Άλσος Νέας Σμύρνης: Υπομονή έως τα τέλη του Φλεβάρη
Η πολυαναμενόμενη και απαραίτητη ανάπλαση του Άλσους Νέας Σμύρνης έχει ξεκινήσει, με πολλές διαφορετικές εργασίες να απαγορεύουν στους πολίτες να το απολαύσουν, κάτι που τελικά δημιουργεί - εκτός από προσμονή - και γκρίνια. Απευθυνθήκαμε στον Δήμο, για να μάθουμε πότε θα μπορούμε να το ξαναχαρούμε.
- 22/01/2025
- Κείμενο: Νίκη Μπάκουλη
Ζω στη Νέα Σμύρνη δεκαετίες. Στο Άλσος δεν πήγαινα μέχρι πριν μερικά χρόνια, γιατί ακόμα εκνευρίζομαι όταν θυμάμαι τις ταμπέλες που υπήρχαν περιμετρικά και ενημέρωναν πως απαγορεύεται η είσοδος στους σκύλους.
Τελικά, εναρμονιστήκαμε με το διεθνές και το εθνικό δίκαιο και συν την πανδημία κατά την οποία το Άλσος έγινε προορισμός όσων ήθελαν να εκτονωθούν και να αποσυμπιεστούν χωρίς να ρισκάρουν την υγεία τους, πήγα κι εγώ για ένα περπάτημα αρχικά -τρέξιμο μετά- κάτω από τα δέντρα. Δηλαδή, διατηρούσαμε και μια σχετική επαφή με τη φύση. Επίσης, τεστάραμε την υπομονή μας, γιατί δεν ξέρω αν ξέρεις, αλλά δεν είναι να περπατάς αδιάφορα στον εξωτερικό διάδρομο όπου τρέχουν όλοι. Ακούς τα εξ αμάξης.
Τον τελευταίο χρόνο οι επισκέψεις είναι πολύ πιο τακτικές, καθώς η απώλεια ενός σκύλου μου (του Μπέμπη) είχε ως συνέπεια να ψάχνω τρόπους να κάνω τον άλλον σκύλο μου (τη Μισιρλού) να ξεχαστεί. Έτσι γνώρισε κι εκείνη το Άλσος, που σημειωτέον δημιουργήθηκε τη δεκαετία του 1920.
Για να αποφύγω τυχόν συναντήσεις με τους «γνωστούς-αγνώστους» (αυτούς που έχουν πάντα προβλήματα με άλλους – για να μη βλέπουν τα δικά τους), πηγαίνω αχάραγα. Λίγα λεπτά μετά τις 6 το πρωί, όταν ανοίγουν οι πόρτες, οι οποίες κλείνουν τα μεσάνυχτα. Δεν ξέρω πώς γίνεται, αλλά πάντα υπάρχουν ήδη μέσα άλλοι. Κάποιοι είναι στα όργανα γυμναστικής, οι γνωστοί ίδιοι. Άλλοι τρέχουν κατά μόνας και ως παρέες.
Συναντώ τακτικά μια παρέα συνταξιούχων που περπατούν και κάνουν τις συζητήσεις τους, τις οποίες πρέπει να ακούν και όλες οι πολυκατοικίες περιμετρικά του Άλσους. Δεν ουρλιάζουν οι άνθρωποι, αλλά δεν ψιθυρίζουν κιόλας και η ησυχία της ώρας κάνει τη διαφορά. Μου αρκεί που περνούν καλά και αυτό βγαίνει προς τα έξω. Όπως περνούν καλά οι χρήστες του χώρου για πετάνγκ. Ναι, μπορεί στη Νέα Σμύρνη να μην έχουμε ένα πάρκο για σκύλους, αλλά έχουμε χώρο για πετάνγκ.
Μεταξύ πολλών άλλων, έχω συναντήσει και μια γυναίκα να κάνει διατάσεις, η οποία όπως μου είπε είναι 93 ετών. Δεν φαινόταν ούτε 70. Δύσκολα το Άλσος μπορεί να είναι ελιξήριο νεότητας. Σίγουρα όμως, είναι χώρος άσκησης, αλλά και ψυχοθεραπείας, αφού ηρεμεί το μυαλό και το σώμα, όταν φυσικά δεν πέφτεις πάνω στα παιδικά πάρτι των σαββατοκύριακων. Ή στις εργασίες που γίνονται από το καλοκαίρι και τώρα είναι στο πικ τους, με την αλλαγή του εξωτερικού «διαδρόμου»: Εκατοντάδες άνθρωποι που επισκέπτονται το Άλσος καθημερινά – βρέξει, χιονίσει – για να περπατήσουν ή να τρέξουν στον εξωτερικό δακτύλιο, δεν μπορούν να το κάνουν αυτήν την περίοδο, αφού γίνονται εργασίες αντικατάστασης.
Ομολογουμένως, η προηγούμενη κατάσταση ήταν ‘συνταγή’ για διαστρέμματα και κατάγματα, αφού δεν πρέπει να ‘χε μείνει ένα ισόπεδο μέτρο. Η τελευταία ανάπλαση είχε γίνει από τον Μάρτιο του 2006 έως τον Ιούνιο του 2007. Έντονο θέμα έχει παρατηρηθεί όμως και με τα δέντρα του Άλσους, πολλά από τα οποία μοιάζουν άρρωστα. Ως εκ τούτου, έπρεπε να γίνει ό,τι είχε αναγγελθεί από το 2021: εργασίες ανάπλασης.
Άλσος Νέας Σμύρνης: Πότε θα ολοκληρωθούν οι εργασίες στον εξωτερικό διάδρομο
Η πρώτη φορά που λίγο έλειψε να πάθω εγώ διάστρεμμα στο Άλσος ήταν το περασμένο καλοκαίρι, όταν εμφανίστηκαν ξαφνικά διάφοροι τεράστιοι σωλήνες σε διάφορα σημεία. Μετά σκάφτηκε εσωτερικός διάδρομος (αυτός που είναι κοντά στο καφέ, τις φωλιές των πουλιών, το πολυαγαπημένο μου πετάνγκ κλπ) και προέκυψαν και κάτι τεράστιες τρύπες, μάλλον από ξερίζωμα δέντρων. Επέστρεψα αυτή την εβδομάδα, για να διαπιστώσω πως υπάρχουν εξελίξεις. Ας τα μεταφέρω όπως τα είπε στο NouPou εκπρόσωπος του Δήμου: «Το καλοκαίρι άρχισαν οι εργασίες απεγκατάστασης του συστήματος ύδρευσης που δεν λειτουργούσε. Επισήμως από τον Νοέμβριο άρχισε η τοποθέτηση των νέων σωλήνων, στο πλαίσιο ανάπτυξης υπόγειου συστήματος ποτίσματος».
Κάτι άλλο που είχε τεράστιο πρόβλημα ήταν ο εξωτερικός διάδρομος. Το πρώτο πράγμα που έπρεπε να γίνει ήταν να αφαιρεθεί το χώμα, ώστε να μπουν τα νέα φυσικά υλικά – χώμα με κρούστα κεραμικού. Πρόκειται για κοκκινόχωμα ειδικής σύστασης, φυσικό βιοκλιματικό υλικό, που είναι ειδικό για τέτοιες περιπτώσεις. «Αυτό το έργο θα έχει ολοκληρωθεί έως το τέλος του Φεβρουαρίου», καθώς είναι κάτι που εξαρτάται από τον εργολάβο και τον καιρό -δεν μπορούν να συνεχιστούν τα έργα όταν βρέχει, για παράδειγμα» αναφέρει ο εκπρόσωπος του Δήμου. «Έως τα τέλη του Φλεβάρη θα μπουν και τα πρώτα μεγάλα δέντρα ύψους 5 μέτρων έκαστο (συνολικά θα είναι 60) στη δυτική πλευρά από την κεντρική πλατεία -στην είσοδο Κορδελιού-, αλλά και ο νέος, σύγχρονος, LED φωτισμός σε όλη την έκταση του Άλσους. Στο πλάνο είναι και η διάστρωση με υδρόφιλο γκαζόν σε έκταση 12-15 στρεμμάτων».
Όλα αυτά τα έργα ανάπλασης χρηματοδοτούνται από το Πράσινο Ταμείο κατά 510.000€ και από ίδιους πόρους του Δήμου κατά 300.000€.
Σε 18 μήνες η Μελέτη από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο για τα δέντρα του Άλσους
Παράλληλα «τρέχει» η Προγραμματική Σύμβαση με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο ύψους 85.560 ευρώ, βάσει της οποίας το Πανεπιστήμιο θα μελετήσει πιθανές παθογένειες στο φυτικό και χωμάτινο περιβάλλον. «Θα μελετήσει την ξήρανση και τη γήρανση των δέντρων του Άλσους και θα προτείνει τρόπους αναστροφής των υφιστάμενων συνθηκών καθώς επίσης είδη και ποσότητες φύτευσης νέων δέντρων, ανθεκτικότερων στο διαμορφωμένο μικροκλίμα της περιοχής. Η μελέτη θα παραδοθεί σε 18 μήνες» συνεχίζει η ίδια πηγή.
Όσο για τις παιδικές χαρές που χρήζουν επίσης ανακαίνισης, αυτές αναμένεται να ενταχθούν σε πρόγραμμα της Περιφέρειας Αττικής και φαίνεται πως δεν υπάρχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα: «Προσπαθούμε να ενταχθούμε στο συγκεκριμένο περιφερειακό πρόγραμμα, ώστε να γίνουν έργα και εκεί».
Τι γίνεται με τα γκαζίμπο και τα παιδικά πάρτι
Σε ό,τι αφορά τα περίπου 10 γκαζίμπο που φιλοξενούν παιδικά πάρτι, θα συνεχιστεί το σύστημα «όποιος πρόλαβε τον κύριο είδε» για τα περίπου 10 σημεία που ανήκουν σε όλους τους πολίτες. Βέβαια, θα ήταν χρήσιμο όσοι τα χρησιμοποιούν να τα αφήνουν όπως τα βρίσκουν και να μην μένει πίσω τους ένα χάος όταν φεύγουν, το οποίο καλείται να τακτοποιήσει η υπηρεσία καθαριότητας. Υπάρχουν και κάποιοι που μέσα στο κατακαλόκαιρο της απόλυτης ξηρασίας και των ευρύτερων συνθηκών που ευνοούσαν τις φωτιές, χρησιμοποιούσαν στο Άλσος εύφλεκτα υλικά.
Ρώτησα τον άνθρωπο του Δήμου Νέας Σμύρνης μήπως θα ήταν χρήσιμο να ελεγχθεί κάπως η κατάσταση, με κρατήσεις των γκαζίμπο, ώστε αν τυχόν συμβεί κάτι να αποδοθούν κι ευθύνες. Μας απάντησε ότι «προς το παρόν δεν υπάρχει τέτοια σκέψη, αλλά είμαστε ανοιχτοί να το συζητήσουμε. Είναι μεν δημόσιος χώρος και ανήκει σε όλους, αλλά όσοι καταλαμβάνουν δημόσιο χώρο έχουν μια ευθύνη να τον αφήνουν όπως τον βρήκαν. Να το μαζεύουν, όπως θα μάζευαν το σπίτι τους, αφού και το Άλσος είναι το σπίτι τους».