Μία νύχτα του Αυγούστου: Είδαμε το πρώτο επεισόδιο της νέας σειράς της ΕΡΤ
Πρεμιέρα έκανε χθες η νέα πολυαναμενόμενη σειρά μυθοπλασίας της ΕΡΤ «Μία νύχτα του Αυγούστου», που αποτελεί ουσιαστικά συνέχεια της δραματικής σειράς «Το Νησί», η οποία κυκλοφόρησε πριν από 12 χρόνια. Είδαμε το πρώτο επεισόδιο και καταγράφουμε τις εντυπώσεις μας.
- 03/10/2022
Η νέα πολυαναμενόμενη σειρά «Μία νύχτα του Αυγούστου», που βασίζεται στο ομότιτλο μυθιστόρημα της βραβευμένης συγγραφέως Βικτόρια Χίσλοπ και αποτελεί συνέχεια της επιτυχημένης σειράς «Το Νησί», έκανε πρεμιέρα στην ΕΡΤ1 χθες το βράδυ. Εμείς, παρακολουθήσαμε το πρώτο επεισόδιο και παρακάτω καταγράφουμε τις εντυπώσεις μας.
Ας ξεκινήσουμε πρώτα με την υπόθεση της σειράς: Όλα ξεκινούν έξι χρόνια πριν, μία νύχτα του Αυγούστου, όταν ο Ανδρέας Βανδουλάκης (Γιάννης Στάνκογλου) δολοφονεί τη γυναίκα του, Άννα Πετράκη (Ευγενία Δημητροπούλου), αφού μαθαίνει πως είχε εραστή τον ξάδελφό του, τον Μανώλη Βανδουλάκη (Γιώργος Καραμίχος). Έξι χρόνια αργότερα, ο Ανδρέας βρίσκεται στη φυλακή με ισόβια κάθειρξη, ενώ ο Μανώλης έχει φύγει από την Κρήτη, αποφασισμένος να μην επιστρέψει ποτέ. Πλέον, ζει στον Πειραιά, με τους γύρω του να τον βλέπουν ως έναν άνθρωπο με άγνωστο παρελθόν, επιρρεπή στις καταχρήσεις και στον τζόγο.
Ουσιαστικά, στο πρώτο επεισόδιο βλέπουμε πώς είναι η ζωή των δύο αυτών ανδρών, έξι χρόνια μετά τη δολοφονία της Άννας. Παράλληλα, την εμφάνισή τους κάνουν και ορισμένοι νέοι χαρακτήρες, που όπως όλα δείχνουν θα παίξουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της πλοκής.
Στο σκηνοθετικό τιμόνι βρίσκουμε τη Ζωή Σγουρού, η οποία έχει καταφέρει να φέρει ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα στις οθόνες μας. Προσωπικά, θεωρώ πως η σκηνοθεσία είναι ένα από τα δυνατά χαρτιά του πρότζεκτ, μαζί με τις απολαυστικές ερμηνείες των ηθοποιών. Τον Γιάννη Στάνκογλου τον έχουμε ξανα δει ως Ανδρέα και γνωρίζουμε πόσο ταιριαστός είναι για τον ρόλο. Παρόλο που αυτή τη φορά, τουλάχιστον στο πρώτο επεισόδιο, δεν τον χορτάσαμε όσο θέλαμε, πήραμε μία μικρή δόση, η οποία μας κάνει να ανυπομονούμε για την εξέλιξη του χαρακτήρα του στη συνέχεια.
Από την άλλη, στη σειρά «Μία νύχτα του Αυγούστου» στον κομβικό ρόλο του Μανώλη συναντάμε τον Γιώργο Καραμίχο, ενώ στο «Νησί» είχαμε συνηθίσει τον Αιμίλιο Χειλάκη. Πράγματι, όπως αρκετοί έχουν σχολιάσει, είναι μια μεγάλη αλλαγή, αλλά ομολογώ ότι το ταλέντο του Καραμίχου και η αφοσίωσή του στον ρόλο, με έκανε κάπως να το ξεχάσω -ή, μάλλον, με άφησε τόσο ικανοποιημένη η ερμηνεία του που δεν εστίασα στην έντονη αυτή αλλαγή.
Επιπλέον, η Μαρία Καβογιάννη στον ρόλο της Αγαθής, μιας τρυφερής, στοργικής και φιλόξενης ιδιοκτήτριας μιας πανσιόν στην Τρούμπα, είναι μια από τις ευχάριστες εκπλήξεις της σειράς. Μία ηθοποιός που πολλοί έχουν συνδέσει με το κωμικό στοιχείο, έρχεται για ακόμη μια φορά να αποδείξει πως ό,τι και να της δώσεις, θα το φέρει εις πέρας εξαιρετικά. Δυστυχώς, δεν είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε περισσότερο τη Γιούλικα Σκαφιδά, καθώς εμφανίστηκε ελάχιστα στο πρώτο επεισόδιο.
Στα plus θα έβαζα σίγουρα και το γεγονός πως η σειρά μάς μεταφέρει με πολύ όμορφο τρόπο στη δεκαετία των 60s, γυρνώντας μας πίσω στην Αθήνα μίας άλλης εποχής, αλλά και στην Κρήτη. Τα σκηνικά και όλη η ατμόσφαιρα της συγκεκριμένης δεκαετίας αναδεικνύονται μοναδικά και, σε συνδυασμό με τα κοστούμια και το μακιγιάζ των ηθοποιών, μας ταξιδεύουν αβίαστα πίσω στον χρόνο.
Προσεγμένη δουλειά έχει γίνει και στις μουσικές επιλογές, που συνοδεύουν άρτια κάθε σκηνή. Τη σύνθεση πρωτότυπης μουσικής ανέλαβε ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, η δουλειά του οποίου ξεχώρισε θετικά από το πρώτο μόλις επεισόδιο.
Εκεί που εντόπισα αρκετές αστοχίες ήταν στη συνοχή της ιστορίας. Ένιωσα ότι οι σκηνές δεν «έδεναν» καθόλου μεταξύ τους, παρατήρησα ότι πεταγόμασταν σύντομα από τη μία ιστορία στην άλλη, ενώ δεν έγινε και ένα παραπάνω focus στο πρωταγωνιστικό δίδυμο Στάνκογλου-Καραμίχου. Ναι μεν η πλοκή γυρνά ως επί το πλείστον γύρω από αυτούς, αλλά στο τέλος του επεισοδίου φτάνεις να μην έχεις καταλάβει ακριβώς τι έγινε. Στο τέλος, μάλιστα, αναρωτήθηκα: Ποιά ήταν ουσιαστικά η ιστορία του πρώτου επεισοδίου; Ποιες πληροφορίες μας έδωσε για τους χαρακτήρες (νέους και παλιούς); Υπήρχε γενικώς ένα μεγάλο σεναριακό κενό, το οποίο ελπίζω στα επόμενα επεισόδια να καλυφθεί και να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος και χώρος στην ιστορία να εξελιχθεί ομαλά και με ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Συνοπτικά, μιλάμε για ένα καλοδουλεμένο πρότζεκτ, με εξαιρετική σκηνοθεσία και ερμηνείες, με μουσική, σκηνικά, φωτογραφία, κοστούμια και μακιγιάζ που ξεχωρίζουν θετικά, αλλά με ένα σενάριο που ήθελε αυτό το κάτι παραπάνω. Προς το παρόν, ανυπομονούμε για το επόμενο επεισόδιο (14 στο σύνολο) την επόμενη Κυριακή!
Plus: Το πρώτο επεισόδιο της σειράς κέρδισε αμέσως τις εντυπώσεις στο Twitter, με τα περισσότερα σχόλια να κάνουν λόγο για εξαιρετικές ερμηνείες, ενώ αρκετοί φρόντισαν να τονίσουν ότι «αυτή η κρατική τηλεόραση μας αξίζει».