Mc Donald’s vs KFC
Αν έχεις όρεξη για γνήσιο, αμερικάνικο junk food, ο δρόμος έχει ένα σταυροδρόμι. Προς τα που θα πας;
- 14/11/2017
Πριν προλάβεις να πεις ότι άλλο το ένα άλλο το άλλο, θα σου πούμε το εξής: όχι, αγαπητέ μου, δεν είναι άλλο. Μπορεί το ένα να είναι αφιερωμένο μόνο στα κοτόπουλα και το άλλο να δίνει έμφαση στα μπιφτέκια, αλλά η πραγματικότητα είναι άλλη.
Γιατί πες μας εσύ, με το χέρι στην καρδιά, αν στο άκουσμα της λέξης junk σου έρχονται πολλές διαφορετικές επιλογές στο μυαλό σου, εκτός αυτών των δύο. Είναι οι ναυαρχίδες του “γρήγορου” και “πρόχειρου” φαγητού, είναι τα μαγαζιά εκείνα που με τις καθόλου υγιεινές γεύσεις τους, σε συντρόφευσαν στις καλύτερες ημερες και νύχτες της ζωής σου.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον μουστακαλή άρχοντα του τηγανητού κοτόπουλου και στον κλόουν που έκανε in τους κλόουν πολύ πριν τον Στίβεν Κινγκ. Ήρθε η ώρα της μεγάλης αναμέτρησης.
Πρώτα γεννήθηκαν τα ΚFC υποστηρίζει η Ιωάννα Σταύρου
Θα μπορούσες να πεις ότι τα KFC είναι θρησκεία. Είναι ομάδα, είναι πάθος, είναι λατρεία. Αν είχες την -κακή- τύχη σε αυτή τη ζωή να μην είσαι στη φιλοσοφία του clean eating και να τρέχεις από γυμναστήριο σε γυμναστήριο, τότε σίγουρα ο δρόμος θα σε έχει φέρει πολλάκις έξω από τον κύριο Kentucky. Και μην ακούσω αηδίες ότι είναι καυτερά κι άλλες τέτοιες αναληθείς προπαγάνδες.
Μια μόνο δαγκωνιά από την τηγανητή φτερούγα των KFC και βρίσκεσαι στον παράδεισο του junk. Άλλη μια από τα κοτόπουλά του κι άλλη μία από το Ζinger Tower του και τι να σου πει το Big Mac και όλα τα μοσχαρίσια μπέργκερ του κόσμου όλου. Στα συν του εννοείται είναι το γλυκό καλαμπόκι που το απολαμβάνεις ως επιδόρπιο- γιατί δεν είμαστε τίποτα λιτοδίαιτοι- και οι κοτομπουκιές ποπ κορν.
Βέβαια, επειδή είμαι αντικειμενική, θα πω ότι αν υπάρχει ένα σημείο στο οποίο πάντα υστερούσαν τα KFC είναι οι πατάτες τους. Μα ρε παιδιά, τόσα χρόνια δεν παίζει να μην το έχετε ακούσει εκατοντάδες φορές, γιατί δεν τις αλλάζετε; Η αλήθεια είναι ότι το έκαναν πριν κάποια χρόνια αλλά και πάλι. Και μιας και τα λέμε όλα, ξέρω πολλούς που θα πλήρωναν πολλά για να ξαναβάλουν στο μενού τους την μουστάρδα που είχαν τότε που είχαν πρωτοανοίξει.
Κι επειδή αυτή η τελευταία παράγραφος δεν αφήνει ωραία επίγευση, επανέρχομαι στο ύφος που αρμόζει και δικαούται να έχει ένα κειμενάκι- φόρος τιμής στη μεγαλύτερη junk αγάπη του νότου, της Αθήνας, της Ελλάδας και του πλανήτη. Κentucky Fried Chicken, I love you. Απλά.
Πρώτη αγάπη και παντοτινή τα Mc Donald’s για την Ναταλία Ζώη
Δεν θα ξεχάσω την πρώτη φορά που πήγα στα Mc Donalds. Ήταν το πάρτυ ενός συμμαθητή μου στο δημοτικό. Εκεί ερωτεύτηκα. Όχι τον συμμαθητή μου εννοείται. Τα Mc Donald’s. Και αυτή η κολόνια, κρατάει χρόνια. Big mac, cheeseburgers και πολλά ναγκετάκια, συνοδευόμενα από τις αλατισμένες πατάτες του μακ και big tasty φυσικά. Μεγάλες αγάπες.
Τα Mc είναι η κλασσική επιλογή του junk φαγητού, που ποτέ μα ποτέ δεν μπορώ να αντισταθώ. Όποτε περνάω απ’ έξω είναι σαν να φωνάζουν το όνομά μου. Μα ειλικρινά τώρα, υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει φάει ποτέ στην ζωή του, έστω και μια φορά μακ; Εντάξει, προφανώς και όλοι ξέρουμε ότι είναι fast food και ανθυγιεινό, αλλά είναι αξία, πώς να το κάνουμε; Και τις αξίες πρέπει να τις τιμάμε.
Η κλασσική επιλογή περιλαμβάνει Big Mac, μεγάλες πατάτες, μεγάλη κόκα κόλα, εξάρι nuggets και την πιο θεϊκή sour cream του κόσμου για να βουτάς τις πατατούλες βεβαίως βεβαίως. Άμα θες και κάτι πιο μικρούλι, έτσι για την λιγούρα, ένα cheese είναι το ιδανικό.
Κάθε βράδυ που γυρνάω ξημερώματα, θα περνάω από τα Mc Drive και θα παίρνω το cheese μου και τις πατάτες μου και την sour cream μου και δεν με νοιάζει τίποτα άλλο. Και στις μεγάλες ορέξεις, πάντα big tasty, το πιο τεράστιο burger των μακ. Γενικά, πάντα μακ. Mc Donald’s for ever.