3 θεατρικές παραστάσεις για να δεις σήμερα online
Διαλέξαμε τρεις ενδιαφέρουσες θεατρικές παραστάσεις για να απολαύσεις αυτές τις ημέρες που κάθεσαι μέσα στο σπίτι.
- 31/03/2020
Η εμπειρία να παρακολουθείς θεατρική παράσταση online είναι πρωτόγνωρη για όλους μας, ακόμα και για το θεατρόφιλο κοινό. Με σύμμαχο την τεχνολογία, τις ημέρες που είμαστε κλεισμένοι μέσα στο σπίτι, μπορούμε με ένα κλικ να δούμε θεατρικές παραστάσεις από τον καναπέ μας.
Μάλιστα, το θέατρο Τέχνης πρόλαβε να κινηματογραφήσει μια από τις φετινές του παραγωγές, ενώ τα θέατρο Σταθμός και Πορεία έχουν παλαιότερες, επιτυχημένες παραγωγές τους.
Θέατρο Τέχνης
«EDMOND»
Το θέατρο Τέχνης πρόλαβε να κινηματογραφήσει τη θεατρική παράσταση «Edmond», η οποία παρουσιαζόταν στο Υπόγειο του Κουν τη φετινή σεζόν. Η παράσταση είναι διαθέσιμη στο site με ένα μικρό αντίτυπο των 3,5 ευρώ.
Η υπόθεση:
Ο ΄Εντμοντ είναι ο “everyman”, ο μέσος άνδρας της δυτικής κοινωνίας: λευκός, ετεροφυλόφιλος, μεσοαστός, συντηρητικός, λίγο πριν τα σαράντα. Αδυνατώντας να βρει νόημα στην ασφυκτικά τακτοποιημένη ζωή του, εγκαταλείπει τη σύζυγό του για να αναζητήσει την ανταμοιβή που θεωρεί ότι του οφείλει η κοινωνία που πιστά έχει υπηρετήσει ως σκληρά εργαζόμενος και υπεύθυνος πολίτης: την υπόσχεση μιας απροσδιόριστης ευτυχίας. Ή έστω ηδονής. Θα την αναζητήσει σε μια σειρά από άγνωστα πρόσωπα, που θα συναντήσει στην “άλλη”, τη σκοτεινή πλευρά της πόλης, εκεί όπου απροκάλυπτα κυριαρχεί το κυνήγι του σεξ και του χρήματος, της αποπλάνησης και της παραπλάνησης. Εκεί όπου η βία είναι ο απόλυτος νόμος. Σε αυτή την αστική ζούγκλα όπου τα πάντα ορίζονται από την εμπορική τους αξία και όπου δεν απαιτείται πλέον ευγένεια, ούτε πολιτική ορθότητα, ο αφελής αλλά καθόλου αθώος Έντμοντ, αφού βιώσει την εξαπάτηση, την ταπείνωση και την απόρριψη, θα απελευθερώσει όλη τη συσσωρευμένη οργή, την αλαζονεία, τα άγρια ένστικτα και τις βαθιά ριζωμένες προκαταλήψεις του: το μισογυνισμό, το ρατσισμό, την ομοφοβία. Και θα φτάσει μέχρι το φόνο.
Παίζουν: Γιάννος Περλέγκας, Κωσταντίνα Τάκαλου, Δημήτρης Πασσάς, Σταύρος Καλλιγάς, Βάλια Παπαχρήστου, Δημήτρης Μαγγίνας, Μαριλένα Μόσχου, Παναγιώτης Ρενιέρης.
Σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη
Θέατρο Σταθμός
Ο «πατέρας» και η «μάνα» του νεοελληνικού θεάτρου: ο Ιάκωβος Καμπανέλλης και η Λούλα Αναγνωστάκη ενώνουν για πρώτη φορά τη φωνή τους σε ενιαία παράσταση. Στον μονόλογο «Αυτός και το παντελόνι του», γραμμένος εξήντα χρόνια πριν και στο μονοπρόσωπο έργο «Ο ουρανός κατακόκκινος» ο Ιάκωβος Καμπανέλλης και η Λούλα Αναγνωστάκη αντίστοιχα επαληθεύουν για μια ακόμη φορά τη διαχρονικότητα της υπαινικτικής γραφής τους.
«Αυτός» (Χρήστος Χατζηπαναγιώτης) – παρά το γεγονός ότι δεν έχει ούτε όνομα – και η Σοφία Αποστόλου (Νένα Μεντή) – «πρώην καθηγήτρια, απολυθείσα λόγω αλκοολισμού» και «μητέρα φυλακισμένου» – αφηγούνται την προσωπική τους ιστορία με υποδόριο χιούμορ και ευαισθησία στην έκφραση της συναισθηματικής μνήμης τους και «ξεχωρίζουν». Εξακολουθούν να «ξεχωρίζουν» ακόμη, τόσο που αναρωτιόμαστε κατά πόσο έχει αλλάξει η δημόσια σφαίρα του σύγχρονου νεοελληνικού μας βίου.
Παίζουν: Νένα Μεντή, Χρήστος Χατζηπαναγιώτης
Σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης
Θέατρο Πορεία
«Το Κτήνος στο Φεγγάρι» (31/03)
Το θέατρο Πορεία καθημερινά ανεβάζει μια νέα παράσταση. Την Τρίτη 31 Μαρτίου από τις 10.00 το πρωί μέχρι την επόμενη ημέρα το πρωί είναι διαθέσιμη μια από τις παλαιότερες παραστάσεις, η οποία είχε πάρει εξαιρετικές κριτικές.
Η υπόθεση: Το 1893 έγινε μία έκλειψη σελήνης στην Τουρκία, και οι Τούρκοι, πεπεισμένοι ότι ένα “κτήνος” κατάπινε το φεγγάρι, έστρεψαν τα όπλα τους προς τον ουρανό προσπαθώντας να το σκοτώσουν. Με τα ίδια όπλα, που κάπνιζαν ακόμη από ένα φυλετικό μίσος κατά του γειτονικού τους λαού των Αρμενίων, εξολόθρευσαν τους χριστιανούς Αρμένιους, με μια σειρά από εκτεταμένα πογκρόμ στα τέλη του 18ου αιώνα, που κορυφώθηκαν με τη γενοκτονία του 1915 και τον αφανισμό περίπου δύο εκατομμυρίων Αρμενίων. Ο Ρίτσαρντ Καλινόσκι (Richard Kalinoski) τοποθέτησε τη δράση του έργου στο Μιλγουόκι του Ουισκόνσιν ανάμεσα στο 1921 και το 1933. Ο εικοσάχρονος Αράμ Τομασιάν, μοναδικός επιζών της οικογένειάς του από το ολοκαύτωμα, διέφυγε στις Η.Π.Α., όπου εργάζεται ως φωτογράφος ειδικευμένος στις οικογενειακές φωτογραφίες μεταναστών, και φιλοδοξεί να γίνει ο γεννήτορας της καινούργιας οικογένειας Τομασιάν. Από την Αρμενία έχει φέρει μαζί του μόνο μία οικογενειακή φωτογραφία και το παλτό του πατέρα του, το οποίο του πρόσφερε κάλυψη, ώστε να διασωθεί. Από τη φωτογραφία έχει κόψει τα κεφάλια των νεκρών συγγενών του και έχει τοποθετήσει το δικό του και της δεκαπεντάχρονης Σέτα, που μόλις έχει φτάσει στην Αμερική από το ορφανοτροφείο της Κωνσταντινούπολης, ως “νύφη από φωτογραφία”. Με τη νεαρή του σύζυγο ο Αράμ ανυπομονεί να επιδοθεί στο ιερό τους καθήκον, που συνίσταται στη γέννηση των απογόνων του πατέρα του, οι οποίοι θα συμπληρώσουν τη φωτογραφία. Ωστόσο το σχέδιο του Αράμ δεν πάει κατ’ ευχήν: η Σέτα δεν είναι το κορίτσι που ο Αράμ Τομασιάν διάλεξε από τη φωτογραφία να γίνει γυναίκα του, η φωτογραφία που είδε ήταν ενός άλλου, νεκρού κοριτσιού. Σα να μην έφτανε αυτό, η νύφη που του ήρθε δεν είναι ικανή να τεκνοποιήσει λόγω ελλιπούς διατροφής κατά χρόνια της περίθαλψής της στο ορφανοτροφείο. Με το βάρος της απώλειας των οικογενειών τους και ανίκανοι να αποκτήσουν δικά τους παιδιά, οι τρομαγμένοι επιζώντες αγωνίζονται για την κατανόηση και το συμβιβασμό. Μέσα σε αυτό το σχήμα εισβάλλει ο Βίνσεντ, ένα άστεγο αγοράκι, το οποίο η Σέτα παίρνει υπό την προστασία της. Τα τρία ορφανά παλεύουν με την πληγωμένη τους ύπαρξη και τελικά η εμφάνιση του Βίνσεντ αλλάζει τη ζωή του Αράμ και της Σέτα για πάντα. Μετά από χρόνια σιωπής η Σέτα κατορθώνει να πείσει τον Αράμ να πάψει τα “μνημόσυνα” για τη χαμένη του οικογένεια, απομυθοποιώντας το παλτό του πατέρα, απομακρύνοντας την φωτογραφία με τα κομμένα κεφάλια και αποδεχόμενος τον μικρό Βίνσεντ ως το νέο μέλος στην οικογένεια Τομασιάν.
Παίζουν: Γιώεγος Μπινιάρης, Δημήτρης Τάρλοου, Ταμίλλα Κουλίεβα, Ρωμανός Μπολώτας, Φίλιππος Μοσχάτος.
Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός