“Δεν γίνεται να καθαρίσει η θάλασσα σε έναν μήνα”
Η ωκεανογράφος Εύα Κρασσακοπούλου σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Lifo, απαντάει σε ερωτήσεις γύρω από το θέμα της περιβαλλοντικής καταστροφής που σημειώθηκε στον Σαρωνικό.
- 21/09/2017
Στην έντυπη έκδοση της Lifo δημοσιεύτηκε μια συνέντευξη της χημικού ωκεανογράφου και αναπληρώτριας καθηγήτριας του Τμήματος Επιστημών Θάλασσας του Πανεπιστημίου Αιγαίου Εύα Κρασσακοπούλου, όπου με τη σειρά της, δίνει την δική της επιστημονική απάντηση σε μερικά από τα φλέγοντα ζητήματα που έχουν προκύψει με το ναυάγιο του Αγία Ζώνη ΙΙ.
“Η ρύπανση είναι αρκετά εκτεταμένη”
“Εφόσον μπορούσε να δει κανείς τους ιριδισμούς του χυμένου στη θάλασσα πετρελαίου μέχρι τη Σαρωνίδα, ναι, είναι αρκετά εκτεταμένη η ρύπανση. Η διαρροή δεν ήταν τεράστια, όμως οι μετεωρολογικές συνθήκες ευνόησαν τη διασπορά της. Το χειρότερο είναι ότι αυτό συνέβη μια χρονική περίοδο που ο Σαρωνικός Κόλπος, στον οποίο βρίσκεται το πρώτο λιμάνι της χώρας και το τρίτο μεγαλύτερο της Μεσογείου, οπότε είναι de facto μια ιδιαίτερα επιβαρυμένη από τη ρύπανση θάλασσα, βρισκόταν σε φάση ανάκαμψης, εφόσον οι εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού στην Ψυττάλεια είχαν βελτιώσει αισθητά την κατάσταση”
“Δεν γίνεται να καθαρίσει η θάλασσα σε έναν μήνα”
Τις δηλώσεις του υπουργού Ναυτιλίας ότι τα νερά θα είναι καθαρά σε ένα μήνα έρχεται να αντικρούσει η κ. Κρασσακοπούλου. “Η φύση χρειάζεται πολύ χρόνο για να διαλύσει εντελώς το πετρέλαιο. Αν, μάλιστα, ικανές ποσότητες φτάσουν στον πυθμένα και ιζηματοποιηθούν, ο χρόνος παραμονής αυξάνεται περισσότερο. Αυτό που πιθανότατα θα είναι εφικτό σε έναν μήνα είναι το κολύμπι, που εφόσον η θάλασσα δεν κάνει ιριδισμούς και δεν διακρίνονται επιφανειακά λάδια και πίσσες μπορεί να γίνει άφοβα. Διαφορετικά, ο κίνδυνος δερματικών κυρίως παθήσεων είναι μεγάλος”.
Πώς καθαρίζει η θάλασσα από το πετρέλαιο
“Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος καθαρισμού είναι οι φυσικοί πληθυσμοί βακτηρίων που «τρέφονται» από το πετρέλαιο, μια μέθοδος σχετικά καινούργια, που πράγματι βοηθά πολύ σε περιπτώσεις θαλάσσιας ρύπανσης από πετρελαιοειδή. Στο συμβάν του Κόλπου του Μεξικού, μάλιστα, τα αποτελέσματα υπερέβησαν τις προσδοκίες. Άλλοι τρόποι είναι τα θαλάσσια φράγματα από λιπόφιλα υλικά για τον περιορισμό της ρύπανσης καθώς και τα χημικά διασκορπιστικά, που όμως δεν ενδείκνυνται πάντοτε, καθώς έχει βρεθεί ότι προκαλούν με τη σειρά τους προβλήματα στο θαλάσσιο περιβάλλον. Φυσικά, η αποτελεσματικότητα όλων αυτών των μεθόδων σχετίζεται επίσης με τη φυσιολογία της τοποθεσίας, δηλαδή με το αν είναι κλειστή ή ανοιχτή θάλασσα, τη θερμοκρασία της και, βέβαια, με την αλατότητα του νερού, η οποία δυσχεραίνει τον καθαρισμό και είναι υψηλή στη Μεσόγειο. Φυσικά, το καλύτερο μέτρο όλων είναι η πρόληψη, η αυστηροποίηση των κανονισμών και η πιστή εφαρμογή τους.”
“Οι παραλίες, ειδικά οι αμμώδεις, χρειάζονται αρκετά χρόνια για να καθαρίσουν”
“Είναι σημαντικό τα ειδικά συνεργεία να αναλαμβάνουν άμεσα δράση, μαζεύοντας όσο γίνεται περισσότερη επιφανειακή πίσσα, ωστόσο είναι αναπόφευκτο κάποια ποσότητα πετρελαίου να διεισδύσει στο πορώδες των ιζημάτων, όπου παραμένει για πολύ μεγάλο διάστημα, ακόμα κι αν δεν φαίνεται.”
Πότε μπορούμε να φάμε πάλι ψάρια από τον Σαρωνικό
“Δεν υπάρχει ακόμα συγκεκριμένη απάντηση εδώ. Τα ψάρια αποφεύγουν τα μολυσμένα νερά –άλλωστε τα περισσότερα δεν μένουν πολύ στην ίδια περιοχή, μετακινούνται συνεχώς–, άρα δεν μπορούμε να πούμε ότι σε τρεις μήνες π.χ. θα συναντάμε στον Σαρωνικό τα ίδια ακριβώς ψάρια! Αυτά που κινδυνεύουν περισσότερο στη φάση αυτή είναι τα αυγά τους καθώς και ο γόνος. Όσο για την κατανάλωση, δεν είναι εύκολο να εμπορευτεί ούτε να καταναλώσει κάποιος μολυσμένα με πετρέλαιο αλιεύματα, επειδή απλούστατα αποπνέουν τη χαρακτηριστική του απωθητική μυρωδιά. Το πότε θα ανακάμψουν οι θαλάσσιες βιοκοινότητες είναι αντικείμενο έρευνας και παρακολούθησης που πραγματοποιεί ήδη δειγματοληπτικά το Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ) – αυτό θα δώσει τις απαντήσεις”.