Χορεύοντας στον νοσταλγικό ρυθμό του Τανγκό των Χριστουγέννων
Ατμοσφαιρικό, τρυφερό και με υπέροχο soundtrack, το Τανγκό των Χριστουγέννων συνεχίζει, δέκα χρόνια μετά την κυκλοφορία του, να είναι μια από τις αγαπημένες μας ελληνικές ταινίες.
- 26/12/2021
- Κείμενο: Άννυ Τζαβέλλα
Το Τανγκό των Χριστουγέννων είναι το -βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Γιάννη Ξανθούλη- φιλμ του 2011 που μέχρι και σήμερα αποτελεί την μοναδική σύγχρονη ελληνική ταινία για τα Χριστούγεννα. Κυκλοφόρησε την 1η Δεκεμβρίου 2011 κι απέφερε συνολικά έσοδα 1,927,222 δολάρια (δηλαδή περίπου 1.703.997 ευρώ). Ακόμη, απέσπασε τα βραβεία ενδυματολογίας, σκηνογραφίας και πρωτότυπης μουσικής από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου, δικαιολογώντας τη θέση της ανάμεσα στις καλύτερες ελληνικές παραγωγές.
Η ιστορία: Πίσω στα χρόνια της Χούντας
Το Τανγκό των Χριστουγέννων μας γυρίζει πίσω στις μέρες της Χούντας, στο 1970. Την περίοδο, λοιπόν, που η Ελλάδα τελεί υπό σκληρή στρατιωτική δικτατορία, στο στρατόπεδο Βάτη στον Έβρο όλοι ετοιμάζονταν για τα Χριστούγεννα και συγκεκριμένα για την καθιερωμένη παραδοσιακή γιορτή που πραγματοποιείται κάθε χρόνο. Μέσα σε αυτήν τη γιορτινή ατμόσφαιρα, που παρουσιάζεται αριστοτεχνικά με μία ανεπαίσθητη μελαγχολία, μαθαίνουμε την ιστορία του λοχαγού Στέφανου Καραμανίδη (Γιάννης Στάνκογλου), ενός ανθρώπου κλεισμένου στον εαυτό του, άγριου και τραχύ, ο οποίος έχει ερωτευτεί τη νεαρή γυναίκα του Συνταγματάρχη Μανώλη Λόγγου (Γιάννης Μπέζος), τη Ζωή. Προκειμένου να την πλησιάσει και να της εκφράσει επιτέλους τα κρυφά αισθήματά του, αναγκάζει έναν στρατιώτη, τον Λάζαρο Λαζάρου (Αντίνοος Αλμπάνης) να του μάθει τανγκό. Στόχος του είναι να ζητήσει από τη Ζωή (Βίκυ Παπαδοπούλου) να χορέψουν μαζί στη χριστουγεννιάτικη γιορτή. Ο Λάζαρος, ένας μετρημένος νεαρός, ο οποίος ξεχωρίζει στο στρατόπεδο για την μόρφωση, την ευαισθησία και την καλλιέργειά του, δέχεται να βοηθήσει τον ανώτερό του και οι δυο τους ξεκινούν να βρίσκονται στα κρυφά κάθε βράδυ. Η γνωριμία αυτών των δύο ανδρών, σύντομη αλλά κρίσιμη, θα αποτελέσει την αφορμή για μια σειρά γεγονότων που θα κορυφωθούν με ένα χριστουγεννιάτικο τανγκό.
Όλα όσα ακόμη μας εντυπωσιάζουν στην ταινία
Η ιστορία βασίζεται στο μυθιστόρημα του Ξανθούλη, με τον Νίκο Κουτελιδάκη να αναλαμβάνει τη σκηνοθεσία και τον Βαγγέλη Νάσση να γράφει το σενάριο. Η εξέλιξη της πλοκής γίνεται γρήγορα χωρίς να σε κουράζει, ενώ οι διάλογοι είναι λιτοί και περιεκτικοί. Τα σκηνικά, η φωτογραφία και τα κοστούμια δίνουν το δικό τους στίγμα στο άρτιο αποτέλεσμα, δημιουργώντας ένα φιλμ που μοιάζει γυρισμένο στην τότε εποχή. Όλα σχεδόν λειτουργούν άψογα και δένουν αρμονικά, δημιουργώντας μια ταινία, που ακόμη και δέκα χρόνια μετά την κυκλοφορία της αξίζει να δεις -ή να ξαναδείς.
Ο Κουτελιδάκης προσπαθεί και καταφέρνει να χτίσει με τρόπο ανεπιτήδευτο, αλλά ρεαλιστικό, τη μουντή ατμόσφαιρα στο εσωτερικό ενός στρατοπέδου, ενώ το σενάριο ξεδιπλώνει τη ζωή των φαντάρων της εποχής.
Το καστ
Ο Αλμπάνης και ο Στάνκογλου προσφέρουν ένα ζεύγος εξαιρετικών ερμηνειών ως οι δύο συγκρουόμενοι άνδρες που βρίσκονται ανάμεσα στα καθήκοντα και την επιθυμία τους. Ο Αλμπάνης, στον ρόλο του ευάλωτου νεαρού άνδρα είναι απολαυστικός, ενώ ο Στάνκογλου, σε έναν ρόλο που φαίνεται να του ταιριάζει γάντι, είναι καθηλωτικός. Η Παπαδοπούλου μεταφέρει διακριτικά την πείνα του χαρακτήρα της για μια καλύτερη ζωή και την επιθυμία να ξεφύγει από την κενότητα της ρουτίνας του στρατοπέδου αλλά και ενός δυστυχισμένου έγγαμου βίου. Πολλές φορές η ίδια μιλά μόνο με τις εκφράσεις του προσώπου της. Τόσο ταιριαστή είναι για τον ρόλο της Ζωής, σε μία εποχή στην οποία η ηθοποιός ταιριάζει απόλυτα. Ο Μπέζος είναι επιβλητικός και βγάζει με μεγάλη επιτυχία την αγριάδα της θέσης του Συνταγματάρχη. Με λίγα λόγια, το καστ είναι ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά της ταινίας.
Το soundtrack
Τη μουσική της ταινίας συνέθεσε ο Γιάννος Αιόλου και την ερμήνευσε ένα σύνολο εγχόρδων από τη Νέα Υόρκη, τη Βοστόνη και το Κολόμπους (Οχάιο), ο Άγγλος μπαντονεονίστας Τζούλιαν Ρόλαντ και Έλληνες μουσικοί, σε ένα σύνολο που ξεπέρασε τους 70 μουσικούς. Ειδική μνεία αξίζει βέβαια στο τραγούδι των τίτλων τέλους “Μία Στιγμή Για Πάντα”, το οποίο λειτουργεί σαν μουσική εκφραστική κορύφωση στο όλο θέμα και είναι πραγματικά ανατριχιαστικό. Πρωτοακούστηκε 10 χρόνια πριν, το 2011, με τη φωνή του Γιώργου Νταλάρα, τη μουσική του Γιάννου Αιόλου και τους στίχους της Ελένης Ζιώγα, ενώ φέτος επανακυκλοφόρησε (δέκα χρόνια μετά την πρεμιέρα του) σε μια καινούργια εκτέλεση με τον Γιώργο Νταλάρα και τη Μαρίζα Ρίζου. Πρόκειται για ένα υπέροχο ντουέτο, με δυο εξαιρετικές ερμηνείες, που φέρνει μνήμες από τα παλιά. Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί πως η μουσική που συνέθεσε για το Τανγκό των Χριστουγέννων ο Γιάννος Αιόλου κέρδισε το βραβείο καλύτερης μουσικής από την Ακαδημία Ελληνικού Κινηματογράφου, ενώ, μάλιστα, αποτέλεσε και το απόλυτο ελληνικό soundtrack της χρονιάς.
Plus: Μπορείς να παρακολουθήσεις όλη την ταινία στο YouTube!