Καταδικάστηκε πρώην πρόεδρος οικοτροφείου που επί 50 χρόνια ασελγούσε σε ανηλίκους
Στις 22 Αυγούστου του 2017 γράφτηκε μία από τις τελευταίες σελίδες ενός δράματος που εκτυλισσόταν τα τελευταία 50 χρόνια σε οικοτροφείο στον Πειραιά.
- 05/09/2017
Όπως αποκαλύπτει σε εκτενές ρεπορτάζ το Πρώτο Θέμα, ο 86χρονος Κωνσταντίνος Λαλαούνης, πρώην πρόεδρος του ιδιωτικού οικοτροφείου Πειραιά «Παιδικό Σπίτι», κρίνεται ένοχος για αποπλάνηση ανηλίκων κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση, κατάχρηση ανηλίκων σε ασέλγεια κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή, όπως και σε βάρος ατόμου του οποίου καταχράστηκε τη διανοητική αναπηρία, καθώς και για ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή, τελεσθείσα από εργαζόμενο σε φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας.
Συνολικά 12 παιδιά έχουν καταθέσει, ότι από το 2001 μέχρι το 2012 ο κατηγορούμενος προέβαινε σε θωπείες στα γεννητικά όργανα και στα οπίσθια, φιλιά στο στόμα και στον λαιμό, δαγκώματα στα χείλη, και αυνανισμό στο ασανσέρ, στις αποθήκες και στις τουαλέτες του οικοτροφείου, όπως και στο σπίτι του στη Δροσιά, όταν βρισκόταν μόνος με τα πιο αδύναμα παιδιά.
Στο δικαστήριο κατέθεσαν τέσσερα παιδιά, ηλικίας 20 έως 25 ετών, ενώ οι μαρτυρίες των υπόλοιπων που είναι ανήλικοι ήταν ένορκες καταθέσεις στον ανακριτή. Η δικηγόρος τους ονομάζεται Σοφία-Αλεξία Βέννη και δέχθηκε να τα εκπροσωπήσει αφιλοκερδώς.
Τα παιδιά ξεκινούν να διηγούνται όλα όσα έζησαν στο ίδρυμα με την επωνυμία «Παιδικό Σπίτι» στον Πειραιά από την τρυφερή ηλικία των 4 ετών. Κάποιες στιγμές η φωνή τους σπάει, τα δάκρυα κατακλύζουν τα μάτια τους, οι μνήμες τούς κόβουν τα πόδια, η αναπαραγωγή του πόνου τα λυγίζει. Παρ’ όλα αυτά στέκονται όρθια και χωρίς να κοιτούν τον κατηγορούμενο και με τη ματιά στραμμένη αποκλειστικά και μόνο προς την πλευρά της έδρας, συνεχίζουν να μιλούν για την κόλαση που βίωσαν δίπλα του.
Για το ασταμάτητο ξύλο, τις επαναλαμβανόμενες σεξουαλικές παρενοχλήσεις, τις βάναυσες τιμωρίες, τα αμέτρητα βασανιστήρια και την απομόνωσή τους από τον έξω κόσμο. Λίγες ώρες αργότερα, ο Κωνσταντίνος Λαλαούνης καταδικάζεται σε 40 χρόνια κάθειρξη χωρίς αναστολή και τραβά τον δρόμο για τις Φυλακές Τριπόλεως, εκεί όπου κρατούνταν από τις 24 Οκτωβρίου του 2016 όταν, στο πλαίσιο της κύριας ανάκρισης, είχε κριθεί προφυλακιστέος λόγω επαρκών ενδείξεων.
Ο Κωνσταντίνος Λαλαούνης
Το ίδρυμα – κολαστήριο
Όπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ του Πρώτου Θέματος, τέσσερα τρίκλινα δωμάτια, μία κουζίνα, τρεις τουαλέτες, ένα σαλόνι, ένας χώρος υποδοχής, ένα μικρό προαύλιο, δεκάδες (ποιος ξέρει;) ίσως και εκατοντάδες, κακοποιημένα παιδιά. Αυτή είναι η εικόνα που προέκυψε κατά τη δικαστική διαδικασία για το θεάρεστο έργο του «κυρίου» Λαλαούνη. Στο πλάι των παιδιών έστεκαν μια παιδοκόμος-μαγείρισσα, ένας φύλακας κι ένας δάσκαλος πρώην οικότροφος του ιδρύματος. Ποτέ ψυχολόγος. Ποτέ κοινωνική λειτουργός. Αρχηγός όλων, ο Κωνσταντίνος Λαλαούνης, ο απόλυτος δυνάστης. Το περιβάλλον τιμωρητικό, οι κανόνες άκαμπτοι, η αυστηρότητα ισόβια. Τα παιδιά αποκλεισμένα από συμμαθητές, φίλους και συγγενείς, σαν φαντάσματα ενός καταραμένου σπιτιού στο κέντρο μιας ολοζώντανης πόλης.
Η αρρωστημένη ψυχοσύνθεση του βασανιστή Λαλαούνη δεν εξαντλούνταν ωστόσο μόνο στο ξύλο και την ψυχολογική βία απέναντι στα μικρά παιδιά, αλλά, όπως αποδείχθηκε στο δικαστήριο, και στην πραγμάτωση των αρρωστημένων σεξουαλικών του φαντασιώσεων τόσο μέσα στο κτίριο του Πειραιά όσο και σε ένα εξοχικό σπίτι στη Δροσιά, όπου πήγαινε με τα παιδιά κάποια Σαββατοκύριακα και τα καλοκαίρια.
Το χρονικό των αποκαλύψεων
Στις αρχές του 2012, ένα 14χρονο παιδί με μετρίου βαθμού νοητική στέρηση εκμυστηρεύεται τα μαρτύριά του και τη σεξουαλική κακοποίηση που υφίσταται από τον Λαλαούνη σε μια εκπαιδευτικό του σχολείου όπου φοιτά. Εκείνη τον ακούει, τον πιστεύει και χωρίς δεύτερη σκέψη απευθύνεται στον Συνήγορο του Παιδιού.
Τον Δεκέμβριο του 2012, ο εισαγγελέας Ανηλίκων Αθηνών παραγγέλλει κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση. Τα στόματα ανοίγουν και ο οχετός του Λαλαούνη ξεκινά να ανεβαίνει στην επιφάνεια. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ένας εργαζόμενος του οικοτροφείου: «Παραβιάζονταν όλα τα δικαιώματα των παιδιών και κανείς δεν έκανε κάτι γι’ αυτό. Κανένα μέλος του Δ.Σ. δεν νοιαζόταν για τα παιδιά αυτά και κανένας δεν ήθελε να γνωρίζει πώς περνάνε και τι βιώνουν. Εγώ φοβόμουν να μιλήσω. Ο Λαλαούνης είχε τους πάντες με το μέρος του, έχει σοβαρές γνωριμίες και συμμετέχει σε πολλά δίκτυα», ενώ σύμφωνα με τα λεγόμενα των εργαζομένων: «Ο κ. Λαλαούνης είχε εκτροπή των κλήσεων του οικοτροφείου στο κινητό του τηλέφωνο, ελέγχοντας κάθε επικοινωνία και αποφασίζοντας ο ίδιος για κάθε θέμα που προέκυπτε χωρίς να αναφέρεται σε κανέναν. Αποφάσιζε για τις τιμωρίες των παιδιών, το φαγητό, αν και πότε θα έχουν έξοδο, αν και γιατί θα μετακινηθούν έπιπλα στο σπίτι, αν και σε ποια παιδιά θα δοθούν παιχνίδια».
Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου ισχυρίστηκαν από την πλευρά τους ότι δεν είχαν ουσιαστικές αρμοδιότητες, καθώς τα πάντα ορίζονταν, κατευθύνονταν και υλοποιούνταν από τον πρόεδρο του σωματείου Κωνσταντίνο Λαλαούνη. Ότι δεν γνώριζαν τίποτα. Ούτε τη νομική μορφή του οικοτροφείου, ούτε τον ρόλο και τις ευθύνες τους, ούτε τις συνθήκες διαβίωσης και τις ανάγκες των παιδιών, προφανώς ούτε καν τα πρόσωπά τους.
Ταυτόχρονα μιλούν και τα παιδιά. Στο ερώτημα των ανακριτικών αρχών γιατί δεν μιλούσαν εκείνα απαντούσαν: «Από τη στιγμή που ερχόταν στο ίδρυμα παπάς για να μας εξομολογήσει και την εξομολόγησή μας την έλεγε χαρτί και καλαμάρι στον Λαλαούνη και μας έβαζε τιμωρία μετά, σε ποιον να μιλήσουμε και τι να του πούμε; Στο σχολείο μάς συκοφαντούσε λέγοντας στους καθηγητές ότι είμαστε παιδιά με ψυχολογικά προβλήματα προκειμένου να μη λαμβάνουν στα σοβαρά αυτά που τους λέγαμε. Αν κάποιος αποκάλυπτε κάτι, είχε τιμωρία από τον Λαλαούνη. Εγώ έχω τιμωρηθεί με στέρηση φαγητού και από τη συμμετοχή μου στο παιχνίδι με άλλα παιδιά», λέει ένας πρώην τρόφιμος και συνεχίζει: «Στο ίδρυμα δεν ήρθε ποτέ κοινωνικός λειτουργός να μας ρωτήσει πώς ζούμε, πώς περνάμε. Μάθαινα ότι ερχόντουσαν κάποιοι για έλεγχο του ιδρύματος, οι οποίοι αφού έπιναν έναν καφέ με τον κ. Λαλαούνη έφευγαν. Οταν ερχόταν η υγειονομική επιτροπή για έλεγχο, βάζαμε τα κιβώτια των ληγμένων εμπορευμάτων σε εμφανές σημείο προκειμένου να τα δουν, εκείνοι όμως δεν έδιναν σημασία. Πολλές φορές σκέφτηκα να πάρω τον νόμο στα χέρια μου και να τον τιμωρήσω ο ίδιος. Καλύτερα όμως που ήρθαν έτσι τα πράγματα».
Τον Ιανουάριο του 2013, όταν ξεκινά η προανακριτική διαδικασία, ο Λαλαούνης αποπέμπεται με εισαγγελική διάταξη από το ίδρυμα, διακόπτεται υποχρεωτικά κάθε επικοινωνία του με αυτό, ενώ στις 24 Οκτωβρίου του 2016, στο πλαίσιο της κύριας ανάκρισης, κρίνεται προφυλακιστέος λόγω επαρκών ενδείξεων και οδηγείται στις Φυλακές Τριπόλεως.
Πριν από λίγες ημέρες, μετά την απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Αθηνών, οδηγήθηκε ξανά εκεί με ποινή κάθειρξης 40 ετών χωρίς αναστολή, ως ο μοναδικός ένοχος αυτής της φρικιαστικής ιστορίας. Πολλά ακόμη ερωτήματα παραμένουν ωστόσο αναπάντητα: ήταν ο μοναδικός ένοχος; Τόσος κόσμος δεν γνώριζε τίποτα; Τόση κακοποίηση και κανένα ίχνος ενήλικης ντροπής; Τόσα βασανιστήρια κι ούτε ένας άνθρωπος δεν κατήγγειλε το παραμικρό;
Πηγή: Πρώτο Θέμα