Τα μυστικά της κολύμβησης από τον Ολυμπιονίκη Σπύρο Γιαννιώτη
Ο καλύτερος Έλληνας κολυμβητής όλων των εποχών, ο Σπύρος Γιαννιώτης, μοιράζεται τις γνώσεις του πάνω στο αγαπημένο του άθλημα και δίνει συμβουλές για το πώς να κολυμπάμε σωστά.
- 10/05/2018
Από τον Στέφανο Χαρίτο
Ναι, είναι γνωστό τοις πάσι, πως η κολύμβηση είναι ένας από τους καλύτερους, πιο αποτελεσματικούς και λιγότερο επίπονους τρόπους άθλησης και εκγύμνασης για μικρούς και μεγάλους. Όμως, κολυμπάμε σωστά; Από ποια ηλικία θα πρέπει ένα παιδί να μπει στην πισίνα; Και τι θα πρέπει να προσέξουμε;
Τις απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα, μας τις δίνει ο πλέον αρμόδιος. Μιλάμε φυσικά για τον κορυφαίο Έλληνα κολυμβητή, τον αργυρό Ολυμπιονίκη του Ρίο, Σπύρο Γιαννιώτη, ο οποίος έχει ζήσει σχεδόν τη μισή ζωή του μέσα στο νερό.
Πλέον, έχοντας ολοκληρώσει την αθλητική του καριέρα, εργάζεται ως προπονητής στον Πανελλήνιο, ενώ μαζί με τον επί σειρά ετών προπονητή του, τον Νίκο Γέμελο, έχουν το δικό τους κολυμβητήριο στο Ελληνικό, το Swim Academy. Πρόκειται για ένα οικογενειακό κολυμβητήριο, το οποίο το “τρέχουν” οι γυναίκες τους και στο οποίο θέλουν να μεταφέρουν τις γνώσεις τους πάνω σε κάτι που ξέρουν να κάνουν πάρα πολύ καλά.
Η κολύμβηση, λοιπόν, μπορεί να ξεκινήσει ακόμα και από τη βρεφική ηλικία. “Το baby swimming είναι ιδανικό για bonding μεταξύ του γονέα και του παιδιού, γιατί μπαίνουν μαζί μέσα στην πισίνα. Είναι κάτι πολύ όμορφο. Από εκεί ξεκινάει το παιδί να εξοικειώνεται με το νερό”.
Από κει και πέρα, από την ηλικία των 3-4 ετών, το παιδί μπορεί να ξεκινήσει τις πρώτες του “χεριές” και “ποδιές”. Κοινώς, μπορεί να ξεκινήσει την εκμάθηση της κολύμβησης. Αν η εξέλιξή του είναι αρκετά γρήγορη, μπορεί να χρειαστεί πολύ μικρό χρονικό διάστημα μέχρι να ξεκινήσει να μαθαίνει τα τέσσερα στιλ κολύμβησης, το ελεύθερο, το ύπτιο, το πρόσθιο και την πεταλούδα”.
Βέβαια, το να φτάσει ένα παιδί να κάνει και τα τέσσερα στιλ εξίσου καλά, δεν είναι κάτι εύκολο. “Κάθε παιδί δοκιμάζει όλα τα στιλ κολύμβησης, είναι βασικό αυτό, ώστε να δει πού έχει μεγαλύτερη κλίση, ποιο του ταιριάζει περισσότερο. Αλλά ακόμα κι αν φαίνεται να ξεχωρίζει σε κάποιο, θα πρέπει να συνεχίσει να κάνει και τα υπόλοιπα, γιατί μπορεί σε μεγαλύτερη ηλικία, να βελτιωθεί τόσο πολύ, ώστε να μπορεί να αγωνίζεται και σε άλλο στιλ. Δεν πρέπει να αποκλείει κανένα”.
Όπως επισημαίνει ο Σπύρος Γιαννιώτης, το σημαντικότερο για ένα παιδί, ακόμα κι αν δεν φτάσει σε αγωνιστικό επίπεδο, είναι να βελτιωθεί τόσο σωματικά όσο και πνευματικά. “Ο αθλητισμός βοηθάει πάντα και σωματικά και πνευματικά ένα παιδί. Ένας λόγος παραπάνω όταν μιλάμε για την κολύμβηση, ένα άθλημα που γυμνάζει όλο το σώμα και δεν έχει καταπονήσεις. Οι τραυματισμοί στο νερό είναι πάρα πολύ λίγοι. Εκτός των άλλων, βάζει το παιδί σε μία διαδικασία προγράμματος, προόδου, να θέλει να γίνει καλύτερο και να βελτιώνεται, ενώ σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό και με την πειθαρχία”.
Με τους ενήλικες όμως, τι γίνεται; Ποια είναι τα οφέλη που μπορούν να αποκομίσουν από το κολύμπι; “Η κολύμβηση είναι κατάλληλη για όλες τις ηλικίες. Είναι ένα άθλημα, που αν κάποιος μεγαλύτερος δεν το έχει ξανακάνει, τότε ίσως να δυσκολευτεί λίγο στην αρχή, αλλά στη συνέχεια θα εξοικειωθεί σχετικά εύκολα. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ξεκινούν το κολύμπι λόγω τραυματισμού, διότι το να βρίσκονται στο νερό, μόνο καλό τούς κάνει. Πρόκειται για ένα σπάνιο φαινόμενο. Αρκεί να είναι προσεκτικοί”.
Προσοχή απαιτείται φυσικά και στη θάλασσα, όπου οι κίνδυνοι είναι σαφώς περισσότεροι από εκείνους στην πισίνα. “Είναι πολύ σημαντικό στη χώρα μας, η οποία περιτριγυρίζεται από θάλασσες, να βάζουμε τα παιδιά μας από πολύ μικρή ηλικία να μαθαίνουν κολύμπι. Αυτό βοηθάει και στο να αντιλαμβάνονται τους κινδύνους της θάλασσας. Ένα παιδί που κολυμπάει από μικρή ηλικία, έχει πολύ μεγαλύτερη αντίληψη σε αυτό το κομμάτι. Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, η Ελλάδα είναι από τις χώρες με τους περισσότερους πνιγμούς“.
Όσο για το ποιες είναι οι συμβουλές του Σπύρου Γιαννιώτη για όσους επιλέγουν να κολυμπήσουν στη θάλασσα, είναι ξεκάθαρος: “Δεν πρέπει ποτέ να κολυμπάμε έξω από τις σημαδούρες, που ορίζουν κάθε παραλία. Δεν πρέπει να κολυμπάμε σε σημεία, που δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Μια χαρά μπορεί κάποιος να κολυμπήσει και στα ρηχά νερά, ακόμα και στο 1,5 μέτρο.
Είναι πολύ επικίνδυνο να βγει κάποιος στα ανοιχτά, γιατί μπορεί να τον χτυπήσει ένα σκάφος, που μπορεί να μην τον δει, ή να νιώσει αδιαθεσία. Πρέπει να κολυμπάμε κοντά στην ακτή, ώστε να μπορούμε ανά πάσα στιγμή να πιαστούμε από κάπου. Επίσης, πρέπει πάντα να ενημερώνουμε πού πάμε να κολυμπήσουμε, να ξέρει κάποιος πού βρισκόμαστε, ώστε να έχει το νου του. Πρέπει να ευχαριστιόμαστε το κολύμπι, χωρίς να δημιουργούμε επικίνδυνες καταστάσεις. Το κακό δεν αργεί να γίνει. Ακόμα κι εγώ, που κολυμπάω πολύ καλά, δεν θα το κάνω ποτέ. Για μένα είναι νόμος!”.