Η Ειρήνη Μιχαηλίδη έκανε σπριντ από τις αιμοκαθάρσεις στην κορυφή της Ευρώπης
Έμαθε ότι έχει πρόβλημα με τα νεφρά της στα 20 και στα 54 της, έχοντας ξεκινήσει αιμοκαθάρσεις από τα 52, αποφάσισε να τρέξει στο αγώνισμα στίβου των 100 μέτρων, ενώ ο ίδιος της ο σύζυγος, Δημήτρης, έγινε για εκείνη δότης νεφρού και της χάρισε μια νέα ζωή. Η θαρραλέα Ειρήνη Μιχαηλίδη, μεταμοσχευμένη αθλήτρια στίβου και πρωταθλήτρια Ευρώπης στην κατηγορία της, ξετυλίγει στο NouPou τη συγκλονιστική ιστορία της.
- 07/11/2023
Ήταν μόλις 20 ετών όταν διαγνώστηκε – σε έναν εργαστηριακό έλεγχο που έκανε τυχαία – ότι έχει πρόβλημα με τα νεφρά της, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για έναν άνθρωπο. Αιμοκαθάρσεις και όλα τα επακόλουθά τους (οστεοπόρωση, απώλεια μυϊκής μάζας κλπ.), δραματική αλλαγή στον τρόπο ζωής και διατροφής, φόβος, αγωνία για το μέλλον της υγείας της. Πολύ αργότερα, στα 55 της, έχοντας ξεκινήσει αιμοκάθαρση από τα 52, υποβλήθηκε μάλιστα σε μεταμόσχευση νεφρού και ο σύζυγός της ήταν εκείνος που έγινε δότης χαρίζοντάς της μια νέα ζωή. Ίσως τελικά όμως να μην ήταν ο μόνος που το έκανε, αφού στη νέα σελίδα που γύρισε συνέβαλε σε πολύ μεγάλο βαθμό και ο αθλητισμός. Κάπως έτσι, η Ειρήνη Μιχαηλίδη έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης, αφού έγινε πρωταθλήτρια στίβου στα 100 και 200μ. στην κατηγορία των μεταμοσχευμένων αθλητών. Η ιστορία της αποδεικνύει ότι η δύναμη ψυχής που μπορεί να κρύβει κάποιος μέσα του είναι απεριόριστη.
Το προσωπικό της μότο είναι «Η δωρεά οργάνων δίνει ζωή και ο αθλητισμός τη διατηρεί», καθώς θεωρεί ότι δεν αρκεί κάποιος να σου δώσει τη δεύτερη ευκαιρία για να ζήσεις, αν δεν παλέψεις στη συνέχεια μόνος σου, για να κρατηθείς.
Η Ειρήνη Μιχαηλίδη ζει και προπονείται στα νότια προάστια και αφηγείται στο NouPou τη συγκλονιστική της διαδρομή μέχρι σήμερα.
Από τα ραντεβού για αιμοκαθάρσεις, στη γραμμή εκκίνησης του στίβου
Η πρώτη αιμοκάθαρση ήταν ένα «ορόσημο» για εκείνη, όπως λέει. «Ήταν κάτι σκληρό, γιατί συνειδητοποιείς ότι δυνητικά κινδυνεύει η ζωή σου και όχι απλά η υγεία σου. Κλήθηκα να το αποδεχτώ και να προχωρήσω, χωρίς να ξέρω πότε θα τελειώσει και τι θα συμβεί, μέχρι να έρθει μια μεταμόσχευση. Είναι σχεδόν οδυνηρό για τον αιμοκαθαιρόμενο».
Σε πρακτικό επίπεδο, η νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου σημαίνει ότι τα νεφρά δεν λειτουργούν καθόλου, δεν επιτελούν βασικές λειτουργίες όπως το φιλτράρισμα του αίματος, με αποτέλεσμα να μην αποβάλλονται οι τοξίνες από τον οργανισμό και με συνέπεια αυτός να δηλητηριάζεται και να καταλήγει. «Για 4-5 ώρες και τρεις φορές την εβδομάδα, συνδεόμαστε με ένα μηχάνημα το οποίο ουσιαστικά αντικαθιστά τη λειτουργία των νεφρών», εξηγεί η Ειρήνη.
Αποφάσισε ότι πρέπει να κάνει κάτι για να διατηρήσει τον οργανισμό της δυνατό και να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Ξεκίνησε με pilates, και τον Ιανουάριο του 2019 αποφάσισε ότι θέλει να ασχοληθεί με το αγώνισμα του στίβου στα 100 μέτρα. Τρία χρόνια αργότερα, έγινε πρωταθλήτρια Ευρώπης στα 100μ. και δευτεραθλήτρια στα 200μ. στους Ευρωπαϊκούς Αγώνες Μεταμοσχευμένων και Αιμοκαθαιρόμενων αθλητών.
«Είχα βάλει έναν στόχο που ήταν άπιαστος, ωστόσο δεν με ένοιαζε τι θα γινόταν, δεν είχα σε κάποιον να απολογηθώ. Όταν βρίσκεσαι σε μια δύσκολη κατάσταση, το πρώτο βήμα είναι να πάρεις απόφαση ότι έτσι θα είναι η ζωή σου. Στη συνέχεια πρέπει να βάλεις έναν στόχο και μετά να τον τηρείς με απόλυτη συνέπεια. Πρέπει να είμαστε πιστοί σε όλους τους στόχους και τα θέλω μας». Όπως εξομολογείται, ίσως λοιπόν η νόσος να ήταν αυτή που την έφερε κοντά στον αθλητισμό. «Ήταν η δική μου διέξοδος για να μην γίνω μια ακόμη πάσχουσα που την έχει πάρει από κάτω η κατάσταση. Μου άνοιξε μια πόρτα που ποτέ δε φανταζόμουν».
Η απόφαση της Ειρήνης ίσως να έσπασε τα στερεότυπα για πολλούς λόγους. Όπως λέει η ίδια, γιατί είχε τη νόσο, γιατί ξεκίνησε σε μεγάλη ηλικία, αλλά και για το γεγονός ότι ήταν γυναίκα και μπήκε σε ένα ανδροκρατούμενο άθλημα. «Δεν είχα ποτέ αμφιβολία ότι θα τα καταφέρω. Εμένα προσωπικά, ο αθλητισμός με βάζει στη διαδικασία να μαθαίνω και να θυμάμαι τη σωστή διαχείριση των καταστάσεων. Όπως διαχειρίζομαι το άγχος μου όταν θα βρεθώ στην αφετηρία, μια ενδεχόμενη αποτυχία, μια κακή προπόνηση και ό,τι μπορεί να συμβεί, έτσι διαχειρίζομαι και όλα αυτά που συμβαίνουν στη ζωή μου και αυτό το οφείλω σε μεγάλο βαθμό σε αυτόν. Καλλιεργεί την ηρεμία και την ψυχραιμία μου.
Ακούγοντας πολλούς ανθρώπους να λένε πως αντλούν δύναμη από την οικογένεια, τους φίλους ή τον σύντροφό τους, η Ειρήνη πιστεύει ακράδαντα πως, όσο σημαντικά και αν είναι αυτά, η δύναμη για να καταφέρει κανείς όσα ονειρεύεται βρίσκεται μέσα μας, χωρίς ωστόσο βέβαια αυτό να σημαίνει ότι η υποστήριξη από τους οικείους δεν είναι τρομερά σημαντική. «Αν δεν είσαι δυνατός και δεν υποστηρίζεις αυτό που θέλεις με όλες σου τις δυνάμεις, ώστε να παίρνεις και τους άλλους μαζί δεν γίνεται τίποτα».
Όταν μάλιστα ανακοίνωσε στους δικούς της ότι θα κατέβει στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, εκείνοι προβληματίστηκαν και την απέτρεψαν, λόγω του προβλήματος υγείας της. Από την πλευρά της ωστόσο παρέμεινε αφοσιωμένη, με αξιοθαύμαστη στοχοπροσήλωση στο μεγάλο της όνειρο.
Η μεταμόσχευση και η νέα ζωή
Ασύμβατη μεταμόσχευση. Αυτό ήταν το ρίσκο και ταυτόχρονα η λύτρωση για την Ειρήνη, που ήρθε ίσως από τον πιο κοντινό της άνθρωπο, τον σύζυγό της Δημήτρη, σαν το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσε να της κάνει ποτέ κανείς. Η Ειρήνη πήρε μια ακόμη καθοριστική και σίγουρα πέρα για πέρα γενναία απόφαση. Στα 55 της, να προχωρήσει σε μεταμόσχευση νεφρού και μάλιστα με ασύμβατο δότη που δεν ήταν άλλος από τον Δημήτρη, ο οποίος δεν δίστασε να μπει στο χειρουργείο με ανιδιοτελή και συγκινητικό τρόπο, που θυμίζει σενάριο από ταινία.
Λόγω της μη συμβατότητας, η Ειρήνη υπεβλήθη σε διάφορες ιατρικές διαδικασίες, ώστε να αποβάλλει ό,τι αντισώματα είχε έναντι της ομάδας αίματος του δότη της. «Αν δεν ήταν ο Δημήτρης, θα περίμενα για 10 χρόνια να βρω δότη. Υπάρχει μια τεράστια λίστα όπου μπαίνεις σε σειρά. Ο μέσος όρος είναι μια δεκαετία και το καλό μέσα στην ήδη δύσκολη κατάσταση είναι ότι εμείς ουσιαστικά αντέχουμε, μέσω των αιμοκαθάρσεων. Σκεφτείτε πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα όταν χρειάζεται κανείς μεταμόσχευση καρδιάς».
Ούσα μεταμοσχευμένη προπονείται κανονικά, όπως κάθε άλλος αθλητής και αυτό που τη διαφοροποιεί είναι το γεγονός ότι προσέχει ακόμη περισσότερο τον τρόπο ζωής της. Βασικός σύμμαχος που την κρατά στη ζωή, η σωστή διατροφή, αφού σε ένα ήδη αρκετά προσεκτικό διαιτολόγιο ενός αθλητή, στην περίπτωσή της προστίθεται το γεγονός ότι δεν πρέπει να καταναλώνει ούτε στο ελάχιστο αλάτι, μια επιλογή που έχει κάνει η ίδια, για να είναι όσο πιο «σωστή» πιστεύει ότι πρέπει να είναι απέναντι στον εαυτό της, ενώ λαμβάνει ευλαβικά τα φάρμακά της.
Τα 100 μέτρα, η πίστη, η επιμονή και τα όνειρα να αγωνιστεί δίπλα σε «διαχρονικούς» αθλητές
Το αγώνισμα των 100 μέτρων σίγουρα δεν είναι απλή υπόθεση. Είναι ένα αγώνισμα που μπορεί να οδηγήσει σε αρκετούς τραυματισμούς για τους αθλητές, λόγω της αυξημένης ταχύτητας. «Δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτό, προτιμώ να πηγαίνω πολύ συχνά στους ορθοπεδικούς μου, παρά στους νεφρολόγους μου», λέει η Ειρήνη. Για τις μέρες που το σώμα της μπορεί να φαίνεται κυριολεκτικά ασήκωτο και της φαίνεται σχεδόν αδύνατο να πάει για προπόνηση, υποστηρίζει με σθένος ότι δεν υπάρχει αθλητής με στόχο που να είπε «βαριέμαι να πάω για προπόνηση». «Η συνέπεια και η αυτοπειθαρχία είναι κάτι που πρέπει πάντα να μην ξεχνά κανείς», σχολιάζει χαρακτηριστικά.
Αυτή τη στιγμή προετοιμάζεται μάλιστα για το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που θα λάβει χώρα το 2024 στην Πορτογαλία ενώ, αν καταφέρει, όπως λέει, να πείσει τον προπονητή της, στοχεύει στο να αγωνιστεί στο Πανευρωπαϊκό Κλειστού Στίβου με διαχρονικούς αθλητές, αυτούς δηλαδή που δεν είναι μεταμοσχευμένοι, ενώ μέσα από την εμπειρία της η Ειρήνη Μιχαηλίδη θέλει να δώσει ένα δυνατό μήνυμα για τη δωρεά οργάνων, τη θέληση, την αυτοπειθαρχία και την πίστη στον εαυτό μας, που μπορεί να κάνει τα πάντα.