«Τα Άνθη στην Αρχαία Ελλάδα»: Παρουσίαση βιβλίου στο δημαρχείο Γλυφάδας
Την παρουσίαση του βιβλίου της καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών Βούλας Λαμπροπούλου θα κάνει την Κυριακή 30/3 ο δήμαρχος Γλυφάδας Γιώργος Παπανικολάου.
- 29/03/2025
To βιβλίο της καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών Φιλοσοφίας και Γυναικείων Σπουδών, Βούλας Λαμπροπούλου, με τίτλο «Τα Άνθη στην Αρχαία Ελλάδα» (έκδοση Β’) θα παρουσιαστεί την Κυριακή 30/3 στις 7.30 μ.μ. στο Δημαρχείο Γλυφάδας.
Την παρουσίαση θα κάνει ο δήμαρχος Γλυφάδας Γιώργος Παπανικολάου, ενώ την εκδήλωση θα πλαισιώνουν οι μουσικοί Ειρήνη Δερέμπεη και Κάρολος Κουκλάκης.
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Γνωρίζετε ότι η Δάφνη θεωρείτο ιερό φυτό, μαντικό, δοξαστικό, εύκαυστο, (οι οδοντογλυφίδες ήταν από ξύλο δάφνης κατά την αρχαιότητα); Θεωρείται ότι προστατεύει από τους κεραυνούς. Ο Πλάτων αναφέρει ότι έπρεπε οι άρχοντες που νομοθετούσαν να είναι στεφανωμένοι με δάφνες, όσοι ορκίζονταν να ακουμπούν σε φύλλα δάφνης, όσοι επανέρχονταν από το Μαντείο των Δελφών και προσκόμιζαν ευχάριστες ειδήσεις, στεφανώνονταν με δάφνες. Ότι η δάφνη είναι ευστόμαχος και τη χρησιμοποιούσαν οι μάγειροι Έλληνες και Ρωμαίοι.
Ο ιατρός Αλέξανδρος Τραλλιανός γράφει ότι όταν βραστεί ο καρπός και τα φύλλα της δάφνης με πολύ άνηθο, χαμομήλι, αλθαία, βλήχωνα (φλισκούνι), αρτεμισία και σάμψυχο (ματζουράνα) και γίνει αλοιφή, ανακουφίζει από τους πόνους. Το αφέψημα της δάφνης μαζί με γλήχωνα (φλισκούνι), ρίγανη, ύσσωπο, θυμάρι, θύμβρα, προσφέρει βοήθεια στους ηπατικούς και ο Διοσκουρίδης προσθέτει ότι σπάζει τους λίθους της χολής.
Γνωρίζετε ότι ο νάρκισσος πήρε το όνομα από τη νάρκη που προκαλεί; Και συνδέεται με τους νεκρούς και τον Άδη. Η ρίζα του βραστή και τριμμένη με μέλι είναι κατάλληλη για τα εγκαύματα, συγκολλά τα βαθειά τραύματα των νεύρων σε κατάπλασμα και ωφελεί στις εξαρθρώσεις των σφυρών και στους χρόνιους πόνους των μελών του σώματος. Κατά τον Ιπποκράτη το ναρκίσσειον έλαιον είναι ωφέλιμο για τους πόνους της μήτρας. Η ευωδιά του όπως έχει αποδειχθεί από την επιστήμη, επιδρά ευεργετικά επί του νευρικού συστήματος του ανθρώπου, τον ηρεμεί και τον ισορροπεί.
Γνωρίζετε ότι ο μανδραγόρας ήταν το αναισθητικό των αρχαίων για τις εγχειρήσεις;
Γνωρίζετε ότι το χρώμα και την ευωδιά το τριαντάφυλλον, τη χρωστάει στην Αφροδίτη; Λέγεται ότι η ασάνδαλος Αφροδίτη έτρεξε να ειδοποιήσει τον Άδωνι ότι ο αντεραστής του Άρης θα τον σκότωνε. Ο ταρσός του ποδιού της σχίστηκε από το αγκάθι ενός άσπρου ρόδου και τότε έγινε κόκκινον. Άλλοι λένε ότι ο Έρωτας χορεύοντας πάνω στον Όλυμπο, αναποδογύρισε ένα ποτήρι με κρασί κόκκινο κι από τότε το λουλούδι έγινε κόκκινο.
Την πρώτη απεικόνιση ενός τριαντάφυλλου μας την χαρίζει η Ελλάδα. Σε μια τοιχογραφία του «γαλάζιου πουλιού» στην Κνωσσό της Κρήτης εικονίζεται ένα τριαντάφυλλο. Η ποίηση των αρχαίων και ιδιαιτέρως της Σαπφούς, εξυμνεί την ομορφιά του ρόδου και στην αρχαιότητα υπήρχαν μεγάλοι κήποι με τριαντάφυλλα, που τους ονόμασαν «παραδείσους», περικαλλείς και μεγαλοπρεπείς. Το ροδέλαιον χρησιμοποιείται στις φλεγμονές και στους παροξυσμούς από πολύποδες. Αγαθό φάρμακο είναι επίσης για τις αρρώστιες των οφθαλμών και για τις αιμορροΐδες. Είναι βοήθημα κατά της αϋπνίας, μαζί με μυρσίνες, σχίνα, φτέρη και φασκομηλιά. Τα φύλλα των ρόδων συνιστώνται ως κολλύρια και αφεψήματα για τις αρρώστιες των ματιών.