Σκύλος μόνος στο σπίτι
Η Μαριλένα γράφει για το άγχος του αποχωρισμού του σκύλου κάθε φορά που φεύγεις από το σπίτι και αναλύει σε μερικούς κανόνες πώς θα το αποφύγεις.
- 29/03/2014
Αν αγαπημένε μου σκυλογονέα, ανήκεις στην κατηγορία των ανθρώπων που επέλεξαν την απάντηση α) ή β) τότε σημαίνει ότι οι γ) και δ) απαντήσεις δεν σε αγγίζουν, και χαίρομαι γι αυτό. Γιατί χαίρομαι? Γιατί με την πρώτη απάντηση καταλαβαίνω πόσο πολύ αγαπάς τον τετράποδο φίλο σου κάτι το οποίο αυτομάτως σημαίνει ότι τον φροντίζεις και τον ασκείς όσο πρέπει ώστε να μην σε απασχολεί τίποτα άλλο παρά μόνο ότι δυστυχώς δεν μπορείς να τον πάρεις μαζί σου εκεί που πας. Εντάξει και η β) απάντηση το ίδιο μου δείχνει, απλά εμπεριέχει και μία δόση αλληλεξάρτησης στην σχέση με τον σκύλο σου..
Όσο για εσένα, φίλε προβληματισμένε των δύο τελευταίων απαντήσεων, θα πρέπει να σου πω ότι αντιμετωπίζεις μια κατάσταση αρκετά συνηθισμένη αλλά και αρκετά περίπλοκη ταυτόχρονα. Το άγχος αποχωρισμού είναι μια προβληματική συμπεριφορά που συνδέετε με τον τρόμο ή πανικό που επιδεικνύουν κάποια σκυλιά όταν μένουν μόνα τους στο σπίτι. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα αυτής της πάθησης είναι το κλαψούρισμα την ώρα που ετοιμάζεσαι για να φύγεις ή αφού έχεις φύγει, ο φαινομενικός τρόμος ή τρέμουλο, το διαρκές γαύγισμα, η ανεξέλεγκτη αφόδευση ή ούρηση μέσα στο σπίτι ενώ λείπεις καθώς και οι καταστροφές σε πράγματα και ειδικά σε πόρτες ή κουφώματα που οδηγούν εκτός του σπιτιού.
Μην μου ανησυχείς όμως, έχω να σου πω κάποια απλά και βασικά βήματα ώστε να προλάβεις το «έξω από ‘δω» άγχος αποχωρισμού του σκύλου σου ή αν είσαι ήδη παθόντας, να προσπαθήσεις να ανατρέψεις την κατάσταση.
Υπάρχουν κάποιοι κανόνες που πρέπει να εφαρμόζονται από όλους εμάς τους σκυλογονείς, που αφορούν την εκμάθηση του σκύλου μας στην απουσία μας. Πρέπει δηλαδή, να μάθουν ότι το να λείπουμε κάποιες ώρες από το σπίτι, είναι φυσιολογικό, και δεν υπάρχει κανένας λόγος πανικού λες και τους εγκαταλείπουμε για πάντα.
Κανόνας #1
Φρόντισε ώστε ο σκύλος σου να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο κουρασμένος πριν φύγεις εσύ από το σπίτι. Ξέρω ότι αυτό που γράφω τώρα είναι το χειρότερό σου, ειδικά αφού, καλά κατάλαβες, αναφέρομαι στην πρωινή του βόλτα κυρίως. Δυστυχώς, φίλε εργαζόμενε σκυλογονέα, είτε φεύγεις για την δουλειά σου 9 το πρωί είτε 6 τα χαράματα, ο σκύλος σου χρειάζεται μια γερή δόση άσκησης και εκτόνωσης ώστε να διασφαλίσεις ότι θα κοιμηθεί όσο το δυνατόν περισσότερο κατά την απουσία σου. Το πόση άσκηση χρειάζεται, εξαρτάται από την ηλικία του καθώς και από το είδος της ράτσας του. Όπως καταλαβαίνεις αν έχεις ένα ενεργητικό σκυλί, τότε προφανώς μια βόλτα γύρω από το τετράγωνο του σπιτιού σου δεν θα είναι αρκετή. Για τα περισσότερα σκυλιά μια μισάωρη ή όσο-περισσότερο-αντέχεις βόλτα σε γρήγορο ρυθμό είναι επαρκής ώστε να κάνουν τις ανάγκες τους και να μυρίσουν, με αποτέλεσμα να ασκηθούν αλλά και να τονωθούν εγκεφαλικά.
Κανόνας #2
Κράτα τον σκύλο σου απασχολημένο εγκεφαλικά για όσο το δυνατόν περισσότερο, όσο εσύ λείπεις από το σπίτι. Όχι δεν εννοώ να του αφήσεις ένα Sudoku και να φύγεις. Μπορείς όμως να προμηθευτείς κάποια από αυτά τα φανταστικά παιχνίδια-έκπληξη, τα οποία είτε έχουν τρύπες ειδικές ώστε να μπορείς να σφηνώσεις λιχουδιές, είτε είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να ελευθερώνουν σταδιακά τις λιχουδιές όσο περισσότερο ασχολείται με το παιχνίδι ο σκύλος. Το σημαντικό με αυτά τα παιχνίδια είναι ότι πρέπει να θυμάσαι να τα εξαφανίζεις με το που γυρνάς στο σπίτι. Αν τα αφήσεις να κείτονται άδεια στο πάτωμα όσο εσύ βρίσκεσαι στο σπίτι, τότε αυτομάτως τους μειώνεις την αξία τους. Αυτά τα παιχνίδια εμφανίζονται μόνο λίγο πριν φύγεις από το σπίτι, έτσι ώστε ουσιαστικά να δίνεις ένα κίνητρο στο σκύλο σου να χαρεί που φεύγεις αντί να αγχωθεί.
Κανόνας #3
Αν τα ωράρια σου στην δουλειά ξεπερνούν κατά πολύ το οχτάωρο, τότε μάλλον θα πρέπει να εφαρμόσεις άλλες τακτικές για τον σκύλο σου. Αν και εφόσον είναι εφικτό, θα μπορούσες να παρακαλέσεις κάποιον συγγενή ή φίλο με πιο χαλαρό ωράριο (ή και καθόλου ωράριο) είτε να σου κρατάει τον σκύλο για κάποιες ώρες είτε να πετάγεται και να τον βγάζει έστω μια βόλτα να ξεσκάσει. Μπορεί ο σκύλος σου να είναι ικανός να κρατάει τις ανάγκες του ακόμα και για δώδεκα ώρες αλλά να ξέρεις ότι αυτό δεν είναι καλό για την υγεία του. Σκυλιά που κατ’ επανάληψη κρατιούνται τόσο πολύ, μπορεί να εμφανίσουν προβλήματα όπως ουρολοιμώξεις, κυστίτιδες καθώς και κρυστάλλους στα ούρα. Και φυσικά όλα αυτά δεν τα θες. Επομένως, σε τέτοιες περιπτώσεις σε συμβουλεύω να χρησιμοποιήσεις εξωτερική βοήθεια. Αν δεν γνωρίζεις κανέναν που να μπορεί να σε βοηθήσει τότε θα μπορούσες να απευθυνθείς σε κάποιον επαγγελματία ο οποίος κατόπιν συνεννόησης θα αναλάβει να σου βγάζει βόλτα τον σκύλο όσο συχνά εσύ επιθυμείς.
Κανόνες #4 #5 #6 … (Για παθόντες)
Πρέπει να τονίσω ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ της απλής βαρεμάρας ενός σκύλου ο οποίος μασάει κάποια αντικείμενα στο σπίτι και ενός σκύλου με πραγματικό άγχος αποχωρισμού. Δεν θέλω να βιαστεί κανείς να διαγνώσει τον σκύλο του ως ασθενή, διότι κάποιο περιστασιακό λέρωμα μέσα στο σπίτι ή καταστροφή όσο λείπετε δεν συνεπάγεται πάντα με άγχος αποχωρισμού! Αν ακολουθήσεις τους παραπάνω κανόνες, τότε θα δράσεις προληπτικά ενάντια στην πλήξη του σκύλου σου και θα αποφύγεις τις δυσάρεστες συνέπειες.
Για σένα ειδικά όμως, που ο σκύλος σου εμφανίζει μόνιμα όλες τις άσχημες παρενέργειες του άγχους αποχωρισμού, τότε χρειάζεσαι και κάποιες έξτρα οδηγίες.
Ο χρυσός κανόνας για σένα φίλε παθόντα σκυλογονέα είναι ότι πρέπει να αρχίσεις (από χθες) να κάνεις τις αναχωρήσεις και τις αφίξεις σου, όσο το δυνατόν πιο ήρεμες και αδιάφορες για τον σκύλο σου. (Αυτός ο κανόνας βασικά καλό είναι να εφαρμόζεται από όλους τους κηδεμόνες σκύλων ανεξαιρέτως.) Θα πρέπει να μάθεις να ετοιμάζεσαι για να φύγεις με ηρεμία και όχι με άγχος γιατί να θυμάσαι ότι όσο πιο πολύ στρεσάρεσαι εσύ, αντίστοιχα το περνάς στον σκύλο σου. Ξέχνα τους δακρύβρεχτους αποχωρισμούς καθώς και τις επιστροφές όπου μπαίνεις στο σπίτι και το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι όχι να αφήσεις το οτιδήποτε κρατάς, αλλά να πέσεις με τα μούτρα στα χάδια με τον σκύλο σου. Θα πρέπει να μάθεις να αγνοείς τον σκύλο σου για λίγα λεπτά μόλις μπαίνεις στο σπίτι και μετά απλά να τον χαϊδεύεις ήρεμα χωρίς φωνούλες και ενθουσιασμό. Επίσης, θα πρέπει να αρχίσεις να κάνεις κάποιες ασκήσεις απευαισθητοποίησης με τον σκύλο σου.
Οι ασκήσεις αυτές περιλαμβάνουν προγραμματισμένες και επαναλαμβανόμενες αποχωρήσεις σου από το σπίτι, ώστε να συνηθίσει ο σκύλος σου να μένει μόνος του, ενώ τον εκθέτεις σε συχνές και σύντομες αναχωρήσεις. Αρχικά, θα φεύγεις για λίγα λεπτά και θα επιστρέφεις πριν προλάβει να εκδηλωθεί κάποιο σύμπτωμα. Σταδιακά και όσο λειτουργούν αυτές οι αναχωρήσεις, θα αυξάνεις την ώρα μέχρι που θα φτάσεις κοντά στο δίωρο. Μετά, λογικά, θα μπορείς να φύγεις και για περισσότερες ώρες. Πρόσεξε όμως, δεν πρέπει να δίνεις ιδιαίτερη προσοχή στο σκύλο σου πριν φύγεις και ούτε να τον επιβραβεύεις όταν γυρίζεις!
Για κάποιες πολύ βαριές περιπτώσεις, χρειάζεται ακόμα και να μειωθεί η εξάρτηση του σκύλου από τον κηδεμόνα του. Αυτό επιτυγχάνεται μόνο με την αγνόηση του για ένα διάστημα έως και 3 εβδομάδων. Δύσκολο μεν, απαραίτητο δε. Τέλος, σε καταστάσεις πλέον όχι απλά άγχους αποχωρισμού αλλά πανικού αποχωρισμού, ο κτηνίατρος μπορεί να υποδείξει ακόμα και κάποια φαρμακευτική αγχολυτική θεραπεία.
Όπως καταλαβαίνεις φίλε σκυλογονέα, από το μάκρος και μόνο αυτού του άρθρου δηλαδή, το θέμα σκύλος-μόνος-στο-σπίτι, δεν είναι ένα ζήτημα που θα πρέπει να αμελήσεις. Η καλύτερη θεραπεία εξάλλου είναι η πρόληψη! Ακολούθησε τις οδηγίες λοιπόν από νωρίς ώστε να έχεις το κεφάλι σου (και των γειτόνων σου) ήσυχο για το υπόλοιπο της κοινής σου ζωής με τον σκύλο σου. Μην ξεχνάς ότι μπορεί εσύ να έχεις περισσότερο υλικές επιπτώσεις, αλλά ο σκύλος σου βασανίζεται και υποφέρει από το εφιαλτικό αυτό άγχος αποχωρισμού. Παρομοίασε το με ανθρώπινες κρίσεις πανικού και θα καταλάβεις τι εννοώ.
Γι’ αυτό πράξε προνοητικά!