Γιατί πρέπει οπωσδήποτε να δεις το «The Serpent», τη νέα true crime σειρά στο Netflix
Το Ερπετό: Ατμόσφαιρα 70s, ασιατική-ανατολίτικη αισθητική, hippies και ένας serial killer δημιουργούν μια σειρά βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, που ξεχωρίζει από πολλές σύγχρονες crime σειρές.
- 18/04/2021
Η νέα μίνι σειρά του BBC, Το Ερπετό (αγγλικός τίτλος: The Serpent), κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες στην πλατφόρμα του Netflix, προσφέροντας στο κοινό μια ακόμη true crime σειρά (ένα είδος ιδιαίτερα αγαπητό και πολυσυζητημένο τον τελευταίο καιρό) που δεν άργησε να κατακτήσει και τους Έλληνες θεατές, οι οποίοι το έχουν τοποθετήσει στο top 10 από την πρώτη μέρα.
Αποτελούμενη από 8 μόλις επεισόδια, η σειρά μας συστήνει την ιστορία του -Βιετναμέζικης και Ινδικής καταγωγής- Charles Sobhraj, ο οποίος εξαπατούσε και δολοφονούσε τουρίστες από την Ευρώπη και την Αμερική που ακολουθούσαν το περίφημο «hippie trail» (ένα ανεπίσημα οργανωμένο δίκτυο φθηνών ξενώνων και λεωφορείων στη νότια και ανατολική Ασία) τη δεκαετία του ‘70. Έγινε γνωστός μέσα από τα ψευδώνυμα «Ερπετό» και «Bikini Killer», ενώ έχει διαπράξει τουλάχιστον 12 δολοφονίες.
Η υπόθεση: Σε ένα ταξίδι του, ο Charles Sobhraj γνωρίζει τη Marie-Andrée Leclerc, η οποία τον ερωτεύεται και γίνεται συνεργός του σε αυτήν την τεράστια πλεκτάνη που έχει ήδη δημιουργηθεί. Η εγκληματική τους δραστηριότητα γίνεται πλέον γνωστή. Ο Sobhraj είναι τώρα καταζητούμενος και μπαίνει στη λίστα της Interpol, γεγονός που οδηγεί σε ένα ανθρωποκυνηγητό για να βρεθούν τα ίχνη του. Ένας νεαρός διπλωμάτης, ο Herman Knippenberg, αποφασίζει να ασχοληθεί με την υπόθεση και ακολουθεί οποιοδήποτε στοιχείο τον οδηγεί στα ίχνη του καταζητούμενου serial killer.
Γιατί πρέπει οπωσδήποτε να τη δεις
Βασίζεται σε αληθινά γεγονότα
Η συγγραφή του Richard Warlow και του Toby Finlay είναι άψογη, καθώς φέρνει πολλές λεπτομέρειες στο τραπέζι. Ο τρόμος και η αγωνία σε συνδυασμό με το γεγονός πως έχουμε να κάνουμε με πραγματικά γεγονότα, δημιουργεί μια σειρά γεμάτη ένταση που αγκιστρώνει το κοινό. Σίγουρα, θα μπορούσες να αναζητήσεις στο διαδίκτυο τι συμβαίνει στη συνέχεια σε αυτές τις πραγματικές περιπτώσεις, αλλά ο τρόπος που ξεδιπλώνεται η ιστορία στην οθόνη είναι πολύ πιο συναρπαστικός. Κυρίως, ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποίησαν μια μη γραμμική μορφή για να αφηγηθούν το χρονοδιάγραμμα, για εμένα λειτούργησε πολύ καλά. Υπάρχουν πολλά flashbacks που δίνουν έξτρα αγωνία αλλά και ξεκαθαρίζουν πολλές φορές το τοπίο -ωστόσο αν δεν σου αρέσουν τα flashbacks ή τέλος πάντων μπορεί πολλές φορές να σε μπερδεύουν, η αλήθεια είναι πως η σειρά μπορεί να σε κουράσει σε ορισμένα σημεία. Η άποψή μου πάντως είναι πως με ένα καλογραμμένο σενάριο, εκπληκτική φωτογραφία, εξαιρετικές ερμηνείες και σκηνοθεσία, οι δημιουργοί φέρνουν στο προσκήνιο μια σειρά- διαμάντι και αναπαριστούν με μοναδικό τρόπο την αληθινή ιστορία πίσω από τον εγκέφαλο μιας τεράστιας πλεκτάνης, που φαίνεται να τάραξε ιδιαίτερα όλο τον κόσμο τη δεκαετία του ‘70.
Μαθαίνουμε για τα περίφημα hippie trails
Η μίνι σειρά καταγράφει μια πολύ συγκεκριμένη στιγμή στη δεκαετία του 1970, όταν οι hippie backpackers ταξίδευαν στην Ασία, και συχνά χρειάζονταν ένα φιλικό και συμπαθητικό πρόσωπο, καθώς αναζητούσαν πνευματική διαφώτιση. Η ανοιχτή προσωπικότητά τους, τους έκανε εύκολο θήραμα για τον φαινομενικά ευγενικό Charles Sobhraj, ο οποίος, με τη βοήθεια της Marie-Andrée Leclerc, τους πλησίαζε, τους δηλητηρίαζε και τελικά σκότωνε πολλούς από αυτούς, χρησιμοποιώντας τα διαβατήρια και τα μετρητά τους για να τροφοδοτήσει τα σχέδιά του. Η τραγική απώλεια των νέων -κατά βάση- ταξιδιωτών αποτυπώνει μια πολιτιστική στιγμή που εκτείνεται πέρα από την τυπική φόρμουλα για τη δημιουργία μιας crime σειράς, και αποδίδεται με εξαιρετικό τρόπο οδηγώντας σε ένα περίφημο αποτέλεσμα.
Το καστ
Το καστ αποτελείται από ηθοποιούς διεθνούς βεληνεκούς -γεγονός που αυξάνει την αίσθηση αυθεντικότητας της ιστορίας. Θα σταθώ στο πρωταγωνιστικό δίδυμο της σειράς, το οποίο ξεχωρίζει έντονα και φέρνει μια ανατριχιαστική και τρομακτική αίσθηση, που πηγάζει από τα εγκλήματα που έχουν πράγματι διαπραχθεί. Ο Tahar Rahim, στον ρόλο του Charles Sobhraj, αποπνέει τόσο τη γοητεία όσο και την ανατριχιαστικότητα ενός άντρα που ξέρει πώς να παρασύρει τους Δυτικούς στην τροχιά του, να τους σκοτώσει αργά και να πάρει τα χρήματά τους, ώστε να οργανώσει τα σχέδιά του. Ο Rahim, για τον οποίο φαίνεται πως ήρθε η στιγμή του να ξεχωρίσει -μετά και από τη συμμετοχή του στη δραματική ταινία The Mauritanian-, είναι φοβερός στο ρόλο του ξεκάθαρα διαταραγμένου ανθρώπου, που όμως αποπνέει μια ηρεμία και γοητεία. Τίποτα δεν προδίδει αυτό που συμβαίνει στο κεφάλι του και κάθε γραμμή διαλόγου παραδίδεται με μια εξαιρετική ελαφριά πινελιά. Για να προσθέσουμε στην λάμψη του, έχουμε την Jenna Coleman (Doctor Who) στον ρόλο της Marie- Andrée Leclerc, η οποία φέρνει μια λεπτή ενσυναίσθηση στην ιστορία, χωρίς όμως να μειώνει ποτέ την ψυχρή βαρβαρότητα που επικρατεί. Η απόδοσή της είναι πολυεπίπεδη, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζει και έναν ισχυρό συνδυασμό άρνησης, ενοχής και αυτοσυντήρησης, που μπορεί να κρατήσει κάποιον κλειδωμένο σε έναν κύκλο κακοποίησης.
Απαθανατίζει εξαιρετικά τη δεκαετία των ‘70s
Το πρωταγωνιστικό δίδυμο σίγουρα ξεχωρίζει για την εμφάνισή του, αλλά και για τα υπέροχα κοστούμια που δημιουργήθηκαν από τους σχεδιαστές ενδυμάτων Adam Howe και Rachel Walsh. Το ντουέτο χρησιμοποίησε vintage ευρήματα, συμπεριλαμβανομένων κασκόλ από την Hermès, για να αναδημιουργήσει ρούχα βασισμένα σε εμβληματικές εμφανίσεις από σχεδιαστές όπως οι Yves Saint Laurent και Kansai Yamamoto. Τα κοστούμια, ωστόσο, δεν είναι τα μόνα που θυμίζουν την περίφημη δεκαετία των 70s. Το soundtrack της σειράς αποτελείται κυρίως από μελωδίες της δεκαετίας του ’70, με έναν συνδυασμό γαλλικών και ταϊλανδέζικων τραγουδιών, έτσι ώστε να αντικατοπτρίζει το φόντο των χαρακτήρων και την τοποθεσία στην οποία βρίσκονται. Τέλος, ακούγεται ιδιαίτερα δύσκολο να ξαναδημιουργήσεις σκηνικά που θυμίζουν την Μπανγκόκ, το Χονγκ Κονγκ, το Νέο Δελχί, τη Βομβάη και το Παρίσι της δεκαετίας του ’70, όμως οι σκηνοθέτες Tom Shankland και Hans Herbots το καταφέρνουν και μάλιστα, φανταστικά. Όλα θυμίζουν 70s!
Τι συνέβη στον Charles Sobhraj και στην Marie-Andrée Leclerc στην πραγματικότητα
Ο Charles Sobhraj συνελήφθη το 1976 επειδή νάρκωσε Γάλλους μαθητές στο Νέο Δελχί στην Ινδία. Φυλακίστηκε για διάφορες κατηγορίες και παρέμεινε φυλακισμένος για 20 χρόνια. Το 1986 κατάφερε να δραπετεύσει, αφού νάρκωσε τους φύλακες με δηλητηριασμένα γλυκά. Αφέθηκε ελεύθερος το 1997 -μετά τη λήξη του εντάλματος για την έκδοσή του στην Ταϊλάνδη- και έπειτα έζησε στη Γαλλία, όπου έχει ιθαγένεια. Ωστόσο, το 2003, ο Sobhraj συνελήφθη σε καζίνο του Κατμαντού και αργότερα καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για τη δολοφονία της Connie Bronzich το 1975. Το 2014 καταδικάστηκε επίσης για τη δολοφονία του Laurent Carriere το 1975. Σήμερα, σε ηλικία άνω των 70 ετών, αντιμετωπίζει διάφορα προβλήματα υγείας και επιδιώκει ξανά να αφεθεί ελεύθερος. Η Marie-Andrée Leclerc συνελήφθη στην Ινδία μαζί με τον Sobhraj το 1976. Αρνήθηκε πως έχει συμμετάσχει στις παράνομες δραστηριότητες του Sobhraj και ισχυρίστηκε δημοσίως ότι η μόνη αγάπη της ήταν ο Θεός. Η Leclerc καταδικάστηκε το 1982 για τη δολοφονία του Alan Aron Jacobs, ο οποίος βρέθηκε νεκρός στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του στην Ινδία το 1975. Διαγνώστηκε με καρκίνο της μήτρας στα μέσα του 1983 και της δόθηκε άδεια να επιστρέψει στη χώρα της, τον Καναδά, για θεραπεία. Πέθανε τον Απρίλιο του 1985, σε ηλικία 38 ετών.
