Ο Νικόλας Πλύτας είναι πρωταθλητής του waterski και μόλις 22 χρονών
Ο Νικόλας Πλύτας κάνει συλλογή μεταλλίων στο waterski, έχει μεγάλη αδυναμία στο υγρό στοιχείο και ένα από τα αγαπημένα του μέρη για προπόνηση είναι η Βουλιαγμένη όπου μεγάλωσε και ανακάλυψε το πάθος του για την σανίδα. Εκεί τον συναντήσαμε και μιλήσαμε μαζί του για τα πρώτα του βήματα και για τα θαλάσσια αθλήματα που τόσο αγαπά.
- 28/08/2017
Ασχολείσαι με πολλά διαφορετικά αθλήματα, όμως, από μικρή ηλικία ξεχωρίζεις τα θαλάσσια σπορ όπως το waterski όπου έχεις και τις περισσότερες διακρίσεις. Γιατί;
Όταν ήμουν μικρός πήγαινα κολυμβητήριο στον Ναυτικό Όμιλο της Βουλιαγμένης όπου εκεί είχα και την πρώτη μου επαφή με τα θαλάσσια σπορ και συγκεκριμένα με το θαλάσσιο σκι. Το σκι μου δημιούργησε μία πολύ σημαντική βάση για να μπορέσω στην πορεία να ασχολήθω με όλα τα υπόλοιπα. Είναι το άθλημα από το οποίο γνώρισα την σανίδα και έμαθα να έχω και καλύτερη ισσοροπία. Έτσι αφού μου άρεσε πολύ και σιγά σιγά αναγνώριζα πως τα πήγαινα καλά, άρχισα να δοκιμάζω και τα υπόλοιπα. Συγκεκριμένα έκανα skateboard, snowboard και στην συνέχεια surf και wakeboard. Ο συνδυασμός όλων αυτών των αθλημάτων, λόγω του ότι εχουν παρόμοιες βάσεις με έκανε να γίνομαι συνεχώς καλύτερος σε όλα. Τις περισσότερες διακρίσεις τις έχω στο waterski γιατί σε αυτό έχω αφιερώσει τις περισσότερες ώρες σε προπονήσεις και κατ’ επέκταση σ’ αυτό κατεβαίνω και στους περισσότερους αγώνες. Όλα όμως τα αθλήματα με τα οποία ασχολούμαι τα αγαπώ πολύ και προσπαθώ να τους αφιερώνω ενέργεια και χρόνο για να ανεβαίνω συνεχώς.
Θέλεις να μας εξηγήσεις τι ακριβώς είναι το wakeboard; Ποιά η διαφορά του με το waterski που σίγουρα είναι πιο γνωστό σε ‘μας τους «κοινούς θνητούς»;
Χαχα μου κάνουν συνέχεια αυτη την ερώτηση. Η αλήθεια είναι οτι μοιάζουν πολύ αλλά είναι και τόσο διαφορετικά. Η διαφορά τους είναι στην ανατομία του πέδιλου. Το trick ski είναι πιο μικρό και σχεδιασμένο για να κάνεις τα κόλπα γρήγορα το ένα μετά το άλλο ενώ το wakeboard έχει μεγαλύτερη επιφάνεια με σκοπό να κάνεις ένα κόλπο την φορά χωρίς να βιάζεσαι για τον χρόνο.
Σε τι ηλικία ξεκίνησες το waterski και το surf; Είχες κάποιο background στο άθλημα πχ. από μεγαλύτερα αδέρφια ή γονείς;
Ξεκίνησα το waterski στην ηλικία των 5 περίπου ετών στην Βουλιαγμένη. Εγώ το ζήτησα βλέποντας τους άλλους να κάνουν, δεν είχα κάποιο background. Απλώς μου άρεσε οπτικά και σκέφτηκα να το δοκιμάσω. Από πολύ νωρίς κιόλας συνειδητοποίησα ότι εκεί ανήκω και άρχισα να προπονούμαι εντατικά ενώ μετέπειτα ήρθε στη ζωή μου και ο πρωταθλητισμός. Ξεκίνησα να πηγαίνω σιγά-σιγά σε αγώνες και στα 11 είχα την πρώτη μου νίκη αφού βγήκα δεύτερος στο waterski στην Ευρώπη. Τότε ήταν που πλέον συνειδητοποίησα ότι μπορώ και θέλω να ασχοληθώ επαγγελματικά με το άθλημα. Το surf το ξεκίνησα αργότερα στην ηλικία των 11 και μέχρι τα 16 μου έκανα μόνο όταν έβγαζε κύμα στην Βουλιαγμένη. Άρχισα να ασχολούμαι περισσότερο και να πηγαίνω και ταξίδια με σκοπό να κάνω surf τα τευταία 4-5 χρόνια.
Τελικά πόσο δύσκολος είναι ο πρωταθλητισμός για ένα παιδί;
Ο πρωταθλητισμός για ‘μένα ήταν πάντοτε κάτι ευχάριστο. Σίγουρα, είχε αρκετές θυσίες, ειδικά όταν ήμουν σε μικρότερη ηλικία αλλά κατάλαβα από την αρχή ότι είναι απαραίτητες για να φτάσω στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, όταν είχα πρωτοξεκινήσει, όλο το καλοκαίρι μέναμε στην λίμνη του Καϊάφα στην Ζαχάρω για να προπονούμαστε. Έχω περάσει πολλά καλοκαίρια, μήνες ολόκληρους εκεί μακρυά από τους γονείς και τους φίλους μου. Αυτό, ναι, μπορείς να ‘πεις ότι ήταν μια μεγάλη θυσία η οποία με ωρίμασε. Από την άλλη όλο το σκηνικό ήταν σαν camp όπου ήμαστε πολλά παιδιά με το ίδιο πάθος και περνούσαμε καλά. Λειτουργούσαμε σαν παρέα, κατάλαβες. Μπορώ να ‘πω, λοιπόν, ότι μου άρεσε από την πρώτη στιγμή ο δρόμος που επέλεξα μέχρι και σήμερα που μιλάμε. Τώρα αν ο δρόμος αυτός είχε και έχει θυσίες ΟΚ είναι κι αυτές μέσα στο παιχνίδι και ήμουν πάντοτε διατεθειμένος να τις κάνω.
Αλήθεια πόσες ώρες την εβδομάδα προπονείσαι;
Προπονήσεις κάνω σε καθημερινή βάση. Ξυπνάω νωρίς το πρωί και πηγαίνω κατευθείαν για προπόνηση στη Βουλιαγμένη πριν κάνω ο,τιδήποτε άλλο. Στο waterski και το wakeboard, βέβαια, το ένα τέταρτο προπόνησης ισοδυναμεί περίπου με μία ώρα κανονικής γυμναστικής οπότε αντικειμενικά δεν απαιτούνται πάρα πολλές ώρες προπόνησης με την κλασσική έννοια. Τώρα αναφορικά με το surf επειδή όπως είναι λογικό εδώ δεν υπάρχει πάντα κύμα, κάνω μόνο τις φορές που «βγάζει». Τον χειμώνα ταξιδεύω στην Πελοπόννησο, συγκεκριμένα στο δυτικό κομμάτι της Πελοποννήσου και στο δυτικό κομμάτι της Βόρειας Ελλάδας όπως είναι η Πάργα όπου μία- δύο μέρες την εβδομάδα έχει σίγουρα κύμα και προπονούμαι εκεί. Το surf όμως, ξέρεις, είναι και ένα παρεϊστικο άθλημά όποτε το βλέπω πολύ και σαν διασκέδαση, όχι μόνο σαν προπόνηση.
Προτιμάς να κάνεις θαλάσσια σπορ στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό; Ποιά είναι τα αγαπημένα σου μέρη;
Το αγαπημένο μου μέρος για waterski θα μπορούσα με σιγουριά να ‘πω ότι είναι στην Ελλάδα και αναφέρομαι στην λίμνη του Καϊάφα που σου είπα πριν ότι πηγαίνω από μικρό παιδί. Για ‘μένα είναι ένα απίστευτο μέρος με όλες τις προϋποθέσεις και πλούσια φυσική ομορφιά. Τώρα για surf, το πιο ωραίο μέρος που έχω πάει ποτέ βρίσκεται στις Μαλδίβες όπου ήταν στ’ αλήθεια μαγικά και διαφορετικά απ’ ότι άλλο έχω δει. Ειδικά αν το συνδυάσεις με διακοπές είναι ιδανικό. Ωστόσο, αν εξαιρέσουμε το συγκεκριμένο που με άφησε με το στόμα ανοιχτό, αν και έχω ταξιδέψει σε πολλούς προορισμούς όπως πχ. στην Πορτογαλία που είναι κι εκεί όμορφα, προτιμώ τελικά την Ελλάδα. Η Βουλιαγμένη ας πούμε είναι σίγουρα μέσα στα αγαπημένα μου μέρη. Μ’αρέσει πραγματικά να προπονούμαι εδώ και δεν το λέω έτσι. Μεγάλωσα στη Βουλιαγμένη, άλλωστε, και την αγαπώ πολύ οπότε και συναισθηματικά να το πάρει κάποιος δεν θα μπορούσα να την αφήσω απ’ έξω.
Η καλύτερη στιγμή σου πάνω στην σανίδα ήταν…
Πάντα. Κάθε φορά νιώθω ότι είναι η καλύτερη καθώς βελτιώνομαι συνέχεια και γουστάρω. Ειλικρινά δεν ξεχωρίζω κάποια συγκεκριμένη, το feeling είναι πάντα το ίδιο αφού υπάρχει μια απίστευτη αίσθηση ελευθερίας που δεν συγκρίνεται με τίποτα άλλο.
Η χειρότερη στιγμή σου πάνω στην σανίδα ήταν…
Σίγουρα άσχημο συναίσθημα είναι όταν δεν τα πηγαίνεις όσο καλά θα ήθελες σε έναν αγώνα. Ωστόσο, ακόμα κι αυτό σε βοηθά να γίνεσαι καλύτερος οπότε καταλήγει μερικές φορές να βγαίνει κάτι πολύ χρήσιμο από μία ήττα. Προσπαθώ γενικότερα να βλέπω τα πράγματα θετικά και με έχει βοηθήσει πολύ αυτή η οπτική στη ζωή μου και στην πορεία μου στο άθλημα.
Νικόλα, τι συμβουλή θα έδινες σε ένα παιδί που θέλει να ξεκινήσει τώρα ένα θαλάσσιο σπορ;
Καταρχήν θα του πρότεινα να ψαχτεί, να δοκιμάσει διαφορετικά θαλάσσια σπορ έτσι ώστε να καταλήξει στο τι του αρέσει πραγματικά να κάνει και κυρίως τι του ταιριάζει. Αφού το βρει, νομίζω η καλύτερη συμβουλή που θα μπορούσα να του δώσω είναι να μην το βάλει κάτω παρ’όλες τις αρχικές δυσκολίες ή απογοητεύσεις. Θέλουν χρόνο αυτού του είδους τα αθλήματα από τη φύση τους. Επιπλέον, όπως σε όλα τα πράγματα στη ζωή χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και επιμονή για να γίνεις πραγματικά καλός σε αυτό που κάνεις. Να θυμάται, όμως, πως όταν αγαπάμε πραγματικά κάτι και το κάνουμε με πάθος όλοι λίγο πολύ «το έχουμε», τελικά.