Κωνσταντίνος Λαζαράκης, ο Πειραιώτης που κάνει το κρασί επιστήμη
Ο πρώτος Master of Wine και ιδρυτής του WSPC στο Παλαιό Φάληρο μιλάει για τις σπουδές στο κρασί, εξηγεί ποια ήταν η πιο πολύτιμη συμβουλή που άκουσε στην καριέρα του και μοιράζεται τη δική του για τους επιχειρηματίες του κλάδου: «Αν νομίζεις ότι η εκπαίδευση σου κοστίζει, δες πόσο σου κοστίζει η άγνοια».
- 16/10/2023
Ο Κωνσταντίνος Λαζαράκης γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε Μηχανολόγος Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και Jazz Μουσική στην Αιολική Σχολή Πειραιά. Το 2002, σε ηλικία 32 ετών, κατέκτησε τον τίτλο του Master of Wine, του κορυφαίου τίτλου στον χώρο του κρασιού. Ήταν ο πρώτος Έλληνας που κατέκτησε τον τίτλο και ο πρώτος Master of Wine της Νότιας Ευρώπης.
Το 2004 ίδρυσε στο Παλαιό Φάληρο το WSPC (Wines & Spirits Professional Center). 19 χρόνια μετά, το WSPC δεν είναι απλώς ο κορυφαίος προορισμός για σπουδές στην οινοχοΐα αλλά ένας από τους βασικούς καταλύτες της ανόδου του επιπέδου του κλάδου του κρασιού, του αποστάγματος και της οινοχοΐας στην Ελλάδα.
Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με το κρασί;
Το κρασί το αγάπησα σε ηλικία 22-23 ετών και εκείνη την εποχή ήμουν φοιτητής στο τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του Πολυτεχνείου. Παρακολουθώντας σχετικές εκπομπές και διαβάζοντας δημοσιεύματα σε περιοδικά, συνειδητοποίησα ότι θέλω να ασχοληθώ επαγγελματικά με το κρασί, μια προοπτική ιδιαίτερα σαγηνευτική.
Πότε κατακτήσατε τον τίτλο του Master of Wine και ποια είναι η σημασία αυτής της διάκρισης;
Κατέκτησα τον τίτλο του Master of Wine το 2002 σε ηλικία 32 ετών, όντας ο πρώτος Έλληνας που το πετυχαίνει και ο νεότερος MW εκείνης της εποχής. Ο τίτλος αυτός δεν αφορά μια συγκεκριμένη “δουλειά” αλλά το ευρύ πεδίο γνώσεων που αποκτά κανείς πάνω στο κρασί, σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Αποτέλεσμα αυτής μου της διάκρισης ήταν, ένα ολόκληρο σώμα ανθρώπων με παγκόσμια επιρροή, στο κρασί και τα αποστάγματα (MWs), να στρέψει το βλέμμα του στα ελληνικά κρασιά, και μάλιστα, τα τελευταία 20 χρόνια, να το κάνει συστηματικά και με αμείωτο ενδιαφέρον.
Γιατί πήρατε την απόφαση να ιδρύσετε το WSPC;
Θέλαμε να δημιουργήσουμε τον μηχανισμό εκείνο που θα επέτρεπε στους σπουδαστές να φτάσουν πιο κοντά και να πραγματοποιήσουν τα ακαδημαϊκά όνειρά τους στο κρασί και τα αποστάγματα. Παράλληλα, επιθυμία μας ήταν να πρωτοστατήσουμε στην περαιτέρω εξέλιξη των κλάδων του κρασιού, του αποστάγματος και της οινοχοΐας. Και έτσι, το Νοέμβριο του 2004, εγένετο WSPC!
Πόσο συναρπαστικό είναι να διδάσκει κανείς τα μυστικά του κρασιού;
Η διαδικασία της εκπαίδευσης από μόνη της είναι συναρπαστική. Πόσο μάλλον η διδασκαλία του κρασιού, που αποτελεί ένα προϊόν τόσο εκλεπτυσμένο όσο και καθημερινό. Όταν μάλιστα βλέπεις την ανταπόκριση των σπουδαστών και την όρεξή τους να ενταχθούν σε μια ευρύτερη κοινότητα, χαίρεσαι ακόμη περισσότερο.
Γιατί είναι απαραίτητη η εκπαίδευση στον χώρο και σε τι, κατά τη γνώμη σας, υπερέχει το WSPC;
Η εκπαίδευση ουσιαστικά προετοιμάζει τους επαγγελματίες του σήμερα αλλά και του αύριο. Τροφοδοτεί, παράλληλα, την αγορά με ανθρώπους που θα αναβαθμίσουν το ίδιο το προϊόν και θα εξελίξουν τον κλάδο.
Πολλές φορές, όταν συνομιλώ με επιχειρηματίες για τα οφέλη της εκπαίδευσης τους, τους αναφέρω «Αν νομίζεις ότι η εκπαίδευση σου κοστίζει, δες πόσο σου κοστίζει η άγνοια».
Οι εισηγητές του WSPC είναι διακεκριμένοι και επιτυχημένοι επαγγελματίες, οι πλέον κατάλληλοι για να εκπαιδεύσουν τους σπουδαστές μας. Εξάλλου, το WSPC αντιπροσωπεύει όλους τους κορυφαίους γίγαντες της παγκόσμιας εκπαίδευσης στα κρασιά – τα αποστάγματα – τον καφέ, όπως τα Wine & Spirits Education Trust, Court of Master Sommeliers, Beverage Standards Association και Wine Scholar Guild, παρέχοντας Πιστοποιήσεις με Παγκόσμιο Κύρος και Ισχύ στα προγράμματά του.
Τι άλλο μπορεί να μάθει κανείς στο WSPC πέρα από το κρασί;
Οι πιστοποιήσεις που παρέχει το WSPC, πέρα από το κρασί, καλύπτουν το απόσταγμα, την οινοχοΐα, το καφέ-τσάι-κακάο, το SAKE και πολύ σύντομα και τη μπίρα.
Ποια είναι η πιο συγκινητική στιγμή ή το πιο χιουμοριστικό περιστατικό που θυμάστε από την αίθουσα διδασκαλίας;
Η πιο χιουμοριστική στιγμή σε μάθημα ήταν μάλλον το πρώτο μάθημα που έγινε ποτέ στο WSPC. Δεν είχε κάτι ιδιαίτερα χιουμοριστικό, αλλά καταλάβαμε μετά από λίγα λεπτά πως, σχεδόν όλοι οι συμμετέχοντες, είχαμε φάει ο ένας στο σπίτι του άλλου. Ήμασταν μια παρέα, αν και όλοι επαγγελματίες του κρασιού και απλά όλοι οι φίλοι αποφάσισαν να αρχίσουν μαθήματα με εμάς – που τελικά μόνο μάθημα δεν ήταν, πενταήμερη εκδρομή ήταν. Τώρα που το σκέφτομαι, αυτή η στιγμή έδωσε αφορμή και για την πιο συγκινητική στιγμή του WSPC. Πριν από λίγους μήνες, ένας φίλος μου έδειξε φωτογραφία από εκείνο το μάθημα, 19 χρόνια πριν. Ξαναείδα όλους αυτούς τους φίλους – που αρκετοί πια διδάσκουν για εμάς – και συνειδητοποίησα τη διαδρομή που έχει διανύσει το WSPC μέσα σε αυτά τα χρόνια.
Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού στα εκπαιδευτικά προγράμματα του WSPC;
Το κοινό αγκαλιάζει τα εκπαιδευτικά προγράμματα του WSPC, δείχνοντας ιδιαίτερο ζήλο όταν κάθεται στα θρανία της σχολής. Φανταστείτε πως πολλοί οινόφιλοι, αν και κάθονται στα ίδια θρανία με τους επαγγελματίες των κλάδων, γοητεύονται τόσο που συνεχίζουν στα επόμενα επίπεδα σπουδών – τα οποία δεν τα λες και εύκολα – και δίνουν κανονικά εξετάσεις με τους επαγγελματίες. Επιπλέον, είναι αρκετός ο κόσμος που αναζητά πληροφορίες για την ένταξη κι άλλων εκπαιδευτικών προγραμμάτων, όπως πρόσφατα εντάξαμε το SAKE και το Νερό.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας σε σχέση με το WSPC;
Το WSPC θα παρουσιάσει πολύ σύντομα το νέο πρόγραμμα «Σπουδών Οινοχοΐας», 4ετούς φοίτησης, που θα αφορά την Ελλάδα και την Κύπρο. Στόχος μας η στελέχωση της αγοράς με άριστους και διεθνώς αναγνωρισμένους εκπαιδευμένους επαγγελματίες Sommeliers. Ωστόσο, δεν μπορώ να αποκαλύψω περισσότερα σήμερα.
Ποια είναι η πιο πολύτιμη συμβουλή που ακούσατε στην καριέρα σας και θα θέλατε να μοιραστείτε με όσους θέλουν να κάνουν σπουδές στον χώρο;
Είναι 1994. Στο 24χρονο μυαλό μου υπάρχει θύελλα, για το αν θα ακολουθήσω τον χώρο του κρασιού ή όχι. Τότε μιλάω με τον Χρίστο Κανελλακόπουλο από το Κτήμα Μερκούρη, που μου λέει το εξής: «Κωνσταντίνε, ό,τι και να κάνεις στη ζωή σου, θα βγει 50/50 θετικό και αρνητικό. Άντε 60/40 ή 40/60. Πρέπει να συμβεί κάτι πραγματικά τραγικό για να γίνει 10/90. Αν λοιπόν είμαστε μέσα στα προβλεπόμενα, δηλαδή, το 50/50, τότε απλά πρέπει να ακολουθήσεις αυτό που σου κάνει κέφι. Αν ασχολείσαι με κάτι που σε συναρπάζει, το θετικό 50% θα σου φαντάζει παράδεισος και το υπόλοιπο θα το προσπερνάς. Αν η καθημερινότητα δε σε γεμίζει, τότε το μισό που δεν σου αρέσει, θα φαίνεται βουνό και το υπόλοιπο μισό, θα σου φαίνεται λίγο. Δεν θα φτάνει να σε γλυκάνει». Έφυγα από εκείνη τη συνάντηση και ήξερα ακριβώς τι θα έκανα για το υπόλοιπο της ζωής μου, και ήξερα ότι έπρεπε να το φτάσω και ψηλά, μέχρι τέλους.