Η Εθνική ομάδα των υπερ-ηρώων και οι υπόλοιπες σινε-πρεμιέρες
Ο Iron (Man), o Captain (America), η Black (Widow) και τα άλλα παιδιά από τους Εκδικητές μονοπωλούν το ενδιαφέρον αυτή την εβδομάδα. Δικαίως. Απολύτως. Και σε πλανητικό επίπεδο.
- 30/04/2015
- Κείμενο: NouPou.gr
Οι Εκδικητές: H Εποχή του Ultron
Γιατί να τη δεις: Είναι το κύκνειο άσμα του Joss Whedon -που έχει βασικά να κοιμηθεί 4 χρόνια- ο οποίος δήλωσε ότι θα αργήσει να ασχοληθεί ξανά με οτιδήποτε έχει να κάνει με την Marvel. Και, όπως ακριβώς μας είχε υποσχεθεί, είναι καλύτερη από την πρώτη. Εξαιρετικός ο James Spader που δανείζει κίνηση και φωνή στον ‘ανθρωποφάγο’ Ultron. Επιτέλους κάποιος που μπορεί να σταθεί υποκριτικά απέναντι στον Downey Jr. Μια χαρά οι νέες παρουσίες υπερ-ηρώων (Quicksilver, Scarlet Witch, Vision, Falcon). Σταθερά καλή η χημεία μεταξύ των βασικών πρωταγωνιστών. Ένα έπος, με όλη τη σημασία της λέξης.
Γιατί να μην τη δεις: Έχεις βαρεθεί γενικά να βλέπεις ταινίες με υπερ-ήρωες. Όσο καλές και άξιες και αν είναι. Και ξέρεις ότι ο μόνος τρόπος να σταματήσει να φτιάχνει το Χόλιγουντ ντουζίνες τέτοιες (βασικά μόνο τέτοιες) είναι να σταματήσεις να πηγαίνεις να τις βλέπεις.
Που παίζεται στα νότια προάστια: Village Cinemas9@ Faliro, Αθήναιον Cinepolis, Βάρκιζα
Γυναίκα από Χρυσό
Γιατί να τη δεις: Νομίζεις ότι είναι τόσο καλό όσο το Philomena. Εμπιστεύεσαι τυφλά Helen Mirren. Και σε ενθουσιάζει το γεγονός ότι μιλάμε για αληθινή ιστορία. Συγκεκριμένα της ηλικιωμένης Εβραίας η οποία, 50 χρόνια αφού αναγκάστηκε να φύγει από την Βιέννη, διεκδικεί από την Αυστριακή κυβέρνηση πέντε πίνακες του Gustav Klimt που της έκλεψαν οι Ναζί.
Γιατί να μην τη δεις: Η Helen Mirren από μόνη της δεν αρκεί για να το μετατρέψει σε κάτι παραπάνω από χρυσή μετριότητα. Ούτε φυσικά βοηθάει το γεγονός ότι στο πλευρό της (ως ο δικηγόρος που την βοηθάει) βρίσκεται ο παντελώς ατάλαντος Ryan Reynolds που προσπαθεί να μας αποδείξει ότι είναι σοβαρός ηθοποιός.
Που παίζεται στα νότια προάστια: Cinerama Digital Cinema, Αθήναιον Cinepolis, Odeon Γλυφάδα
Mommy
Γιατί να τη δεις: Είσαι ήδη φαν του Γαλλοκαναδού Xavier Dolan, η σκηνοθετική σφραγίδα του οποίου είναι χαρακτηριστική και ανεξίτηλη. Επίσης είσαι γονέας, οπότε καταλαβαίνεις τι σημαίνει να αντιμετωπίζεις ως αγγελούδι ένα παιδί που κρύβει κανονικά το σατανά μέσα του.
Γιατί να μην τη δεις: Είναι υπερβολικά αρτιστίκ φλούο για τα γούστα σου. Άσε που δεν θέλεις να την πάρουν χαμπάρι οι ‘αρχές’. Που ξέρεις, μπορεί κάποιος νομοθέτης να σκεφτεί ότι είναι όντως καλή ιδέα, όπως συμβαίνει εδώ, να μπορείς ως γονιός να εγκαταλείπεις το προβληματικό παιδί σου σε νοσηλευτικό ίδρυμα.
Που παίζεται στα νότια προάστια: Σπόρτινγκ Digital Cinema (Νέα Σμύρνη)