Brunch στο Δέντρο: Ένα Σάββατο πρωί στο αγαπημένο «μυστικό» των κατοίκων της Βούλας
Το brunch στα νότια σήμερα
Όταν είσαι hangover, το μόνο που χρειάζεσαι είναι ένα εύκολα προσβάσιμο, οικείο και εγγυημένα καλό brunch. Ευτυχώς, το βρίσκεις στο Δέντρο.
- 22/11/2024
Το σενάριο είναι γνωστό και ελαφρώς δυσάρεστο, αλλά η λύση είναι κάτι παραπάνω από ιδανική. Θα με νιώσεις. Είναι Σάββατο γύρω στις 12:00, έχω ξυπνήσει με hangover -από τα άσχημα και ελαφρώς ανυπόφορα- και το μόνο για το οποίο μπορώ να βρω κουράγιο είναι να οδηγήσω το πολύ πέντε λεπτά, να παρκάρω σε λιγότερο από δύο και να απολαύσω ένα brunch. Κάπου κοντά, κάπου ήσυχα, κάπου οικεία.
Έχω μια ακόμα απαίτηση: το πιάτο να περιλαμβάνει αβγό. Οπωσδήποτε αβγό. Όποιος ξέρει, ξέρει. Προφανώς και στο μυαλό μου έρχεται πρώτα το Δέντρο. Και οδηγώ προς Βούλα χωρίς δεύτερη σκέψη.
Στην πλατεία της Βούλας, με τα εξωτερικά του τραπέζια να καμουφλάρονται τεχνηέντως από κλαδιά και φύλλα, το Δέντρο είναι κάτι σαν το καλά κρυμμένο μυστικό των κατοίκων της περιοχής.
Πρόκειται για ένα γωνιακό all day bar, που σερβίρει όλη τη μέρα. Ναι, από εκείνα που μπορείς να καθίσεις σε ένα τραπέζι του αναζητώντας την πρωινή σου δόση καφεΐνης χωρίς ιδιαίτερο πλάνο και να καταλήξεις να τρως από brunch και χυμό, μέχρι γεύμα και το απαραίτητο ποτό για το σβήσιμο.
Εγώ, όμως, είμαι hangover, ψάχνω brunch και ξεφυλλίζοντας τον κατάλογο συνειδητοποιώ πως είμαι στο σωστό μέρος. Με αρκετές επιλογές σε pancakes (αλμυρά και γλυκά, γιατί ξέρω ότι θα ρωτήσεις), γευστικά mixes με γιαούρτι, αβγόφετες, μπάρες και ένα carrot cake όνειρο, μέχρι avocado toast, αβγά τηγανητά (με το τραγανό μπέικον που τους αξίζει), croque madame με μπεσαμέλ τρούφας σε προζυμένιο ψωμί, σάντουιτς με σιγοψημένο φιλέτο κοτόπουλο, pretzel με προσούτο, provolone και κρέμα τυριού, open toast με προζυμένιο ψωμί, κρέμα tofu, κολοκυθόσπορους, ψητά ντοματίνα και πίκλες από μανιτάρι shimeji (ναι, εντελώς vegan): τον κατάλογο του brunch του το λες και την αποθέωση του όλου concept.
Τέλος πάντων, εγώ πήγα για αβγά και αυτά ευτυχώς ήταν τα Benedict, με ψωμί brioche, μπέικον και μια hollandaise που ακόμα θυμάμαι τη γεύση της όσο γράφονται αυτές οι γραμμές και ήδη έχω ξεχάσει τα «δεν θα ξαναπιώ ποτέ στη ζωή μου» του πρωινού του Σαββάτου.
Η φάση σήκωνε και γλυκό και τα pancakes με πραλίνα και μπισκότο Oreo μου έδωσαν ελπίδα ότι το Σάββατο γενικώς θα «ισιώσει» μετά το Δέντρο.
Στο μεταξύ, καλός ο καφές, αλλά το brunch χρειάζεται έναν χυμό και αν με πιέζεις να διαλέξω έναν μόνο από τον κατάλογο, θα σου προτείνω αυτόν με πορτοκάλι, σπανάκι, μπανάνα, μέλι και ανανά. Όταν ζήτησα τον signature χυμό τους, τα παιδιά του καταστήματος μου τον έφεραν χωρίς δεύτερη σκέψη. «Εμπιστεύσου με», μου είπε η κοπέλα, αφήνοντάς τον στο τραπέζι. Κατά τα άλλα, αν το σπανάκι δεν είναι το αγαπημένο σου πράγμα στον κόσμο, το smoothie με γάλα, μέλι και μπανάνα είναι όσο ονειρικό φαντάζεσαι. Με ευχαριστείς αργότερα.
Όταν παίρνεις αυτό ακριβώς που χρειάζεσαι, οι προοπτικές είναι δυο: ή δεν ξέρεις πώς να το διαχειριστείς και τελικά το χαραμίζεις ή ξανακάνεις το λάθος που σε οδήγησε στην ανάγκη εξαρχής. Με λίγα λόγια, ήπια και το Σάββατο, αφενός έχοντας ξεχάσει το πρωινό hangover, αφετέρου ούσα βολικά σίγουρη ότι το Δέντρο είναι ανοιχτό και τις Κυριακές. Προφανώς και το γκούγκλαρα πριν καν φύγω. Δεν είμαι χθεσινή.