5 βιβλία για το καλοκαίρι στην πόλη
Summer In The CityΜε το καλοκαίρι να βρίσκεται στο αποκορύφωμά του υπάρχουμε και εμείς που παραμένουμε στην Αθήνα και αναζητούμε ένα καλό βιβλίο να μας κάνει συντροφιά.
- 27/07/2024
- Κείμενο: Εμμανουέλα Ρουσσάκη
Τέλη Ιουλίου και η Αθήνα σιγά σιγά αδειάζει. Η πόλη παίρνει μια μεταφορική ανάσα και οι νύχτες φαίνονται λίγο πιο ήσυχες. Είμαστε, όμως, κι εμείς που παραμένουμε στην πόλη περιμένοντας τη στιγμή που θα δραπετεύσουμε σε κάποιο νησί ή που απλά για φέτος θα κάνουμε staycation.
Επειδή, όμως, μας αρέσει να βλέπουμε τη φωτεινή πλευρά της ζωής και επειδή το καλοκαίρι στην πόλη μπορεί να γίνει πολύ πιο ευχάριστο παρέα με ένα καλό βιβλίο, διαλέξαμε αυτά που θα σου κρατήσουν συντροφιά στο (sub)urban καλοκαίρι σου.
Ας πούμε πως είμαι εγώ, Βερόνικα Ράιμο, Εκδόσεις Δώμα
Το τέταρτο μυθιστόρημα της Ιταλίδας συγγραφέως βρέθηκε στις υποψηφιότητες για το φετινό International Booker Prize και ήρθε για να σου θυμίσει την εφηβεία σου.
Ένα βιβλίο γεμάτο αλήθεια και υπέροχο μαύρο χιούμορ που θα σε πάει βόλτα σε όλα τα συναισθήματα των εφηβικών σου χρόνων. Οι πρώτοι έρωτες, τα νεύρα, η αγανάκτηση, ένας κόμπος στον λαιμό και ταυτόχρονα μια τεράστια επιθυμία να ζήσεις τα πάντα τώρα.
Συχνά τα καταφέρνω να βρω τον εαυτό μου σε πολλούς χαρακτήρες, ούτε λίγο ούτε πολύ όλοι οι άνθρωποι έχουν κάποια κοινά βιώματα. Στην περίπτωση της Ραϊμο, όμως, νομίζω ότι ο αναγνώστης ταυτίζεται λίγο παραπάνω. Ίσως είναι που μιλά για μια Ιταλίδα και όσο να ‘ναι η κουλτούρα τους μοιάζει με την ελληνική όσον αφορά τις οικογενειακές αξίες, ίσως πάλι είναι ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζει τη γυναικεία ταυτότητα, την πίεση και τους ρόλους που η κοινωνία θέλει να της προσδώει: κορίτσι, ύστερα γυναίκα και στο τέλος μαμά.
Η Ραϊμο με αυτοσαρκαστική διάθεση αποτινάσσει αυτούς τους ρόλους, αρνείται αυτήν την ταυτότητα και έρχεται να μας συστηθεί ξανά με μια ιστορία αυτομυθοπλασίας που ουσιαστικά αποτελεί έναν οδηγό ενδοσκόπησης, μια βουτιά στο παρελθόν που, μεγαλώνοντας, μπορείς πλέον να δεις με άλλα μάτια. Ίσως μάλιστα, αυτή η ελαφριά χιουμοριστική διάθεση να σε βοηθήσει να ξανασκεφτείς και να επουλώσεις μερικά τραύματα.
Το σεξ και πώς να το αποφύγετε, Αύγουστος Κορτώ, Εδκόσεις Πατάκη
Κόβεται το σεξ; Ε…μερικές φορές. Ο Αύγουστος Κορτώ, γνωστός στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό για το βιτριολικό του χιούμορ και την ικανότητά του να αποδομεί καθημερινές καταστάσεις με έναν τρόπο ευαίσθητο, όσο και αστείο, επέστρεψε για να χαρίσει στους αναγνώστες στιγμές γέλιου, αλλά και να φωνάξει κάποιες μεγάλες αλήθειες.
Η Αγγελική και ο Κώστας είναι ένα συνηθισμένο μεσοαστικό ζευγάρι. Είναι μαζί δώδεκα χρόνια, έχουν δυο υπέροχα (ή και όχι) δίδυμα αγόρια, δουλεύουν και βγάζουν αρκετά χρήματα για να κάνουν μια αξιοπρεπή ζωή. Μόνο που δεν κάνουν σεξ , ή μάλλον η Αγγελική δεν θέλει πια να κάνουν σεξ, κάτι που ο Κώστας αδυνατεί να καταλάβει.
Μέσα από το βιβλίο ο αναγνώστης μπαίνει στο μυαλό της κουρασμένης και απογοητευμένης Αγγελικής, που θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε εργαζόμενη γυναίκα με παιδιά, της οποίας η ερωτική επιθυμία έχει πέσει σε λήθαργο (και όπως φαίνεται όχι αδικαιολόγητα). Το μυθιστόρημα είναι σπαρταριστό, χρησιμοποιεί απόλυτα σύγχρονο χιούμορ και δημιουργεί πραγματικά την αίσθηση ότι παρακολουθείς μια κωμική σειρά. Ο συγγραφέας φαίνεται πως έχει προσπαθήσει να αγουφκραστεί τις ανησυχίες και τα καθημερινά βιώματα του μέσου αναγνώστη συνθέτοντας μια ιστορία με την οποία σίγουρα πολλοί θα ταυτιστούν.
Τετάρτη, μετά το Φρουμέλ, Νίκος Βεργέτης, Εκδόσεις Κυψέλη
Ενα μυθιστόρημα που μυρίζει Αύγουστο στην Αθήνα, με βόλτες στα εξάρχεια, όταν αργά το βράδυ περπατάς σε άδειες λεωφόρους κάνοντας φιλοσοφικές συζητήσεις σαν χαρακτήρας από τα «Φτηνά Τσιγάρα».
Ο Νίκος Βεργέτης είναι ένας αυθεντικός Αθηναϊκός συγγραφέας. Η Αθήνα πρωταγωνιστεί στα βιβλία του σαν ένας πρόσθετος χαρακτήρας. Την αγκαλιάζει, τη σχολιάζει και μας πηγαίνει σε γωνίες που όλοι έχουμε βρεθεί. Αυτή τη φορά μας συνοδεύει η παρέα του Φρουμέλ, μια ομάδα ανθρώπων που θα μπορούσαν να είναι οι φίλοι σου, αυτοί που βγαίνετε για μπύρα μετά τη δουλειά, αυτοί με τους οποίους κάνεις βαθυστόχαστες συζητήσεις στο μπαλκόνι σου τα μεσάνυχτα.
Μια τέτοια παρέα συναντιέται κάθε Τετάρτη βράδυ στο Φρουμέλ και συζητούν για τα πάντα και τίποτα. Και μετά από τον καθιερωμένο μαραθώνιο συζητήσεων αλλά και…ποτών μια υπαρξιακή ανησυχία αρχίζει να βασανίζει το μυαλό του αφηγητή. Πώς μπορεί να ζήσει όλη του τη ζωή σαν να είναι μεθυσμένος, αλλά να μην είναι. Και τότε τον πλησιάζει μια μορφή που μοιάζει με τη «Μοίρα» και αφήνει στα χέρια του μερικά χαρτιά.
Και κάπως έτσι ξεκινάει ένα ταξίδι από την Ελλάδα ως την Λατινική Αμερική για την αναζήτησης της Ιφιγένειας, μιας αιθέριας και μυστηριώδους ύπαρξης που πολλοί έχουν δει, όμως κανείς δεν μπορεί να πει πού είναι. Έτσι ο ήρωας μας γίνεται κι αυτός ένας ταξιδευτής και τυχοδιώκτης. Τελικά όμως, ποιά είναι η Ιφιγένεια;
Ο Χορός των εφτά πέπλων, Τομ Ρόμπινς, Εκδόσεις Αίωλος
Αγαπάμε τον Tom Robins, γιατί είναι αστείος, ψυχεδελικός, ερωτικός και απλά υπέροχος.
Ένας Άραβας κι ένας Εβραίος ανοίγουν μαζί εστιατόριο απέναντι από το κτίριο του ΟΗΕ και κάπως έτσι ξεκινάει ένα σουρεαλιστικό πάρτι όπου τα αντικείμενα έχουν φιλοσοφικές αναζητήσεις και το μεσανατολικό ζήτημα συζητιέται σε υψηλό επίπεδο μεταξύ τυρού και αχλαδίου.
Ένα βιβλίο που ξεχυλίζει από φιλοσοφική διάθεση και καυστικό χιούμορ, αγγίζει ζητήματα όπως ο πόλεμος, ο σοβινισμός, η τέχνη και ο έρωτας και αποτελεί τον πιο διασκεδαστικό τρόπο να καταλάβεις (εν μέρει τουλάχιστον) τις αμέτρητες διαμάχες που εξακολουθούν να υπάρχουν στη Μέση Ανατολή.
Το βιβλίο του Ρόμπινς παραμένει σχετικό μέχρι και σήμερα, 34 χρόνια μετά από την πρώτη του κυκλοφορία. Οι χαρακτήρες, απόλυτα αστείοι, σουρεαλιστικοί και εξωφρενικοί: μια νιόπαντρη ζωγράφος, ένας καλλιτέχνης, ένας ιεροκήρυκας, μια φιλοσοφημένη κονσέρβα φασόλια , μια πορφύρα κι ένα βαμμένο ραβδί, ένα κουτάλι, μια βρώμικη κάλτσα, μια Σαλώμη, ένας Εβραίος και ένας Άραβας, συνοδεύουν τον αναγνώστη καθώς βγάζει τα 7 πέπλα της πραγματικότητας για να αποκαλύψει τον παραλογισμό μιας οργισμένης και άπληστης κοινωνίας, και να καταλήξει στην ουσία που θα τον απελευθερώσει.
Σαν νορμαλ, Διονύσης Μαρίνος, Εκδόσεις Μεταίχμιο
«Όλα τα πρόσωπα, τα γεγονότα και οι καταστάσεις που εμφανίζονται στο παρόν βιβλίο είναι πραγματικά. Όλα τα υπόλοιπα είναι φανταστικά»
Έτσι ξεκινάει το Σημείωμα του Συγγραφέα στο Σαν Νορμαλ. Ο Διονύσης Μαρίνος γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα, κι αυτό φαίνεται από τις περιγραφές του και από τον πολύπλευρο τρόπο με τον οποίο παρουσιάζει την φανταστική του πόλη. Γι’αυτόν ακριβώς το λόγο (και για πολλούς άλλους) είναι ιδανική παρέα για το καλοκαίρι στην πόλη.
Το Σαν Νορμάλ είναι μια πόλη που δεν υπάρχει. Ή μάλλον υπάρχει παντού και πουθενά. Το βιβλίο αποτελείται από εννέα αυτοτελή διηγήματα με κοινό παρονομαστή το «Σαν Νορμάλ», ένα φαινομενικά συνηθισμένο μέρος με σκοτεινές πλευρές, που μου έφεραν στο μυαλό μια ελληνική Gotham City.
Ο συγγραφέας δημιούργησε χαρακτήρες που θα μπορούσαμε να συναντήουμε στο δρόμο ή που ίσως ήδη ξέρουμε. Πρόκειται για ανθρώπους που, όπως οι περισσότεροι, βρίσκονται σε ένα συνεχές κυνήγι της ευτυχίας, της επιτυχίας, των χρημάτων, άνθρωποι που πέφτουν σε μια ρουτίνα με αποτέλεσμα ο κόσμος γύρω τους να «χάνει», σταδιακά, το χρώμα του.
Μέσα από τις ιστορίες ο συγγραφέας θίγει καίρια ζητήματα όπως η κοινωνία, ο ρατσισμός και η αγάπη με ευγλωττία αλλά και ένα ύφος κάπως αποστασιοποιημένο που ενδεχομένως αποσκοπεί στο να αναδείξει την κούραση και την απογοήτευση που δημιουργούν αυτές οι δύσκολες καταστάσεις. Παράλληλα, φαίνεται να γίνεται μια εξομολόγηση του συγγραφέα ο οποίος δημιούργησε τους ήρωες ώστε να επαναστατήσουν, με αποκορύφωμα το τελευταίο διήγημα όπου ξεδιπλώνεται όλη η συγγραφική ανησυχία του Διονύση Μαρίνου.