Ζητείται τουριστική οργάνωση στον Νότο
Το ομορφότερο προάστιο της Αττικής δεν έχει τις τουριστικές υποδομές που απαιτούνται, μένοντας έξω από ένα παιχνίδι εκατομμυρίων αν όχι μόνο εντυπώσεων.
- 19/08/2014
Και οι περισσότεροι από αυτούς τους τουρίστες κάνουν μία πρώτη στάση στην Αθήνα. Μια πρώτη στάση πριν συνεχίσουν στα νησιά του Αιγαίου ή του Ιονίου με κρουαζιερόπλοια, ιστιοπλοικά και παπόρια της γραμμής. Η Αθήνα αποτελεί μεν τόπο προορισμού αλλά πρωτύτερα αποτελεί σταθμό μετεπιβίβασης στον οποίο οι περισσότεροι περνούν 3 με 4 ημέρες πριν συνεχίσουν το ταξίδι τους.
Σκέψου εσύ την τελευταία φορά που φιλοξένησες κάποιον από το εξωτερικό. Ή που άκουσες τις περιπέτειες κάποιων Ευρωπαίων, Αμερικανών ή Κινέζων τουριστών στη χώρα. Όλοι ήξεραν να επισκεφτούν την Ακρόπολη και το μουσείο της. Να περπατήσεις στα σοκάκια στην Πλάκα. Να επισκεφτούν το “busy market” στο Μοναστηράκι. Μετά όμως τι;
Λείπει από την πρωτεύουσα ένας τουριστικός σχεδιασμός που να δίνει επιλογές στον τουρίστα. Να του προτείνει βόλτες και εξορμήσεις, αξιοθέατα και event. Κι αν τα βόρεια, τα ανατολικά και τα δυτικά προάστια δεν έχουν τόσες ομορφιές να δείξουν και δικαίως δεν μπαίνουν σε αυτό το παιχνίδι, τα Νότια προάστια με τις τόσες εξαιρετικές ξενοδοχειακές μονάδες και τη θάλασσα στα πόδια τους, κάνουν τεράστιο λάθος να μην ορέγονται ένα κομμάτι από την τουριστική πίτα.
Θα δεις αρκετούς τουρίστες στα Νότια προάστια. Τουρίστες που έχουν αλιεύσει τα ξενοδοχεία με τις ίδιες τους τις δυνάμεις και την υπόσχεση της θάλασσας στα 50 μέτρα. Αλλά μέχρι εκεί. Θα δεις τουρίστες σε διάφορες μεριές των Νοτίων και αν τους μιλήσεις θα σου πουν ότι κάποιος κάπου είπε να πάνε. Θυμάμαι κι εγώ την τελευταία φορά που φιλοξένησα κάτι κοπέλες από τη Βραζιλία, πήγαμε για φαγητό στον Αντώνη στην πλατεία της Βούλας, για παγωτό στο Waffle House, για το πρώτο ποτό στο Balux Cafe και για το δεύτερο (πέμπτο) στο Island. Αυτά ήξερα τότε, σε αυτά τις πήγα.
Τα Νότια προάστια δεν έχουν σχέδιο τουριστικής ανάπτυξης. Βασικά δεν έχουν σχέδιο τουριστικής εκμετάλλευσης. Γιατί ενώ υπάρχουν εστίες πολιτισμικού ενδιαφέροντος, εστίες ψυχαγωγίας και εστίες αναψυχής, δεν πλασάρονται ως τέτοιες ούτε στον τουρίστα ούτε καν στους ίδιους τους κατοίκους.
Η Σαντορίνη και η Καλντέρα συγκεκριμένα έχουν πλασαριστεί για αυτό που προσφέρουν. Η Κεφαλονιά το ίδιο. Η Μύκονος το ίδιο. Κάθε τόπος οφείλει να αναδεικνύει τα δυνατά του χαρτιά και να τα μαρκετάρει με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι ελκυστικά στον τουρίστα.
Τι έχουμε εμείς να μπραντάρουμε και να μαρκετάρουμε στον Νότο;
Την παραλιακή βόλτα του Παλαιού Φαλήρου. Δεν θα μπορούσαν να νοικιάζονται ποδήλατα ή να υπάρχουν πληροφορίες για τη διαδρομή; Ή κάποιος οδηγός για τις δεκάδες των επιχειρήσεων που βρίσκονται κατά μήκος της βόλτας αυτής; Για τον τουρίστα είναι μοναδικής αξίας η δυνατότητα να κάνει τη βόλτα του δίπλα στη θάλασσα και να δει το ηλιοβασίλεμα.
Το εμπορικό κέντρο της Γλυφάδας. Γιατί να μείνει ο τουρίστας μόνο στα μαγαζιά του κέντρου και να μην μάθει ότι υπάρχει μια άλλη αγορά, πολύ διαφορετική, στα 15 μόλις χιλιόμετρα από το κέντρο; Το εμπορικό κέντρο της Γλυφάδας με την πληθώρα των επιλογών μπορεί και οφείλει να προβληθεί συγκεντρωμένα στον τουρίστα.
Την ομορφιά της Βουλιαγμένης. Η οποία συμπυκνώνει σε μερικά μόλις μέτρα ένα πανέμορφο φυσικό τοπίο με μια πάρα πολύ ευχάριστη βόλτα δίπλα στη θάλασσα και φαγητό ή ποτό σε κάποια από τα μαγαζιά. Ο κόλπος της Βουλιαγμένης είναι ένας τόπος διασκέδασης και αναψυχής που δεν αναδεικνύεται επαρκώς και τον Αύγουστο με τόσα εκατομμύρια τουριστών να στριμώχνονται στην Αθήνα, μένει ανεκμετάλλευτος.
Τις παραλίες της Αττικής. Ναι, εμείς πολλές φορές τις σνομπάρουμε γιατί θα βρούμε καταφύγιο στα ελληνικά νησιά αλλά για τον τουρίστα οι ίδιες παραλίες που εμείς σνομπάρουμε είναι ο επίγειος παράδεισος και ως τέτοιο οφείλουμε να τις προωθούμε. Ειδικά με τις επιχειρηματικές κινήσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια αναβαθμίζοντας κατά πολύ τις πλαζ και τα μαγαζιά που βρίσκονται σε αυτές, οι παραλίες μας αποτελούν μια ιδιαιτέρως αξιόλογη επιλογή.
Τον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο. Ναι, είναι τουριστικός προορισμός, ναι τον επισκέπτονται οι τουρίστες αλλά τα πούλμαν ξεκινούν από το κέντρο, φτάνουν Σούνιο και γυρνούν και πάλι πίσω στο κέντρο τη στιγμή που υπάρχει πληθώρα επιλογών ώστε η επίσκεψη στον ναό να είναι μέρος μιας ολόκληρης ημέρας αναψυχής και όχι απλά μια εκδρομή τεσσάρων ωρών.
Με τις αναπλάσεις στο Δέλτα του Φαλήρου και το Ελληνικό να βρίσκονται στα σκαριά, το τοπίο στα Νότια θα αλλάξει άρδην. Και είναι πολύ σημαντικό τόσο όσα θα δημιουργηθούν από το μηδέν όσο και οι υπάρχουσες υποδομές να προβληθούν καταλλήλως ώστε τα Νότια προάστια να λάβουν κι εκείνα όσα τους αναλογούν από μια διαφημιστική πίτα που μένει αφάγωτη στο κέντρο της πόλης.