Σασμός: Σειρά VS Μυθιστόρημα – Τι βλέπουμε στην tv και τι διαβάσαμε στο βιβλίο
Η καθημερινή σειρά «Σασμός» έχει κερδίσει τις καρδιές του τηλεοπτικού κοινού. Όποιος αποφασίζει ωστόσο να διαβάσει το βιβλίο στο οποίο αυτή βασίζεται, βρίσκεται προ (πολλών) εκπλήξεων.
- 22/11/2021
- Κείμενο: Γεωργία Περιμένη
Προς -ευχάριστη- έκπληξη όλων, η μυθοπλασία φέτος κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος στη μάχη της τηλεοπτικής σεζόν. Το κοινό δείχνει φανερά πόσο του είχε λείψει να βλέπει καλές (ή ακόμα και μέτριες) τηλεοπτικές σειρές, αντί για back to back επεισόδια ριάλιτι μοντέλων, σεφ, ακόμη και γυναικών που διεκδικούν τον έναν και μοναδικό mr. Perfect.
Στο πρόγραμμα φέτος βλέπουμε σειρές που αγαπήθηκαν ήδη από τις προηγούμενες σεζόν (βλ. «Άγριες Μέλισσες»), αλλά και πολλές νέες προσθήκες που έχουν καταφέρει να κερδίσουν μια θέση στην τηλεοπτική ρουτίνα μας. Βέβαια, όποιος παρακολουθεί έστω και τα τρέιλερ, μπορεί εύκολα να παρατηρήσει ότι η τηλεόραση φέτος έχει γεμίσει με αιματηρές βεντέτες, με γεγονότα που τοποθετούνται στην Κρήτη και τη Μάνη, δυο τόπους που έχουν συνδεθεί με τέτοια γεγονότα. Μια από αυτές τις σειρές είναι και ο «Σασμός».
Η σειρά είναι βασισμένη -έτσι υποστηρίζεται τουλάχιστον- στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Κρητικού Σπύρου Πετρουλάκη και παρουσιάζει βασικά έναν παθιασμένο έρωτα μεταξύ δυο νέων, ο οποίος βέβαια είναι καταδικασμένος, λόγω της βεντέτας μεταξύ των δυο οικογενειών. Αυτά κρατήστε τα κυρίως για τη σειρά. Όσον αφορά το βιβλίο, θα επανέλθω.
Ομολογουμένως, πρόκειται για μια ωραία και προσεγμένη παραγωγή του Alpha, με αρκετά μεγάλα ονόματα στο cast (Ορφέας Αυγουστίδης, Μαρία Τζομπανάκη, Mαριλίτα Λαμπροπούλου, Τάσος Νούσιας κ.ά.), εντυπωσιακά εξωτερικά γυρίσματα στην Κρήτη, ωραία φωτογραφία και μια δυνατή ιστορία, αν και, ομολογουμένως, ο «απαγορευμένος» έρωτας δεν είναι ό,τι πιο πρωτότυπο έχουμε δει σε σειρά.
Κάπως τυχαία, χωρίς δηλαδή να το αγοράσω επί τούτου, έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο στο οποίο είναι βασισμένη η σειρά και, από περιέργεια, επειδή είχα παρακολουθήσει τα πρώτα της επεισόδια, αποφάσισα να ξεκινήσω να το διαβάζω. Από τις πρώτες σελίδες όπου ξεκινά η ιστορία των ηρώων, αναγνωρίζω τα ονόματα και τα πρόσωπα που είδα και στην τηλεόραση και καθώς διάβαζα φανταζόμουν τους ηθοποιούς. Σιγά σιγά, εντόπισα γεγονότα που δεν έχω δει στη σειρά και άρχισα να σκέφτομαι «οκ, αυτό είναι λίγο διαφορετικό». Συνεχίζοντας την ανάγνωση, τα γεγονότα που διάβαζα και ήταν διαφορετικά από αυτά που έχω δει στη σειρά όλο και πολλαπλασιάζονταν, δημιουργώντας μου μια τεράστια σύγχυση, η οποία με ανάγκασε να διαβάζω σελίδες δυο και τρεις φορές, προκειμένου να καταλάβω, ενώ συνεχώς αναρωτιόμουν «Μα δεν μπορεί, νομίζω πως είδα κάτι άλλο στην τηλεόραση- Μάλλον δεν το κατάλαβα». Τελικά όχι. Σωστά είχα καταλάβει.
Σειρά και Βιβλίο- Δυο κόσμοι ανόμοιοι
Έχω διαβάσει βιβλία και βιβλία που στη συνέχεια έγιναν ταινίες και σειρές. Από τα βιβλία της J. K. Rowling για τον Harry Potter, που τελικά έγιναν 8 υπέροχες ταινίες, μέχρι το «Νησί» της Victoria Hislop που αποτυπώθηκε μοναδικά, κατά τη γνώμη μου, στο γυαλί. Και άλλες βέβαια μεταφορές που δεν μου άρεσαν τόσο, όλα στο πρόγραμμα είναι. Αυτό όμως πρώτη φορά το αντιμετωπίζω. Ίσως βέβαια φταίει το ότι τελικά μάλλον δεν γνωρίζω το εξής: Όταν λέμε ότι μια σειρά είναι βασισμένη σε ένα βιβλίο, τι ακριβώς εννοούμε; Γιατί πριν διαβάσω τον Σασμό, είχα μια διαφορετική εικόνα.
Ας αναφερθώ στα πιο βασικά (spoiler alert): Από τις διαφημίσεις κιόλας που έπαιξαν το καλοκαίρι, πριν η σειρά κάνει πρεμιέρα, βλέπαμε πως κεντρικό θέμα είναι ένας παθιασμένος έρωτας, μια ιστορία αγάπης δυο ανθρώπων που δεν μπορούν να είναι μαζί, λόγω της βεντέτας που υπάρχει ανάμεσα στις οικογένειές τους. Η ιστορία αυτή- κεντρικός άξονας, επισημαίνω και πάλι- της σειράς, στο βιβλίο απλά δεν υπάρχει. Ο έρωτας αυτός είναι ανύπαρκτος. Πράγματι, η Αργυρώ Βρουλάκη και ο Αστέρης Σταματάκης υπάρχουν στο βιβλίο και όντως τους χωρίζει μια βεντέτα, όντως επίσης τελικά συνδέονται μεταξύ τους με έναν απρόσμενο και συγκινητικό τρόπο, όμως ποτέ μα ποτέ δεν υπήρξαν ερωτευμένοι μεταξύ τους. Αυτό κατ’ εμέ είναι και το βασικότερο στοιχείο για το οποίο μου «κλωτσάει» ο όρος «σειρά βασισμένη στο βιβλίο». Στη συνέχεια, έρχονται πολλές ακόμη διαφοροποιήσεις. Χαρακτήρες βιβλίου και σειράς που μόνο το κοινό όνομα τους συνδέει, διαφορετικές συγγένειες, άλλα γεγονότα.
Η πρωταγωνίστρια Αργυρώ στο βιβλίο δεν πηγαίνει ποτέ στην Αυστραλία, όπως συμβαίνει στη σειρά. Αντιθέτως, εκείνη και η μητέρα της Μαρίνα εγκαταλείπουν την Κρήτη για να πάνε στα Ιωάννινα, όταν ο Πέτρος Βρουλάκης, ο αδερφός της, δολοφονείται από τον Αστέρη. Ο Αστέρης βέβαια, στο βιβλίο είναι ένας άνθρωπος αλκοολικός και πάρα πολύ σκληρός. Στη σειρά έχει ευαισθησίες, ερωτεύεται παράφορα την Αργυρώ (όπως είπαμε στο βιβλίο αυτό δεν έγινε ποτέ) και το μόνο ίσως που θα μπορούσαμε να του προσάψουμε μέχρι στιγμής είναι η απιστία του προς την αρραβωνιαστικιά του Στέλλα, (η οποία παρεμπιπτόντως δεν υπάρχει στο βιβλίο) για χάρη της Αργυρούς.
Πάμε στον επόμενο έρωτα που βλέπουμε στη σειρά, αυτόν του Μαθιού και της Βασιλικής. Μαντέψτε. Στο βιβλίο δεν είναι ποτέ ερωτευμένοι. Για να είμαστε ακριβείς, ο Μαθιός όντως αγαπά τη Βασιλική, αλλά από την πλευρά της δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Αντιθέτως, η Βασιλική του βιβλίου λατρεύει τον άντρα της, τον Στεφανή. Και μιας που είπαμε για τον Στεφανή, αυτός ήταν θείος του Μαθιού και όχι ξάδερφος, όπως στη σειρά. Συνεπώς, ο Νικηφόρος, ο γιος της Βασιλικής είναι ξάδερφος του Μαθιού.
Αξίζει να μιλήσουμε λίγο παραπάνω και για τον ρόλο του Στεφανή. Στη σειρά τον ενσαρκώνει ο Τάσος Νούσιας και είναι ένας άνθρωπος σκληρός, που απατά τη γυναίκα του. Στο βιβλίο, ο Στεφανής είναι ένα πρόσωπο που αγαπά πολύ τη Βασιλική και δεν γυρνά ποτέ να κοιτάξει άλλη γυναίκα.
Επίσης, για να πάμε πάλι στους Βρουλάκηδες, η Ρηνιώ της σειράς, στο βιβλίο είναι μητέρα της Μαρίνας και όχι πεθερά της, μάλιστα δεν αναφέρεται καν το όνομά της, ενώ η σκληρή Καλλιόπη της σειράς δεν έχει τόσο κεντρικό ρόλο στο βιβλίο. Κομβικό ρόλο έχει ωστόσο η Θεοδώρα, η οποία παραδόξως και εκεί είναι αρκετά αδίστακτη όπως και στη σειρά, ωστόσο με κάποιο τρόπο παίρνει το μάθημά της και αλλάζει. Κοινά στοιχεία βιβλίου-σειράς υπάρχουν προς έκπληξή μου και όσον αφορά τον έρωτα Μαρίνας και αστυνόμου Φραγκιαδάκη, τον οποίο πολύ καλά έκαναν οι ιθύνοντες της σειράς και πήγαν ένα βήμα παρακάτω, αφού σε συνδυσμό με τις ερμηνείες των ηθοποιών αποτελεί μια πολύ ωραία ιστορία.
Οι διαφορές βιβλίου-σειράς βέβαια εξακολουθούν να είναι πραγματικά πολλές. Αυτές που αναφέραμε, άλλες που δεν αναφέραμε και όσες ακόμη μπορεί να έπονται, χωρίς βέβαια όλα αυτά να είναι κάτι κακό ή αρνητικό για τη σειρά. Το κοινό μιας καθημερινής μάλιστα παραγωγής, χρειάζεται διαφορετικά πράγματα για να παραμείνει πιστό στο καθημερινό ραντεβού του, απ’ ό,τι ένα αναγνωστικό κοινό, που διαβάζει απλώς ένα βιβλίο, και αυτό δικαιολογεί κάπως τα πράγματα. Το αρχικό μου ερώτημα ωστόσο, του τι τελικά εννοούμε όταν λέμε ότι μια σειρά είναι βασισμένη σε ένα μυθιστόρημα και μάλιστα με τον ίδιο τίτλο, παραμένει. Και δεν ξέρω και αν τελικά θα λυθεί.