Ο Μανώλης Χάντζος έκανε εκκίνηση στον πρωταθλητισμό και τερμάτισε στον Γυμναστικό Σύλλογο Γλυφάδας
Το μεγαλύτερο αφιέρωμα που έγινε ποτέ για τη Γλυφάδα
Ιδρυτής, προπονητής και σήμερα Πρόεδρος του Γυμναστικού Συλλόγου, ο Μανώλης Χάντζος είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον Στίβο στη Γλυφάδα, όντας ένας από τους ανθρώπους που όχι μόνο τον έφερε, αλλά και τον ανέδειξε στην περιοχή. Στο NouPou μιλά για τις πιο δυνατές στιγμές και τις πιο σημαντικές διακρίσεις των αθλητών του, αλλά και για όλη την πορεία του Συλλόγου, που από ένα μικρό σωματείο μεταμορφώθηκε, όπως ο ίδιος λέει, σε ένα brand name του κλασικού αθλητισμού.
- 24/10/2023
Ο Μανώλης Χάντζος είναι πρωταθλητής. Πρωταθλητής στον κλασικό αθλητισμό, αλλά και στις καρδιές των νοτίων -ιδίως όσων έχουν περάσει με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο από τον Γυμναστικό Σύλλογο Γλυφάδας.
Είναι ένας άνθρωπος που έχει διαπρέψει στον στίβο, έχει συνδέσει το όνομά του με μεγάλες επιτυχίες, ενώ έχει κερδίσει διακρίσεις που μαρτυρούν την εμπειρία στον τομέα του. Αποφοίτησε το 1984 από το ΤΕΦΑΑ Αθηνών και από εκείνη τη χρονιά έως το 2018, παράλληλα για ένα μεγάλο διάστημα με τον πρωταθλητισμό, ήταν Υπεύθυνος Φυσικής Αγωγής στα Εκπαιδευτήρια Γιαννόπουλου. Υπήρξε αθλητής στον Ολυμπιακό από το 1979 έως το 1995 και μέσα σε αυτά τα χρόνια αναδείχθηκε Βαλκανιονίκης Ανδρών στα 10km (1988, 1992), Εφήβων (1981), Πρωταθλητής Ελλάδας (1984-1985-1989-1992-1993), ενώ μέχρι σήμερα διατηρεί το πανελλήνιο ρεκόρ Κ20 στα 3km.
Το 1983 ο δρόμος του τον έφερε στη Γλυφάδα, όπου βρέθηκε να προπονείται στο γκολφ της περιοχής, χτίζοντας έτσι ιδιαίτερες σχέσεις με τον τόπο. «Από το 1983 είμαι στη Γλυφάδα. Αγάπησα την περιοχή και αποφάσισα να μείνω εδώ μόνιμα. Το 1995, όταν σταμάτησα να ασχολούμαι πλέον με τον πρωταθλητισμό, είχα πολλή ενέργεια την οποία έπρεπε κάπου να διοχετεύσω. Αποφασίσαμε λοιπόν με έναν φίλο να κάνουμε τον Γυμναστικό Σύλλογο Γλυφάδας, ο οποίος δημιουργήθηκε με ένα τρίπτυχο: Υγεία, Μαθήματα, Αθλητισμός (Πρωταθλητισμός)», μου εξηγεί ο Μανώλης Χάντζος.
Το 1997 ήρθε επίσημα η ίδρυση του Συλλόγου και οι προπονήσεις ξεκίνησαν σιγά-σιγά με μόλις δύο παιδάκια, ενώ στην πορεία οι συμμετοχές άρχισαν να αυξάνονται. «Δεν πίστευα ότι ο κλασικός αθλητισμός και ο Σύλλογός μας θα λάβουν τόση πολλή αγάπη και στήριξη από τον κόσμο. Στη Γλυφάδα εκείνη την εποχή υπήρχε κυρίως η κολύμβηση και το πόλο, το τέννις, το μπάσκετ, το γκολφ. Με την παρουσία του Γυμναστικού Συλλόγου αυτό άλλαξε και ο στίβος ριζώθηκε εδώ στα νότια», προσθέτει.
Με το πέρασμα των χρόνων, ο Σύλλογος αναπτύχθηκε και έφερε στη Γλυφάδα όλους τους επιμέρους κλάδους του στίβου: ταχύτητες, άλματα, ρίψεις και αποστάσεις. Σήμερα υπάρχει καθηγητής για κάθε κατηγορία, που αναλαμβάνει τις προπονήσεις και την προετοιμασία των αθλητών, μικρών και μεγάλων.
Παράλληλα, μέσα σε αυτά τα χρόνια το γήπεδο του στίβου αναβαθμίστηκε και έγινε σημείο συνάντησης για αθλητές και κατοίκους της περιοχής που αναζητούσαν έναν χώρο για να “εκτονωθούν”. «Όταν ήρθαμε το 1997 στο σημερινό γήπεδο στίβου της Γλυφάδας δεν ήταν καν γήπεδο, αλλά ένας ανοιχτός χώρος, όπου ο κόσμος έκανε προπονήσεις στο χώμα. Στην πορεία κάποιοι φίλοι που θέλησαν να βοηθήσουν συνέβαλαν στην προσπάθειά μας να αναβαθμιστεί, ενώ σημαντική ήταν και η προσφορά της εκάστοτε δημοτικής αρχής, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την ανακατασκευή του γηπέδου το 2017 από τον Γιώργο Παπανικολάου».
Οι αθλητές του Συλλόγου από τα πρώτα χρόνια ξεκίνησαν να φέρνουν αποτελέσματα και μέχρι σήμερα έχουν αποσπάσει αξιοζήλευτες διακρίσεις, για τις οποίες ο Μανώλης Χάντζος νιώθει -μοιραία-περήφανος. «Τέσσερις φορές έχουμε κερδίσει μετάλλιο στο πρωτάθλημα γυναικών, δύο φορές έχουμε κερδίσει στη γενική βαθμολογία στο πρωτάθλημα στο Cross Country, και από το 2007 έως σήμερα είμαστε κάθε χρόνο μέσα στα 10 καλύτερα σωματεία της χώρας. Ουσιαστικά, από ένα μικρό σωματείο μεταμορφωθήκαμε σε ένα brand name του κλασικού αθλητισμού», μου λέει, ενώ παράλληλα θυμάται ορισμένες από τις πιο σηματικές στιγμές του Συλλόγου: «Αν έπρεπε να ξεχωρίσω μόνο κάποιες στιγμές από τις αμέτρητες αναμνήσεις που μου έρχονται στο μυαλό, θα έλεγα το πανελλήνιο ρεκόρ Κ16 γυναικών στα 4×80 μέτρα της Αλεξίας Κατσούλα, της Κατερίνας Σαρρή, της Φένιας Τσαμαδιά και της Ηλιάννας Κοσμίδη, το πανελλήνιο ρεκόρ Κ20 ανδρών στα 800 μέτρα από τον Θάνο Καλλάκο, τη δεύτερη θέση στα 1.500 μέτρα στο Παγκόσμιο Σχολικό πρωτάθλημα της κόρης μου, Κωνσταντίνας, αλλά και τις συμμετοχές της μαμάς Γκλόριας Πριβιλέτζιο στον μαραθώνιο του Ευρωπαϊκού και Παγκόσμιου πρωταθλήματος».
Αυτή τη στιγμή ο Σύλλογος έχει στο δυναμικό του 100 αθλητές στις αγωνιστικές ή προ-αγωνιστικές κατηγορίες και περίπου 150-200 παιδιά στην Ακαδημία. Αυτό που αξίζει ωστόσο να αναφερθεί είναι ότι στις τάξεις του έχει και εξειδικευμένα τμήματα Special Olympics – ΑμεΑ, δίνοντας την ευκαιρία σε παιδιά με αναπηρία να έρθουν σε επαφή με τον κλασικό αθλητισμό και – γιατί όχι- να διακριθούν και να αποσπάσουν τις δικές τους διακρίσεις στον χώρο. «Κάτι ακόμη που θεωρώ πολύ σημαντικό είναι το γεγονός ότι πολλά παιδιά έχουν επωφεληθεί από τον Γυμναστικό Σύλλογο Γλυφάδας κερδίζοντας μόρια για τις Πανελλήνιες», συμπληρώνει ο κ. Χάντζος.
Σε αυτά τα 26 χρόνια πορείας του Συλλόγου, ο Μανώλης Χάντζος έχει δημιουργήσει ισχυρούς δεσμούς με τους αθλητές, τους προπονητές και τα παιδιά, που δεν συναντά κανείς συχνά. Άλλωστε, κατά τη διάρκεια της κουβέντας μας, όποιος έμπαινε στο γήπεδο περνούσε πρώτα να τον χαιρετίσει (με το μικρό του φυσικά) και έπειτα προχωρούσε για την προπόνηση -είναι μάλλον κάτι σαν τελετουργικό για όλους! «Σκεφτείτε ότι ξεκίνησα ως ιδρυτής, συνέχισα ως προπονητής, προχώρησα ως υπεύθυνος προπονητών και σήμερα έχω τη χαρά και την τιμή να είμαι ο Πρόεδρος του Συλλόγου. Και εδώ πρέπει να τονίσω ότι η επιτυχία του Συλλόγου μας έγκειται στο “Εμείς”. Διότι κάθε ένας που έχει περάσει από τον Σύλλογο έχει βάλει το δικό του λιθαράκι στην εξέλιξη, την πορεία και τη σημερινή, επιτυχημένη εικόνα του», μου λέει ο Μανώλης Χάντζος.
Γιατί ένα παιδί να ασχοληθεί με τον κλασικό αθλητισμό; «Ο κλασικός αθλητισμός προσφέρει την υγεία και το άνοιγμα του μυαλού. Τα παιδιά την ώρα που αθλούνται ναι μεν κουράζουν το σώμα τους, αλλά ξεκουράζουν το μυαλό τους, εκτονώνονται. Και θα σας πω μία ιστορία που αξίζει να ακούσετε για τα όνειρα και τις προσδοκίες δύο μικρών μας αθλητών. Η οικογένεια Κλάδη ήταν η πρώτη που έφερε τα δύο της παιδάκια στον Σύλλογο το 1997, τα οποία με ρωτούσαν τότε: “Θα μπορέσουμε άραγε να γίνουμε και εμείς κάποτε ένα μεγάλο και γνωστό σωματείο όπως για παράδειγμα ο Πειραιάς ή το Κερατσίνι; Θα φτάσουμε ποτέ σε αυτό το επίπεδο;”. Και σήμερα, με την προσπάθεια όλων, τα καταφέραμε. Φτάσαμε ακόμη πιο ψηλά από όσο ονειρευόμασταν».