«Έγκλημα στο Δελχί»: Η αληθινή ιστορία ενός φρικτού σεξουαλικού εγκλήματος που σόκαρε την Ινδία
Ένα από τα κρυφά διαμάντια του Netflix είναι η true crime σειρά -ινδικής παραγωγής- «Έγκλημα στο Δελχί», βασισμένη σε αληθινά γεγονότα που συγκλόνισαν όχι μόνο την Ινδία, αλλά ολόκληρο τον πλανήτη.
- 20/02/2021
- Κείμενο: Άννυ Τζαβέλλα
Βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, η σειρά «Delhi Crime», που κυκλοφόρησε το 2019 από το Netflix, έρχεται να παρουσιάσει ένα πραγματικό έγκλημα που συγκλόνισε ολόκληρο τον κόσμο 2012. Πρόκειται για τον ομαδικό βιασμό και τον βασανισμό μιας νεαρής γυναίκας από έξι άτομα σε ένα εν κινήσει λεωφορείο στο Δελχί της Ινδίας. Η υπόθεση είναι γνωστή ως «Delhi gang rape and murder».
Στο πρώτο επεισόδιο, βλέπουμε την κοπέλα να επιβιβάζεται σε ένα λεωφορείο μαζί με τον φίλο της, για να επιστρέψουν στα σπίτια τους μετά από έξοδό τους. Όπως μαθαίνουμε στη συνέχεια, έξι άνδρες που επέβαιναν στο λεωφορείο κακοποίησαν φρικτά την κοπέλα και ξυλοκόπησαν τον νεαρό άνδρα. Η αστυνομία, υπό την ηγεσία της διευθύντριας Βαρτίκα Τσατουρβεντί (Shefali Shah) -για την οποία μάλιστα η υπόθεση παίρνει τη μορφή ενός προσωπικού στοιχήματος- αναλαμβάνει την εξιχνίαση του εγκλήματος, με σκοπό να βρει τους έξι ενόχους όσο πιο γρήγορα μπορεί. Η επικεφαλής της υπόθεσης καλεί μερικούς από τους καλύτερους αστυνομικούς, για να βοηθήσουν στην έρευνα, η οποία αποδεικνύεται δύσκολη και χρονοβόρα, με τους τελευταίους να δουλεύουν ασταμάτητα, να μένουν άυπνοι, αποκομμένοι από τις οικογένειές τους και παλεύοντας ο καθένας, παράλληλα, με τους προσωπικούς του δαίμονες.
Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών και η ωμή απεικόνιση της καθημερινότητας στην Ινδία σε κάνουν πολλές φορές να νιώθεις σαν να παρακολουθείς ντοκιμαντέρ, σαν αυτά να είναι τα πραγματικά πρόσωπα της υπόθεσης. Μάλιστα, η πρωταγωνίστρια, Shefali Shah, στράφηκε στη πραγματική βοηθό της αστυνομίας, με την οποία είχαν συζητήσει εκτενώς την έρευνα, ώστε να ανταποκριθεί καλύτερα στον ρόλο της. Ακόμη, ο σκηνοθέτης της σειράς, Richie Mehta, ξόδεψε πολύ χρόνο για να μάθει αναλυτικά όλες τις λεπτομέρειες του εγκλήματος, και έτσι καταφέρνει, μέσα σε επτά μόλις επεισόδια, να δημιουργήσει ένα στιβαρό και καλογυρισμένο έργο, με στόχο τη μετάδοση της ατμόσφαιρας της ινδικής κοινωνίας.
Οι σκηνές από την τριτοκοσμική Ινδία κυριαρχούν, και αποτελούν ένα αρκετά πιστό αντίγραφο της πραγματικότητας. Παρατηρούμε έντονα την απογοήτευση της νέας γενιάς και την αγανάκτηση των νέων -ανδρών και γυναικών- που το μόνο που θέλουν είναι να φύγουν από αυτή τη χώρα μια για πάντα. Η κίνηση στους δρόμους είναι ανεξέλεγκτη και χαοτική, ο κρατικός μηχανισμός ανύπαρκτος, οι μέθοδοι της αστυνομίας απαρχαιωμένες, οι ταξικές διαφορές τεράστιες, η φτώχεια μαστίζει το μεγαλύτερο μέρος των κατοίκων, οι περισσότεροι από τους οποίους ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες, με τη γυναίκα να βρίσκεται στον πάτο της κοινωνικής αλυσίδας. Αυτό μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχει και μια άλλη πραγματικότητα, μια εντελώς διαφορετική κουλτούρα και ένας άλλος κόσμος, τόσο διαφορετικός από αυτά που εμείς γνωρίζουμε.
Το έγκλημα που παρουσιάζεται στη σειρά είχε οδηγήσει πλήθος κόσμου να διαδηλώσει στους δρόμους και να αντιδράσει στις φρικαλεότητες που δυστυχώς δεν αποτελούν σπάνιο φαινόμενο στην Ινδία. Παρόλο που η ασφάλεια των γυναικών και η προστασία τουςαπό σεξουαλικά εγκλήματα δεν φαίνεται να ανήκουν στις προτεραιότητες του κράτους, η υπόθεση αυτή συγκλόνισε και συντάραξε πραγματικά την κοινή γνώμη, ενώ ταυτόχρονα προσέλκυσε το ενδιαφέρον πολλών διεθνών media. Έτσι, υπήρξαν ορισμένες αλλαγές στη νομοθεσία, που αποσκοπούσαν στην αποφυγή παρόμοιων μελλοντικών περιστατικών.
Αυτό, ωστόσο, που ξεχωρίζει στη σειρά είναι το γεγονός, πως ποτέ δεν αναπαρίσταται το έγκλημα, παρά μόνο περιγράφεται από τα θύματα. Ουσιαστικά, η πλοκή επικεντρώνεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στην οπτική της αστυνομίας, στις προσπάθειες και στον τρόπο με τον οποίο λειτούργησε, προκειμένου να βρει και να συλλάβει τους δράστες. Στο σημείο αυτό να τονίσω ότι πολλές φορές, μια περιγραφή μπορεί να είναι πιο επώδυνη, πιο αναλυτική και πιο ηχηρή, από ό,τι θα ήταν μια εικόνα -και αυτό ακριβώς συμβαίνει εδώ. Οι περιγραφές είναι ειλικρινά ανατριχιαστικές, και πρέπει να έχεις αρκετά γερό στομάχι για να “χωνέψεις” αυτά που ακούς. Όπως και να έχει, αυτή είναι η ευκαιρία σου να δεις κάτι πραγματικά καινούργιο.