατεράκη, Ιφιγένεια-Κυριακή Παπαγεωργοπούλου και Χριστίνα-Ιωάννα Πιτσούλη. Κέρδισαν στον τελικό το 1ο ΓΕΛ Έδεσσας με σκορ 4-1.
Η επιτυχία μόνο τυχαία δεν είναι, αφού τα νότια προάστια και συγκεκριμένα η Βούλα έχει παράδοση στο άθλημα. Μην ξεχνάμε ότι στην από ‘δω πλευρά της πόλης βρίσκονται μερικές από τις κορυφαίες ομάδες της επιτραπέζιας αντισφαίρισης, όπως είναι το Πέρα, τα Ταταύλα και φυσικά ο Άρης.
Οι τρεις ομάδες και ο άνθρωπος πίσω από αυτές
Στη Βούλα υπάρχει ο Άρης και δύο ομάδες που λειτουργούν υπό την ασπίδα του, ο Άρης 2006 και ο ΑΟ Φιλονίκης. Ουσιαστικά η δημιουργία των θυγατρικών προκλήθηκε από την ανάγκη, λόγω της μεγάλης συμμετοχής των αθλητών. Επειδή κάθε ομάδα κατεβαίνει στο πρωτάθλημα με συγκεκριμένο αριθμό αθλητών, ιδρύθηκαν οι άλλες ομάδες για να μπορούν ακόμη περισσότερα παιδιά να συμμετέχουν στις ανταγωνιστικές διοργανώσεις.
Κάθε καλοκαίρι γίνονται ανακατατάξεις (μεταγραφές) ανάλογα με τις αγωνιστικές ανάγκες και τους στόχους. Άλλωστε, ο Άρης Βούλας που αριθμεί περίπου 90 αθλητές και αθλήτριες, κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κορασίδων και Παγκορασίδων.
Ο άνθρωπος πίσω από την ομάδα είναι ο Σταύρος Κλακαντωνάκης, που κατέχει το ρόλο του υπεύθυνου. Παλιός πρωταθλητής ο ίδιος (“έπαιξα από το ’56 ως το ’64” δήλωσε), ξεκίνησε ως αυτοδίδακτος και στη συνέχεια πήγε στις Εθνικές ομάδες και στα σωματεία, κάνοντας προπόνηση με ειδικούς. “Έμαθα πινκ-πονγκ από τους προσκόπους” υπογράμμισε, πριν μιλήσει με καμάρι για τις τρεις κοπέλες του Άρη που κατέκτησαν το πρωτάθλημα.
Από τις τέσσερις μαθήτριες μόνο η Θάλεια Κορδούτη αγωνίζεται σε άλλη ομάδα (Πέρα). Οι άλλες τρεις κρατούν τη ρακέτα του Άρη. Κατακτώντας το Πανελλήνιο πήραν το εισιτήριο για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που θα γίνει στη Γαλλία στις αρχές Απριλίου. Και η ίδια η ομάδα προσπαθεί μέσω του Δήμου να καταστήσει αυτό το ταξίδι δυνατό, διότι το Υπουργείο ενημέρωσε ότι λεφτά δεν υπάρχουν. Έτσι ο ίδιος ο Σταύρος Κλακαντωνάκης και τα μέλη του σωματείου, προσπαθούν να τα εξασφαλίσουν για να καταφέρουν τα κορίτσια να ζήσουν αυτή τη μοναδική εμπειρία.
Οι άνθρωποι του πινκ-πονγκ γνωρίζουν τη δημοτικότητα του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ, αλλά μιλούν με μεγάλη περηφάνεια για τα κατορθώματα τους. “Διαθέτουμε μια μεγάλη αίθουσα, με 10 τραπέζια και τρία ρομπότ, μια από τις μεγαλύτερες στην Ελλάδα” δηλώνει και προσθέτει ότι “έχουμε παιδιά που ξεκινούν από το προνήπιο, που δεν φτάνουν καλά καλά το τραπέζι”.
Όσο για το στοιχείο που κάνει ένα παιδί να ξεχωρίζει; “Εκτός από το ταλέντο που έχει κάθε παιδί είναι και θέμα προπόνησης. Το κυριότερο στοιχείο, ωστόσο, είναι η ταχύτητα αντίδρασης” υπογραμμίζει. Το πινκ-πονγκ θέλει πόδια, θέλει τεχνική, θέλει τακτική, έστω και σε μικρότερο βαθμό από το τένις (για παράδειγμα), αφού η ταχύτητα είναι μεγαλύτερη, όπως εξηγεί κι ο υπεύθυνος: “Στο τένις δεν είναι μόνο οι κινήσεις που αλλάζουν. Η αντίδραση στο πινκ-πονγκ πρέπει να είναι ακαριαία, σε κλάσματα δευτερολέπτου, διότι εδώ τη μπάλα δεν τη “βλέπεις”, η κίνηση της είναι πιο γρήγορη”.
Ολοκληρώνοντας στάθηκε στις ιδιαιτερότητες του αθλήματος και της ενασχόλησης με αυτό. “Το πινκ-πονγκ δίνει μια διαφορετική διαπαιδαγώγηση σε σχέση με τα άλλα σπορ. Εμείς, όμως, τονίζουμε στα παιδιά ότι προέχουν τα μαθήματα τους, διότι από αυτό το άθλημα δεν θα γίνουν πλούσιοι. Το μόνο που μπορούν να κερδίσουν είναι το πριμ για τις εξετάσεις, όπως έγινε με τα κορίτσια της Βούλας”.