Σπαλιάρα γύρνα πίσω από το Survivor, η παραλιακή σε χρειάζεται
Γιάννη, μην το παίρνεις κατάκαρδα που την επόμενη φορά θα είσαι σίγουρα προτεινόμενος (μην κοιτάς τώρα που έφτασε μέχρι να νικήσει από δυο φορές η Λάουρα και ο Μπο).Το καλοκαίρι στα νότια ξεκίνησε. Ώρα να επιστρέψεις στο λαό σου.
- 28/03/2017
Χρειάστηκε να περάσουν 24 ολόκληρα χρόνια και 4.000 γυναίκες (μια δήλωση που, προφανώς, θα τον ακολουθεί ως τον τάφο) προκειμένου να δούμε τον Σπαλιάρα σε όλο το μεγαλείο του. Και όχι, δεν εννοώ το ανελέητο τρολάρισμα που έχει υποστεί στο twitter.
Αν και αυτό, στο τέλος της ημέρας, να δεις ότι μακροπρόθεσμα καλό θα του κάνει αφού για πρώτη φορά έχει το ευρύ κοινό την ευκαιρία να τον δει ως κάτι άλλο πέρα από ένα ‘Άδωνη της εργατικής τάξης’ με six pack, που είναι πανταχού παρών σε κάθε εγχώρια πασαρέλα και event.
Ένα δηλαδή ακόμη εγχώριο ‘λεζάντα’, με καριέρα στο μόντελινγκ και την παρουσίαση, που εκπέμπει ‘βαρβατίλα’ (κάτι καθόλου δεδομένο στο χώρο που κινέται) και κοσμεί ενίοτε τις μικρές φωτογραφίες στα εξώφυλλα των εβδομαδιαίων περιοδικών ή απασχολεί με τα αμόρε του.
Γιατί το ότι ο Γιάννης, γέννημα θρέμμα Αγίου Δημητρίου, που -αν δεν κάνω λάθος- μένει εδώ και αρκετά χρόνια στον Άλιμο, είναι ο πιο αναγνωρίσιμος Έλληνας μοντέλος από την εποχή των Φώτη Γιαννιώτη & Μάνου Πανταζή, δεν αφορά σχεδόν κανένα.
Λογικό αφού και είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού οι Έλληνες μοντέλα που έχουν κάνει καριέρα στο εξωτερικό και ο Γιάννης, πέρα από οτιδήποτε άλλο πλεονέκτημα ή μειονέκτημα, είναι υπερβολικά γραμμωμένος, έχει υπερβολικά μεγάλες πλάτες και στήθος νταλίκα (ξέρω τι σου λέω, άκουσέ τον ‘παλιό’ στα casting) για να διεκδικήσει το σχετικό διαβατήριο.
Αντιθέτως ο Γιάννης του Survivor, ο πρώην δηλαδή μπασκεμπολίστας που παθιάζεται με κάθε αγώνα, πετάει ενίοτε ψιλο-κάφρικα σχόλια αλλά τολμά να αυτοσαρκάζεται, δέχεται την πλάκα του Χρανιώτη και -με χιούμορ (βλέπε ‘εγώ τώρα είμαι το ψέμα ή η αδικία;’)- τη ‘μήνη’ της Βαλαβάνη και δεν διστάζει να ζητήσει ‘συγνώμη, ρε παιδιά’ είναι ένας αγαθός γίγαντας που θέλεις να έχεις στην παρέα σου.
Έχει δηλαδή περισσότερο χιούμορ και αυτογνωσία από ότι δικαιούται κάποιος με το δικό του DNA. Κάτι που έχει αποδείξει κατά καιρούς σε συνεντεύξεις που κανείς μας δεν μπήκε στον κόπο να διαβάσει.
(Βλέπε ‘Μετά από τόσα χρόνια που με βάζουν σε αφιερώματα για τους ωραίους άντρες, το πίστεψα και εγώ ότι είμαι’, ‘Η μοναδική γυναίκα που δεν θα πήγαινα μαζί της είναι η Μέρκελ’, ‘Εμείς οι ψηλοί, όμορφοι και γυμνασμένοι δεν έχουμε ρατσισμό με τους χοντρούς. Εκείνοι γιατί έχουν μαζί μας;’, ‘Οι γυναίκες δεν ερωρεύονται κοιλιακούς. Αυτό που παίζει ρόλο είναι η προσωπικότητα’)
Άσε που, αν και κανείς δεν τον έχει ρωτήσει κάτι σχετικό, είμαι σίγουρος ότι είναι τόσο χορτασμένος και τόσο στρέιτ στις ξήγες του, που ποτέ δεν έχει κλέψει γκόμενα κολλητού. Ότι δηλαδή είναι καλός και ως wing man.
Ο λόγος που ήταν υποψήφιος (και θα είναι ξανά, μόλις δοθεί η ευκαιρία), ο πραγματικός λόγος, είναι θεωρώ ότι, όντως χύμα και ασυγκράτητος στο πως εκφράζεται, είναι πολύ δύσκολη περίπτωση ατόμου με τον οποίο να ζεις μαζί 24 ώρες το 24ώρο. Ειδικά όταν όλοι γύρω του, ακόμη και το έτερο μοντέλο, ο Στέλιος (που δεν έχει σε καμία περίπτωση το σώμα του Σπαλιάρα), δεν τον καταλαβαίνουν.
Γιατί ο συγκεκριμένος απόφοιτος της Γυμναστικής Ακαδημίας Αθηνών είναι φτιαγμένος / γενετικά κατασκευασμένος για την παραλιακή, από Nalu έως και Mohito Bay φαντάσου χωροταξικά. Ειδικά τώρα που ο καιρός είναι καλός και έχει δικαιολογία να βγάλει το μπλουζάκι και να δείξει τι σημαίνει γράμμωση.
Χρειάζεται την ξαπλώστρα του, το cocktail του, το γήπεδο beach soccer δίπλα για να δείξει τα αθλητικά προσόντα του και 20-30 fashion bloggers, social influencers, personal trainers ή υποδοχές σε καφέ και bar τριγύρω για να δείξει τα άλλα προσόντα του (σ.σ. Μην ξεχνάς ότι το σεξ στο Survivor είναι αδύνατον να προκύψει. Ακόμη και για κάποιον με τη δική του λίμπιντο. Αυτό που λένε ‘νηστικό αρκούδι και δεν χορεύει και δεν έχει διάθεση για κοκό’).
Αυτό το σώμα δεν είναι φτιαγμένο για να τρέχει πάνω σε στίβο μάχης, να προσπαθεί να σφηνώσει σε μικροσκοπικές τρύπες ή να παλεύει να πετάξει κάτι μπάλες σε κάτι στόχους. Αυτό το σώμα είναι φτιαγμένο για να λαδώνεται και να λαδώνει (γυναικείες πλάτες).
Να ‘κορδώνεται’, γεμίζοντας κόμπλεξ όλους τους υπόλοιπους που έχουν την ατυχία να βρεθούν στην ίδια παραλία μαζί του. Ακόμη και εκείνους που την ‘τρώνε την κρεατίνη τους’.
Να τσιμπάει στην καθισιά του ένα club sandwich στο Rumors και μια κρέπα στο Waffle House και όχι να περιμένει το κεφτεδάκι της παρηγοριάς αν και εφόσον νικήσει η ομάδα του στον αγώνα.
Να τον κοιτάζουν οι γυναίκες σαν ξερολούκουμο και όχι να του την πέφτουν ομαδικά λες και είναι ο συγκάτοικος από την κόλαση.
Να πίνει το ποτάκι του, μαζί με τον ιδίας σωματοδομής (ίσως και ιδιοσυγκρασίας) Κοκκινάκη στο Balux Cafe και όχι να τον περιμένει να βρει καινούργιο τρόπο να ψήσει την καρύδα. Ή να κάνει την καρύδα παξιμάδι (εντάξει, ψωμί, αλλά καταλαβαίνεις που το πάω).
Να έχει, βρε παιδί μου, την ευκαιρία να πει και μια αντρίκια κουβέντα παραπάνω και όχι να χρειαστεί να κάνει συζήτηση στρογγυλής τραπέζας για να δικαιολογήσει κάθε φράση που λέει.
Για αυτό σου λέω, ρε Γιάννη. Ότι είναι να πάρεις από το Survivor, το πήρες. Αν μείνεις και άλλο το μόνο που θα καταφέρεις είναι να χαλάσεις -όχι ανεπανόρθωτα, πάντως για μεγάλο διάστημα- το σώμα που με τόσο κόπο έχτισες και διατηρείς.
Έλα λοιπόν, χωρίς φόβο, τύψεις ή απωθημένα, πίσω. Να φας το μπεργκεράκι σου, να κάνεις τη βόλτα σου από Γλυφάδα και να κάνουμε όλοι μαζί το ζντό της νίκης σου στη μέση της παραλιακής, απέναντι από τα Αστέρια. Ή, όπως λέει και ένας γνωστός μου, επίσης παίκτης του μπάσκετ, επίσης νότιος, επίσης γραμμωμένος, ‘κατούρα τους όλους’. Για την ακρίβεια κατούρα τους ξανά
Y. Γ. Πέρα από την πλάκα και το τρολάρισμα, την πρώτη φορά που βγήκε υποψήφιος ο Γιάννης, παραλίγο να κλάψει. Πραγματικά δεν το περίμενε. Δεν το είχε φανταστεί ότι τόσοι πολλοί θα είχαν τόσο μεγάλο πρόβλημα μαζί του. Κάτι που αποδεικνύει μια αφέλεια και μια καλογαθοσύνη που δεν είναι σωστό να παραβλέψεις χωρίς δεύτερη σκέψη.