Γιάννης Καραμαγκάλης: «Η τελευταία ευκαιρία της Ηλιούπολης»
Δεν αρκούν 10 χρόνια για να μάθεις τη νότια πλευρά της πόληςΟ δημοσιογράφος Γιάννης Καραμαγκάλης, εκδότης των δύο μεγαλύτερων τοπικών ενημερωτικών μέσων της Ηλιούπολης, του ilioupolinews.gr και της Εφημερίδας «Ηλιοτυπία», αρθρογραφεί στο NouPou για την πόλη του: για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον ενός δήμου που κινδυνεύει να μείνει εκτός συρμού.
- 19/07/2023
- Κείμενο: Γιάννης Καραμαγκάλης
Στην πρώτη επιστροφή στην Αθήνα από τον μακρινό Έβρο όπου υπηρετούσα τη θητεία μου, λίγα χρόνια πριν, υπήρχε μια καρτερικότητα. Όταν έφτασα στο σπίτι από το αεροδρόμιο, το πρώτο πράγμα που έκανα δεν ήταν να δω τον πατέρα μου και τη μητέρα μου. Έφτασα στο σπίτι, άφησα τα πράγματά μου στην είσοδο, καβάλησα τη μηχανή και έκανα μια μεγάλη βόλτα στην Ηλιούπολη, για να τσεκάρω πως ήταν όλα «εν τάξει» όσο έλειπα.
Αυτή μου η αγάπη για την πόλη μου σε συνδυασμό με το «μικρόβιο» του ρεπορτάζ, με είχαν ωθήσει το 2018 να φτιάξω το ilioupolinews.gr και το 2021 την εφημερίδα «Ηλιοτυπία». Δύο ενημερωτικά μέσα σε μια πόλη που αναζητεί ακόμα την ταυτότητα της, ανάμεσα σε ακμάζοντες γειτονικούς Δήμους.
Η πόλη μου βρίσκεται σε μια «γειτονιά» που σε λίγα χρόνια θα φιλοξενήσει τη μεγαλύτερη επένδυση στη νοτιονατολική Ευρώπη. Ο Άλιμος, η Γλυφάδα, τα 3Β και ο Δήμος Αργυρούπολης – Ελληνικού έχουν βρει το αφήγημά τους και προχωράνε με «πατημένο το γκάζι», το Φάληρο αναβαθμίζεται διαρκώς με μια διοίκηση που έχει σχέδιο και προγραμματισμό για μεγάλα έργα πνοής -και γενικά- όλοι οι δήμοι της ευρύτερης περιοχής έχουν βρει τα πατήματά τους.
Η Ηλιούπολη, ωστόσο, εδώ και 10 χρόνια έχει μείνει στάσιμη βλέποντας «τα τρένα να περνούν». Στα δημοτικά τεκταινόμενα ζούμε «τη μέρα της μαρμότας» με συζητήσεις εδώ και 10 χρόνια για τα ίδια ζητήματα, χωρίς ουσιαστικές λύσεις, σαν έναν σκύλο που κυνηγά αμήχανα την ουρά του.
Μια πόλη με εξαιρετική ρυμοτομία και μεγάλους, ανοικτούς χώρους, που πολλές πόλεις του λεκανοπεδίου θα ζήλευαν. Μια πόλη που είναι προικισμένη με πράσινες «φλέβες» στα σπλάχνα της, χωρίς ωστόσο να υπάρχει έστω κάποια στοιχειώδης μέριμνα για την ανάδειξή τους και την αναβάθμισή τους. Όσο για την τοπική αγορά, παραμένει αβοήθητη, με τους επαγγελματίες να ακούν μόνο εξαγγελίες και ενώ η επένδυση στο Ελληνικό πλησιάζει αργά και σταθερά, έτοιμη να δώσει τη χαριστική βολή σε μια αγορά που μετά βίας επιβιώνει.
Τα 10 χρόνια που πέρασαν, η Ηλιούπολη άλλαξε δύο Δημάρχους, οι οποίοι κάποτε ήταν στενοί συνεργάτες. Μέσα στην κρίση, ο Βασίλης Βαλασόπουλος κράτησε την πόλη όρθια. Έφτιαξε ένα καλό κοινωνικό δίκτυο αλληλεγγύης, επένδυσε σε τοπικές υποδομές, άφησε γεμάτα ταμεία. Ο διάδοχός του και άλλοτε στενός του συνεργάτης, ο Γιώργος Χατζηδάκης, στα 4 χρόνια της μέχρι τώρα θητείας του δεν κατόρθωσε κάτι εντυπωσιακό, κυρίως λόγω της συγκυρίας της απλής αναλογικής, μην έχοντας πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο.
Ωστόσο, και από τους δύο έλλειψε και λείπει το «βήμα παραπάνω». Ένα σχέδιο για το πού πρέπει να πάει η πόλη, ένα αφήγημα για το ποια είναι η ταυτότητά της. Ακόμα και στα στοιχειώδη, όπως η αναβάθμιση του οδοφωτισμού, ενώ οι όμοροι Δήμοι έχουν λύσει το ζήτημα αυτό εδώ και χρόνια, εμείς ακόμα συζητάμε για το πώς θα χρηματοδοτηθεί το έργο, σε έναν ατέρμονο κύκλο αντιπαράθεσης, και σε μικροπολιτικές κόντρες που θυμίζουν θέατρο του παραλόγου.
Μια «κακοπαιγμένη παράσταση» με θεατές περίπου 90.000 κατοίκους, οι οποίοι αδιαφορούν για τις τοπικές πολιτικές διαμάχες και ζητούν λύσεις στα καθημερινά τους προβλήματα, αξιοπρεπή σχολεία για τα παιδιά τους και έναν δήμο που να κάνει τα απολύτως βασικά: Να καθαρίζει, να φωτίζει, να φροντίζει το πράσινο και να εξυπηρετεί γρήγορα τους κατοίκους του.
Μου ζητήθηκε να γράψω για τα επόμενα 10 χρόνια. Μάντης δεν είμαι, αλλά ένα είναι σίγουρο. Το τρένο κάποτε θα φύγει. Υπάρχει μια τελευταία ευκαιρία, να προλάβουμε έστω το τελευταίο βαγόνι. Με Δήμαρχο «αριστερό», «δεξιό» ή «κεντρώο». Ελάχιστα ενδιαφέρει τους πολίτες. Πρέπει όμως να το προλάβουμε, γιατί ο κίνδυνος να μετατραπεί η πόλη στην «πίσω αυλή» της επένδυσης και στον «ακάλυπτο» της «υπουργούπολης» στον Υμηττό, είναι πιο ορατός από ποτέ.
Κλείνοντας, μια αναφορά επί προσωπικού.
Όταν αποφάσισα να δημιουργήσω τα δικά μου τοπικά media στην Ηλιούπολη, το NouPou ήταν πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου, ως ένα milestone το οποίο έπρεπε να φτάσω. Φανατικός αναγνώστης από την πρώτη ημέρα της δημιουργίας του, ήταν πάντα στη λίστα των πρωινών αναγνώσεων μου, για να πάρω την πρώτη «δόση» της επικαιρότητας. Ένα μέσο που καταφέρνει να συνδυάσει άψογα θέματα επικαιρότητας και καθημερινότητας, πάντα κρατώντας μια θεσμικότητα που σπάνια συναντάς σε τοπικά και περιφερειακά μέσα. Και θα αναρωτηθεί κανείς: Μα καλά, «προμοτάρεις» ένα ανταγωνιστικό μέσο; Ναι. Γιατί η ενημέρωση στη χώρα μας πρέπει να βελτιωθεί και το NouPou είναι στο «σωστό άρμα».
Να το διαβάζετε. Χρόνια πολλά NouPou.
Ο Γιάννης Καραμαγκάλης είναι δημοσιογράφος. Γεννήθηκε το 1991 και σπούδασε πολιτική επιστήμη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι εκδότης των δύο μεγαλύτερων τοπικών ενημερωτικών μέσων της Ηλιούπολης, του ilioupolinews.gr και της Εφημερίδας «Ηλιοτυπία». Παράλληλα, διδάσκει στο τμήμα Digital & Social Media στο Ant1 Media Lab.