Κωνσταντίνος Σταραντζής: «Όραμά μου να εκπαιδεύσουμε και άλλους γιατρούς να θεραπεύουν τους ασθενείς»
Από την απόφαση να γίνει γιατρός, μέχρι τις σπουδές, την αναγνώριση και τη θέση του Διευθυντή του Τμήματος Σπονδυλικής Στήλης και Σκολίωσης στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών: Ο χειρουργός σπονδυλικής στήλης - και ένας εκ των ιδρυτών της Osteon Orthopedic & Spine Clinic στη Γλυφάδα - επιχειρεί για το NouPou την ανατομία ενός πραγματικά απαιτητικού επαγγέλματος.
- 08/10/2024
Με πολυετή εκπαίδευση και εμπειρία στον τομέα των παθήσεων της σπονδυλικής στήλης, ο Κωνσταντίνος Σταραντζής είναι ένας εκ των ιδρυτών της Osteon Orthopedic & Spine Clinic και Διευθυντής του Τμήματος Σπονδυλικής Στήλης και Σκολίωσης στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών. Μιλώντας στο NouPou, μοιράζεται μαζί μας τη διαδρομή και το πάθος του για την επιστήμη του, με όραμα εκτός από τις ιατρικές υπηρεσίες, την είσοδο της Osteon στην ακαδημαϊκή εκπαίδευση τα επόμενα χρόνια. Όπως χαρακτηριστικά λέει, εκτός από το καλό που μπορεί να κάνει ένας γιατρός θεραπεύοντας τον ασθενή, το επόμενο καλό που μπορεί να προσφέρει, είναι να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις του και σε άλλους γιατρούς.
Ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα της φιλοσοφίας του group practice, την οποία μετουσιώνουν σε πράξη στην Osteon, είναι ότι συγκεντρώνει όλες τις απαιτούμενες ειδικότητες της ορθοπεδικής, οι οποίες ασκούνται από εξειδικευμένους γιατρούς που συγκροτούν την ομάδα της κλινικής.
Κύριε Σταραντζή, τι ήταν αυτό που σας οδήγησε στην απόφαση να γίνετε γιατρός;
Αποφάσισα να γίνω γιατρός όταν ήμουν στην πρώτη λυκείου και αφού είχα ήδη σκεφτεί πολλά διαφορετικά επαγγέλματα που θα ήθελα να κάνω. Σίγουρα αυτό που με ώθησε δεν ήταν το οικογενειακό μου περιβάλλον, καθότι κανείς από τους γονείς μου δεν ήταν γιατρός. Η οικογένειά μου με στήριξε δεδομένου ότι η απόφαση να ακολουθήσω τον δρόμο της ιατρικής απαιτούσε χρόνο και υπομονή.
Κατάφερα να μπω στην Iατρική Λάρισας, την οποία τελείωσα χωρίς καθυστέρηση, καθότι διαπίστωσα ότι το αντικείμενο με ενδιέφερε πολύ. Στην πορεία αισθάνθηκα ότι δικαιώθηκα για την επιλογή μου, χωρίς να γνωρίζω τότε τι ακριβώς σήμαινε αυτό. Θα έλεγα ότι με κάποιο τρόπο το ένστικτό μου με καθοδήγησε.
Ένα ακόμα βήμα ήταν η εξειδίκευσή σας ως χειρουργός σπονδυλικής στήλης. Πώς φτάσατε ως εδώ;
Με έλκυαν πάντα οι χειρουργικές ειδικότητες για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο. Από τη στιγμή που κάποιος μπαίνει στην Ιατρική Σχολή καταλαβαίνει τι είναι αυτό που του ταιριάζει καλύτερα ανάμεσα στις τρεις βασικές κατευθύνσεις που είναι η ψυχιατρική, η παθολογία και η χειρουργική. Επικεντρώθηκα σε όλες τις χειρουργικές ειδικότητες, οι οποίες μου φάνηκαν πιο ενδιαφέρουσες. Στάθηκα όμως και τυχερός καθώς σε αυτά τα πεδία είχα καλούς πανεπιστημιακούς δασκάλους, οι οποίοι όταν έβλεπαν φοιτητές να ενδιαφέρονται τους βοηθούσαν να κάνουν ένα βήμα παρακάτω. Η επαφή μου με την ορθοπεδική έγινε στο τέταρτο έτος της Ιατρικής. Τότε κατάλαβα ότι μάλλον αυτή ήταν η ειδικότητα που ήθελα να ακολουθήσω. Στο πέμπτο έτος, έχοντας πλέον γνωρίσει όλες τις χειρουργικές ειδικότητες, ήμουν σίγουρος ότι εκείνη που μου ταίριαζε ήταν η ορθοπεδική.
Στην επιλογή υποειδικότητας στη χειρουργική σπονδυλικής στήλης διαδραμάτισε τον δικό του ρόλο ένα ιατρικό πρόβλημα που είχε ο πατέρας μου, ο οποίος είχε χειρουργηθεί για μία πάθηση στη σπονδυλική του στήλη όταν ακόμα ήμουν παιδί. Μετά από αυτό το χειρουργείο κατάφερε να γίνει καλά και αυτό ήταν κάτι που χαράχτηκε βαθιά μέσα μου. Επίσης, ίσως να με ιντρίγκαρε η δυσκολία της συγκεκριμένης υποειδικότητας. Πολλοί την απέφευγαν τότε γιατί ήταν ιδιαίτερα απαιτητική και αγχωτική. Κάθε γιατρός φέρει την ευθύνη των πράξεών του και όταν αυτές οι πράξεις σχετίζονται με ευγενείς ιστούς, μία λάθος εκτίμηση θα μπορούσε να προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη, γεγονός που προσθέτει πίεση και άγχος στον χειρουργό. Πρόκειται όμως για συναισθήματα που αντιμετωπίζονται με την πολύ καλή και διαρκή εκπαίδευση.
Ποια είναι τα βήματα που ακολουθήσατε ακαδημαϊκά μετά την αποφοίτησή σας από την Ιατρική Σχολή της Λάρισας;
Επειδή εκείνα τα χρόνια υπήρχαν μεγάλες αναμονές και είχα μία ξεκάθαρη προτίμηση να κάνω μέρος της ειδικότητάς μου στο εξωτερικό, έφυγα για το Ηνωμένο Βασίλειο για να ακολουθήσω την ειδικότητά μου. Κατάφερα μάλιστα να λάβω επίσημη θέση ειδικευόμενου -σε μία χώρα όπου κάτι τέτοιο ήταν ιδιαίτερα δύσκολο-, γεγονός που θα μου προσέφερε ολοκληρωμένη εκπαίδευση και μία θέση στο βρετανικό σύστημα υγείας αργότερα.
Κάποια στιγμή με κατέλαβε ο νόστος για την επιστροφή στη χώρα μου. Αποφάσισα να επιστρέψω και να ολοκληρώσω την ειδικότητά μου στο Αττικό Νοσοκομείο, επιλέγοντας μία πανεπιστημιακή κλινική όπως η συγκεκριμένη. Αρχικά φαινόταν ότι θα ακολουθούσα ακαδημαϊκή καριέρα ως πανεπιστημιακός, γι’ αυτό και ξαναέφυγα στο εξωτερικό προκειμένου να ειδικευτώ στην χειρουργική της σπονδυλικής στήλης, με την οποία είχα ασχοληθεί εκτεταμένα. Για δεύτερη φορά βρέθηκα στην Αγγλία για μετεκπαίδευση και πολύ γρήγορα έλαβα διευθυντική θέση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου. Με κάποιον τρόπο άφησα για ένα διάστημα πίσω όποια σχέδια είχα για την Ελλάδα. Παρ’ όλ’ αυτά, ολοκλήρωσα το διδακτορικό μου εδώ.
Στην Αγγλία απέκτησα μεγάλη εμπειρία στη χειρουργική της σπονδυλικής στήλης, διενεργώντας περίπου 500 χειρουργεία κάθε χρόνο.
Έχοντας δημιουργήσει οικογένεια και δεδομένου ότι πάντοτε πίστευα ότι η Ελλάδα είναι η καλύτερη χώρα για να ζει κανείς, μετά τα σαράντα μου ένιωσα ότι ήρθε η στιγμή να επιστρέψω. Συνειδητοποίησα ότι ήθελα να γυρίσω στον τόπο μου για να προσφέρω αυτά που έμαθα και στους ανθρώπους της χώρας μου. Εκεί που μεγάλωσα και σπούδασα ιατρική. Ένιωσα ότι αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο έζησα και ειδικεύτηκα στο εξωτερικό. Και τελικά, λίγα χρόνια μετά, το τόλμησα.
Τι συναντήσατε κατά την επιστροφή σας στην Ελλάδα;
Ήταν η εποχή που η χώρα βρισκόταν ακόμα εν μέσω οικονομικής κρίσης. Ωστόσο διαφαινόταν η αισιοδοξία ότι αυτή η ζοφερή περίοδος θα τελείωνε. Ο επαναπατρισμός μου δεν ήταν εύκολος καθότι δεν υπήρχαν οι συνθήκες που θα επέτρεπαν σε έναν Έλληνα του εξωτερικού να επιστρέψει και να επαναδραστηριοποιηθεί επαγγελματικά εδώ. Το πιο απλό παράδειγμα ήταν η δυσκολία που αντιμετώπισα όταν χρειάστηκε να ενεργοποιήσω το ΑΦΜ μου, πράγμα το οποίο ήταν τότε μία αρκετά πολύπλοκή διαδικασία. Το θετικό ήταν ότι υπήρχε η διάθεση στον ιδιωτικό τομέα να επενδύσει σε ανθρώπους όπως εμείς, που είχαμε ευρεία εμπειρία και εξειδίκευση στον τομέα μας.
Πότε δημιουργείτε την Osteon;
H Osteon δημιουργήθηκε το 2018. Με την ίδρυσή της, όλοι οι άνθρωποι που συμμετείχαμε σε αυτό το εγχείρημα καταφέραμε να δουλεύουμε στην Ελλάδα με τον ίδιο τρόπο και συνθήκες που το κάναμε στο εξωτερικό.
Ποιες παθήσεις έρχεται να θεραπεύσει η ειδικότητά σας και σε ποιους απευθύνεται;
Ασχολούμαι με όλο το εύρος της χειρουργικής της σπονδυλικής στήλης. Από το ινίο – τη βάση δηλαδή του κρανίου – έως και τον κόκκυγα. Έχω την τιμή και τη χαρά να διευθύνω ένα τμήμα που έχει λάβει πιστοποίηση ως κέντρο αριστείας από το Eurospine, που είναι ένας από τους μεγαλύτερους οργανισμούς χειρουργικής της σπονδυλικής στήλης σε παγκόσμιο επίπεδο. Η Osteon αποτελεί ένα από τα 40 κέντρα αριστείας που υπάρχουν στην Ευρώπη και το μοναδικό στην Ελλάδα. Για να πετύχει κανείς κάτι τέτοιο πρέπει να θεραπεύει όλο το εύρος των παθήσεων της σπονδυλικής στήλης και να το κάνει αποτελεσματικά, ακολουθώντας πιστά όλες τις ιατρικές κατευθύνσεις που έχουν θεσπιστεί στο υψηλότερο επίπεδο.
Οι παθολογίες που αντιμετωπίζονται στο τμήμα μου χωρίζονται σε τέσσερις μεγάλες κατηγορίες. Πρόκειται αρχικά για την εκφυλιστική νόσο που αφορά τις «καθημερινές» παθήσεις που σχετίζονται με τη φθορά της σπονδυλικής στήλης όπως η δισκοκήλη, η σπονδυλολίσθηση, η στένωση. Η δεύτερη κατηγορία είναι αυτή των παραμορφώσεων, δηλαδή η σκολίωση και η κύφωση, που επηρεάζουν παιδιά και ενήλικες. Πρόκειται για μία ιδιαίτερα απαιτητική κατηγορία παθήσεων και απαιτεί περαιτέρω εξειδίκευση στη σπονδυλική στήλη για να μπορείς να τις θεραπεύεις αποτελεσματικά. Η τρίτη κατηγορία είναι αυτή του τραύματος, αυτό που ονομάζει ο κόσμος «σπάσιμο» σε σημεία του σώματος όπως η μέση και ο αυχένας. Τέταρτη κατηγορία είναι αυτή των όγκων της σπονδυλικής στήλης, οι οποίοι στην πλειονότητά τους είναι μεταστατικοί. Όλες οι παραπάνω παθήσεις αντιμετωπίζονται στο κέντρο μας με τον πλέον αποτελεσματικό και σύγχρονο τρόπο.
Tι φέρνει το μέλλον για την ειδικότητά σας;
Τα ρομπότ έρχονται να κάνουν ευκολότερη την καθημερινότητά μας μαζί με την τεχνητή νοημοσύνη και την εικονική πραγματικότητα στην εκπαίδευση. Υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία μας ενθουσιάζουν και θα μας απασχολούν για τα επόμενα χρόνια. Η εκτίμησή μου είναι, πάντα σε ό,τι αφορά τη χειρουργική της σπονδυλικής στήλης, πως θα είναι καθοριστική η βοήθεια που θα προσφέρει η τεχνητή νοημοσύνη στη λήψη σωστών θεραπευτικών αποφάσεων, γεγονός που θα εκμηδενίσει την πιθανότητα λάθος διαγνώσεων και κατά συνέπεια λάθος ή αχρείαστων χειρουργικών επεμβάσεων.
Η επιστήμη σας προσφέρει μη παρεμβατική αλλά και παρεμβατική αντιμετώπιση με χειρουργική επέμβαση. Πού γίνονται οι θεραπείες;
Η μη παρεμβατική θεραπεία γίνεται στην Osteon και οι χειρουργικές επεμβάσεις πραγματοποιούνται στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, με το οποίο διατηρούμε αποκλειστική συνεργασία. Ειδικά στον χειρουργικό τομέα δεν υπάρχουν πληρέστερες υποδομές και τεχνογνωσία από αυτές του Ιατρικού Κέντρου. Έχει υπολογιστεί ότι για κάθε χειρουργείο εργάζονται πάνω από 60 άτομα προκειμένου να υλοποιηθεί αποτελεσματικά – ξεκινώντας από τους ανθρώπους που καθαρίζουν και αποστειρώνουν την αίθουσα του χειρουργείου, εκείνους που φροντίζουν την αποστείρωση των εργαλείων, τους ανθρώπους που κατασκευάζουν και εισάγουν τα απαιτούμενα χειρουργικά υλικά, και συνεχίζοντας με τους νοσηλευτές (πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το χειρουργείο), τους αναισθησιολόγους, τους φυσιοθεραπευτές και τέλος τους χειρουργούς.
Κάποιος θα πει ότι είστε φτασμένος σε αυτό που κάνετε. Νιώθετε έτσι;
Εάν θεωρήσει κάποιος ότι έχει κατακτήσει την απόλυτη γνώση, το πολύ σε δύο μήνες θα έχει χάσει την ικανότητα του να παραμείνει αποτελεσματικός. Η δουλειά μας αποτελεί μία άκρως δυναμική κατάσταση. Οφείλει να είναι κανείς ταπεινός και δυναμικός. Και να ενθουσιάζεται με αυτό που κάνει για να μπορεί να παρακολουθεί τις εξελίξεις με όλες του τις δυνάμεις.
Το όνειρό σας ποιο είναι;
Θα ήθελα να επεκταθεί η κλινική και στον ακαδημαϊκό τομέα. Είμαστε μία ιδιωτική κλινική και ο δρόμος για την ιδιωτική ακαδημαϊκή εκπαίδευση σταδιακά ανοίγει. Η αφοσίωσή μας στη διαρκή ιατρική εκπαίδευση και την αριστεία είναι ένα μεράκι που κάποια στιγμή θα μας βοηθήσει να μεταλαμπαδεύσουμε τις γνώσεις μας. Το να κάνουμε τους ασθενείς καλά είναι το πρώτο βήμα, το επόμενο που μπορούμε να κάνουμε είναι να βοηθήσουμε και άλλους γιατρούς να κάνουν το ίδιο.