To αγαπημένο μας σημείο με θέα θάλασσα
Η ομάδα του Nou-Pou "σκάναρε" όλα τα σημεία των νοτίων προαστίων που βλέπουν θάλασσα και ψήφισε τα αγαπημένα της.
- 17/03/2017
Ο λόφος Πανί για τον Πάνο Κοκκίνη
Όχι χαμηλά, εκεί που είναι η ολοκαίνουργια παιδική χαρά, στην οποία με σέρνει συχνά πυκνά η κόρη μου. Μιλάω για ακόμη πιο ψηλά στο λόφο. Εκεί που φθάνεις από το χωματόδρομο μετά από ολιγόλεπτη ανάβαση. Εκεί που, αν δεν κάνω λάθος, έχει και κάτι σαν μικρό τσιμεντένιο παρατηρητήριο. Αν πας πρωί καθημερινής, πριν πλακώσει ο κόσμος, πραγματικά αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι στην κορυφή του κόσμου. Και μετά αρχίζεις να σκέφτεσαι τι ωραία θα ήταν να ήταν εκεί ακριβώς το μπαλκόνι σου, όπως το αντίστοιχο ενός συγκεκριμένου σπιτιού που βρίσκεται 100 μέτρα πιο πέρα, με μια τεράστια βεράντα που ‘αιωρείται’ πάνω από τον γκρεμό, το οποίο και πολύ λιγουρεύομαι.
Η Υδρούσα από το parking του Bo στην Βούλα για την Μαρίτα Αλημίση
Αγαπημένο καλοκαιρινό στέκι με καφέ στο χέρι και καλή παρέα είναι για μένα το parking του Bo με την απίστευτη θέα στην Υδρούσα. Εκεί, το ηλιοβασίλεμα βάφει τους φοίνικες από μωβ μέχρι πορτοκαλί και η θάλασσα σχηματίζει στα επίπεδα βράχια ήσυχες λιμνούλες που καθρεφτίζουν τον ουρανό. Στην Βούλα, λοιπόν, βρίσκεται το Μαΐάμι της Αθήνας και στ´ αλήθεια μερικά από τα πιο όμορφα απογεύματά μου.
Η θέα από… παντού για την Τατιάνα Τζινιώλη
Θα ακουστώ γραφική, όμως ναι, απ’ όπου και αν βλέπεις τη θάλασσα στα Νότια είναι ωραία. Είτε με το που βγαίνεις από Συγγρού και σε υποδέχεται το μπλε της θάλασσας στην Ποσειδώνος (ύψος Φλοίσβου), είτε κατά μήκος της παραλιακής, είτε στις Μαρίνες Αλίμου και Π. Φαλήρου είτε στα Λιμανάκια, το μόνο σίγουρο είναι πως θα σε μαγέψει η θέα. Οι χρυσές ηλιαχτίδες που καθρεφτίζονται στο νερό θα σε «ταξιδέψουν» και το φως του φεγγαριού που ενώνεται με την επιφάνεια θα σε κάνει πιο ρομαντικό. Οπότε ναι, δεν έχω συγκεκριμένο σημείο γιατί πιστεύω πως όταν μένεις στα Νότια Προάστια είσαι τυχερός ούτως ή άλλως.
Το σπίτι της στην Τερψιθέα Γλυφάδας για την Πωλίνα Παρασκευοπούλου
Όλα τα μέρη στα Νότια που έχουν θέα θάλασσα είναι αγαπημένα μου, για χάρη τους άλλωστε απαρνήθηκα ακόμη και τη θέα του Σηκουάνα από την Pont Alexandre III (χμ σχεδόν!). Αλλά αυτό που κατέχει την πρωτοκαθεδρία στην καρδιά μου είναι το σπίτι μου, που έχει θέα όλη τη Γλυφάδα και τη θάλασσα μέχρι που γίνεται ένα με τον ουρανό. Υπάρχει τίποτα πιο μαγικό από μια τέτοια εικόνα και μάλιστα όταν την έχεις στο πιάτο ανά πάσα στιγμή;
Η θέα του Μπάτη και η “Κεφάλα” για τον Κωστή Πιερίδη
Στην Αθήνα, δεν έχω καλύτερο από την θέα της θάλασσας στον Μπάτη. Όλες τις ώρες, όλες τις ημέρες, με όλους του καιρούς. Με την παρέα των «ρακετόβιων» και των χειμερινών κολυμβητών. Με τα σκυλιά, τους αστέγους, τις οικογένειες. Μια περατζάδα πάνω στην θάλασσα, με θέα την θάλασσα. Τα τελευταία χρόνια έχει μάλιστα βελτιωθεί αισθητά και η καθαριότητα στην παραλία, ενώ το έργο του Τραμ φέρνει περισσότερο κόσμο. Ψάθα, τρανζιστοράκι (είμαι 70 χρονών μάλλον), μπύρα ή ούζο, καλή παρέα και αγνάντι.
Στην περιοχή της Κύμης, και συγκεκριμένα αφήνοντας το χωριό Οκτωνιά και κατευθυνόμενος προς την παραλία της Μουρτερής υπάρχει το αγαπημένο μου σημείο με θέα την θάλασσα. Στον δρόμο που ενώνει τις θάλασσες της Μουρτερής και του Αγίου Μερκουρίου υπάρχει ένας λόφος που σταματάω πάντα για να χαζέψω τον Άγιο Μερκούριο και την περίφημη «Κεφάλα» του. Απέναντι, είναι η Σκύρος και ο όρμος της Κύμης. Το Αιγαίο μοιάζει επιβλητικό και το απολαμβάνω είτε με βοριά και τα μεγάλα του κύματα , είτε σ’ αυτές τις υπέροχες μέρες που το πέλαγος μοιάζει με λίμνη.
Η προβλήτα στο Καβούρι για την Πάμελα Λύτρα
Η παραλία του Καβουρίου είναι τεράστια και τα υπέροχα σημεία του για να απολαύσεις θέα θάλασσα πραγματικά πολλά (κάποια πιο κρυφά, κάποια πιο οφθαλμοφανή). Το δικό μου αγαπημένο σημείο είναι μία ξεχασμένη τον χειμώνα προβλήτα που μπαίνει στη θάλασσα. Βρίσκεται μπροστά από το ξενοδοχείο Divani Caravel και κοντά στα water sports της περιοχής. Τον χειμώνα μοιάζει εγκαταλελειμμένη με τις σανίδες να είναι λίγο διαβρωμένες από το νερό. Αυτά μέχρι να ανοίξει πάλι ο καιρός και να γεμίσει με πετσέτες και λουόμενους… Σε κάθε περίπτωση όμως είναι το σημείο μου. Εκεί που μου αρέσει να χαλαρώνω μόνη μου, να πηγαίνω μετά τη δουλειά για να αδειάζει το μυαλό και να γεμίζουν οι πνεύμονες καθαρό αέρα. Συνήθως κάθομαι μπροστά μπροστά, πάνω στην τελευταία τελευταία σανίδα. Μπροστά θάλασσα, δεξιά θάλασσα, αριστερά θάλασσα.
Το Πανόραμα Βούλας για την Μαργαρίτα Γραμματικού
Δεν έχω κάτι με την παραλία της Βούλας, η θέα είναι εξίσου καλή με όλη την παραλιακή μέχρι το Σούνιο. Το ίδιο ηλιοβασίλεμα βλέπεις, τα ίδια χρώματα αλλά από την κάτω πλευρά του. Αυτό σημαίνει πως κάπου, κάτι σου κρύβει την πραγματική θέα. Από το Πανόραμα Βούλας τα πράγματα τα βλέπεις διαφορετικά. Η Αίγινα φαίνεται ξεκάθαρα, μπορείς ακόμη να δεις και Πειραιά -αναλόγως το ύψος-. Πάντως, ανέκαθεν πίστευα πως όσο πιο ψηλά τόσο πιο καλά. Στο πως βλέπεις την δύση του ηλίου, πως βλέπεις τη νότια πλευρά της πόλης, πως βλέπεις γενικά τα πράγματα. Εξ’ άλλου, από το Πανόραμα Βούλας οι ημέρες είναι πάντα αλκυονίδες.
Το spot στη Βουλιαγμένη για τον Μάνο Μίχαλο
Έτσι το λέγαμε και νομίζω έτσι το λένε ακόμα. Κάπου εκεί, πάνω από το Vouliagmeni Suites με φάτσα-κάρτα τον κόλπο της Βουλιαγμένης και αν στρίψεις κεφάλι, μια τζούρα από τη Λίμνη. Σε ένα σημείο, όπου πάνε αρκετοί εδώ και χρόνια με το αυτοκίνητο, ώστε να καθίσουν για καμία ώρα το βράδυ, να ανάψουν τσιγάρο, να φλερτάρουν λίγο περισσότερο, να νιώσουν λίγο περισσότερο. Το θυμάμαι να το ανακαλύπτουμε στα πρώτα χρόνια με δίπλωμα οδήγησης και να το τιμάμε με την πρώτη ευκαιρία. Όχι μόνο για τα γκομενικά μας πειράματα, αλλά και για μια μεγάλη και όπου πάει συζήτηση με φίλους. Δεν νομίζω ότι έχω φωτογραφία και δεν ξέρω αν θα βρω κάπου κάτι συγκεκριμένο, αλλά δεν έχει και μεγάλη σημασία. Η θέα είναι αποτυπωμένη στο μυαλό μου εδώ και χρόνια, σαν να είμαι κάθε βράδυ εκεί.
To μπαράκι του Λευτέρη η Μαρία Πετροπούλου
Υπάρχει ένα μπαράκι “κρυφό” στα λιμανάκια, που δεν έχει ταμπέλα, δεν έχει τίποτα που να μαρτυρά την ύπαρξή του. Ναι, ναι, στο μπαράκι του Λευτέρη, αναφέρομαι. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην το ξέρεις. Είναι αυτό που σε ταξιδεύει, σε κάνει να αισθάνεσαι ότι δεν είσαι στην Αθήνα. Έχω κάνει βουτιά από τα βραχάκια. Έχω πιει καφέ, ποτό με φόντο το ηλιοβασίλεμα, έχω γελάσει με φίλους. Το έχω βιώσει σε κάθε δυνατή μορφή του. Ο κοινός παρονομαστής; Το μοναδικό σημείο, η απίστευτη θέα, η θάλασσα που είναι μέσα στα πόδια σου. Και δεν χρειάζεσαι τίποτα άλλο.