Το «Maid» είναι η απάντηση σε όσους ρωτάνε «Και γιατί δεν έφευγε;»
Η τηλεοπτική σειρά «Maid» δίνει αφορμή για να ξανασκεφτούμε θέματα όπως η κακοποίηση, ο αλκοολισμός, η ενδοοικογενειακή βία και η ψυχική διαταραχή, αποτυπώνοντας ένα είδος κοινωνικού ρεαλισμού, που λίγοι επιλέγουν να παρουσιάσουν στη μικρή ή τη μεγάλη οθόνη.
- 25/11/2021
Το «Maid» είναι μια σειρά που δεν ντρέπεται να ρίξει φως στην πιο άσχημη πλευρά της κοινωνίας, ένα κομμάτι που πολλοί αρνούνται να δουν ή απλά δεν γνωρίζουν. Το φως εδώ πέφτει πάνω στη δυσάρεστη αλήθεια για την ψυχική υγεία, τον κύκλο της κακοποίησης και το διαλυμένο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας. Εμπνευσμένη από τα best-seller βιβλία της Stephanie Land «Maid: Hard Work, Low Pay, and a Mother’s Will to Survive», αυτή η σειρά φέρνει στην επιφάνεια χιλιάδες συναισθήματα και μια αφυπνιστική αναπαράσταση της πραγματικότητας που βιώνουν πολλές γυναίκες εκεί έξω.
Η ιστορία ακολουθεί την Alex (Margaret Qualley), μια ανύπαντρη μητέρα και επίδοξη συγγραφέα, καθώς δραπετεύει από μια καταχρηστική/κακοποιητική σχέση, κοιτάζει κατάματα την έλλειψη στέγης και προσπαθεί να χτίσει έναν καλύτερο κόσμο για την κόρη της, Maddy. Η Maddy είναι ο άξονας γύρω από τον οποίο περιστρέφεται η αφήγηση, το κέντρο του σύμπαντος της μητέρας της, αφού όλες οι προσπάθειες της Alex αποσκοπούν σε ένα καλύτερο μέλλον για το παιδί της. Ουσιαστικά τα δέκα επεισόδια ξετυλίγουν τον αγώνα μιας συναισθηματικά κακοποιημένης γυναίκας και μιας πραγματικά απελπισμένης μητέρας, προκειμένου να αποκτήσει ξανά την ανεξαρτησία και την αίσθηση του εαυτού της, από έναν άντρα που φαίνεται φυσιολογικός στην επιφάνεια, αλλά κρύβει έναν σκοτεινό χαρακτήρα.Ταυτόχρονα, στη ζωή της Alex υπάρχει και η μητέρα της, μια καλλιτέχνης με σοβαρές ψυχικές διαταραχές και αυτοκαταστροφικές τάσεις, η οποία δεν μπορεί να προσφέρει σχεδόν καμία βοήθεια στην κόρη της – αντίθετα, της δημιουργεί επιπρόσθετα προβλήματα.
Το πρώτο επεισόδιο ξεκινά με την Alex να παίρνει τη μεγάλη απόφαση να εγκαταλείψει τον αλκοολικό σύντροφό της, Sean (Nick Robinson). Βάζει την 3χρονη κόρη τους στο κάθισμα του αυτοκινήτου και στη συνέχεια απομακρύνεται από το τροχόσπιτο που μοιραζόταν μαζί του, προς μια ζωή σίγουρα καλύτερη από αυτή που μέχρι τώρα είχε. Όμως η ζωή για μια ανύπαντρη μητέρα μόνη με το παιδί της, χωρίς σπίτι και χρήματα, είναι κάθε άλλο παρά εύκολη. Απευθυνόμενη στην κοινωνική πρόνοια, φαίνεται ότι δεν μπορεί να βγάλει άκρη, αφού το σύστημα βοηθά σε έναν ελάχιστο βαθμό και η γραφειοκρατεία βρίσκεται πάντα μπροστά της. Η ίδια συμπληρώνει το ένα έγγραφο μετά το άλλο, καταλήγει σε καταφύγια για θύματα οικογενειακής βίας ή σε επιδοτούμενα σπίτια για αστέγους που είναι μέσα στη μούχλα, ξεκινά παράλληλα δουλειά ως καθαρίστρια, προσπαθεί να βρει φύλαξη για το παιδί της όσο εκείνη εργάζεται και όλα αυτά με ένα μηδενικό budget που της στερεί μέχρι και τα απολύτως απαραίτητα. Σε κάθε γωνιά για την Άλεξ υπάρχει πάντα μια άλλη αναποδιά και μια νέα έκτακτη ανάγκη. Ακόμα κι αν κάποιες φορές το σενάριο μοιάζει υπερβολικό, η αλήθεια είναι ότι για κάποιους ανθρώπους ποτέ και τίποτα δεν είναι εύκολο.
Κάτι που το «Maid» καταφέρνει πολύ καλά είναι να αντιμετωπίζει και να εξερευνά πολύπλοκα θέματα αλκοολισμού, ψυχικής υγείας και κακοποίησης, χωρίς όμως να σε κάνει να χάνεις εντελώς την αισιοδοξία σου. Για να μην παρεξηγηθώ, η σειρά είναι ζοφερή, έως σπαρακτική σε πολλά σημεία, αλλά στην τελική πρόκειται για μια ιστορία επιβίωσης και πάνω από όλα άρνησης να τα παρατήσεις. Παράλληλα, δεν επικεντρώνεται μόνο στις οικονομικές ανησυχίες και στην κακοποίηση. Έχει να κάνει και με το πόσο δύσκολο είναι να ζητήσεις βοήθεια, να βασιστείς σε αυτή και να καταφέρεις να βελτιωθείς, είτε είσαι άτομο με εθισμό, είτε κακοποιημένος σύντροφος, είτε κάποιος με ψυχική ασθένεια.
Η Qualley είναι πραγματικά η πρωταγωνίστρια της σειράς και ο τρόπος που καταφέρνει να απεικονίσει την αγωνία και το άγχος ενός θύματος, που προσπαθεί να κάνει το σωστό για την κόρη του και να τα κρατήσει όλα μαζί, μοιάζει πολλές φορές αδύνατο. Όμως μας δείχνει ότι δεν είναι. Η ίδια απεικονίζει το πορτρέτο της κακοποίησης και της επιβίωσης ζωγραφισμένο ταυτόχρονα με λεπτότητα αλλά και σκληρότητα. Δεν παρατηρείς απλά τι συμβαίνει. Αντίθετα, είναι σαν να το ζεις μαζί της. Θα κλάψεις, μπορεί ακόμη και να γελάσεις -σε ορισμένα σημεία, όμως σίγουρα θα φύγεις με ένα μυαλό πιο ανοιχτό στην πραγματικότητα της ενδοοικογενειακής βίας και της ψυχικής ασθένειας.
Με καλογραμμένους χαρακτήρες, μια συναρπαστική ιστορία και έναν ισχυρό συναισθηματικό πυρήνα, πρόκειται εύκολα για μια από τις καλύτερες σειρές του Netflix για το 2021 και είναι ένα απόλυτο must-watch.