Αυτό το Υπερωκεάνειον πλέει σε πελάγη γεύσης και ξεγνοιασιάς
Θαλασσινοί μεζέδες και γεύσεις από διάφορες γωνιές της χώρας σε ένα όμορφο στέκι στον Πειραιά.
- 28/08/2016
Έχει μια σχεδόν απόκοσμη ηρεμία η περιοχή γύρω από το Χατζηκυριάκειο τα βράδια. Σκόρπιες φωνές στα ζεσταμένα μπαλκόνια του Αυγούστου, μια μικρή βοή σε κάθε μαγαζί που είναι ανοιχτό στα στενά του και πού και πού ένα λεωφορείο να κατεβαίνει με διαολεμένη ταχύτητα την οδό Μαρίας Χατζηκυριακού για να πάει να πέσει κι αυτό για ύπνο στο τέρμα των λεωφορείων λίγο πιο κάτω.
Το Υπερωκεάνειον το συμπάθησα από την πρώτη ματιά. Βλέπεις, μου αρέσουν τα μαγαζιά που νιώθεις ότι έχουν ανοίξει σε λάθος μέρος αλλά τελικά αποδεικνύεται ότι είναι το πιο σωστό μέρος στον κόσμο για εκείνα. Αν μου έλεγες να ανοίξουμε ένα ταβερνάκι σε αυτή τη γωνιά της γης θα σου έλεγα ότι είσαι τρελός, όταν στα 200 μέτρα υπάρχει η θάλασσα και από την άλλη η Πειραϊκή με τα τόσα και τόσα στέκια. Αν ρωτήσεις βέβαια τους ιδιοκτήτες του μαγαζιού αν έκαναν καλά που το άνοιξαν εδώ, θα σου έδιναν το ίδιο ζεστό χαμόγελο που δίνουν στους πελάτες τους τα βράδια και θα σε έκαναν να καταλάβεις ότι ο μόνος τρελός είμαι μάλλον εγώ.
Αλλά αρκετά με τη φλυαρία μου. Γιατί όσο κι αν σε μαγεύει ένα μέρος στην όψη και τη διάθεση, αν δεν αντικατοπτρίσει αυτή την αύρα και στο φαγητό του, τότε δεν θα έχει καταφέρει τίποτα. Στο Υπερωκεάνειον όμως, είναι η γεύση που θα σου μείνει στο τέλος. Με μια γλυκιά ανάμνηση που θα σε κάνει να επιστρέψεις εκεί ξανά και το επόμενο και το παραεπόμενο βράδυ. Μην παραξενευτείς αν δεις κάποιες συγκεκριμένες παρέες όσες φορές κι αν πας. Είναι δεσμοί αγάπης αυτοί που χτίζεις με στέκια σαν το Υπερωκεάνειον.
Ο κατάλογος γράφει πολλά. Ίσως περισσότερα από όσα θα περίμενα ή θα έπρεπε να έχει ένα ταβερνάκι σε αυτή τη γειτονιά. Όταν όμως μυηθείς στις γεύσεις του, θα ανυπομονείς να δοκιμάσεις και τα υπόλοιπα πιάτα στον κατάλογο. Δοκιμάσαμε αρκετά πιάτα και σίγουρα μπορώ να σου προτείνω μερικά από αυτά. Ξέρω όμως ότι θα επιστρέψω και για κάποια που δεν δοκιμάσαμε όπως η ψητή σαρδέλα που έρχεται πάνω σε ζυμωτό ψωμί με ντομάτα και κρεμμύδι. Ή τα αρμυρίκια με την ντομάτα και το τυρί.
Από εκείνα που δοκιμάσαμε θα ξεχωρίσω κάποια πιάτα γιατί ήταν πραγματικά πάρα πολύ γευστικά και ταίριαζαν ιδανικά τόσο με το κλίμα στο ταβερνάκι όσο και με τις γεύσεις που μπορείς να αναζητάς σε αυτή τη μεριά του Πειραιά. Στα ποτήρια υπήρχε χύμα τσίπουρο, πάρα πολύ γευστικό και σχετικά ευκολόπιοτο. Για να συνοδεύει τους ψαρομεζέδες και κάθε τι άλλο.
Το αγαπημένο μου της βραδιάς ήταν το τηγανητό καλαμάρι. Αρκετά πληθωρικά κομμάτια καλαμαριού τηγανισμένου ιδανικά, αναπαύονταν πάνω σε λιωμένη κόκκινη πιπεριά με μια ιδέα balsamico να τα συντροφεύει.
Εναλλαγή στο πηρούνι με το κολοκυθάκι το τηγανητό το οποίο εμφανιζόταν δίπλα σε μία γιαουρτένια σως με μια ελαφριά αίσθηση σκόρδου, σε ένα από τα best selling πιάτα του. Σε αυτό το σημείο να χειροκροτήσω όσα μαγαζιά εδώ στο Νότο τιμούν το κολοκυθάκι το τηγανητό σε μορφή αλλότρια της κλασικής ροδέλας βγαλμένης από ταινία του Δαλιανίδη.
Συνέχεια με χταποδάκι πολύ μαλακό και γευστικό στο ζουμί του αλλά και τρυφερό λαυράκι το οποίο καθόταν σε φύλλα από σπανάκι με μια λεμονάτη σως. Παραδίπλα μια μερίδα αμπελοφάσουλα (που οφείλω να πω δεν με ενθουσίασαν) αλλά και πολύ ωραία μαγειρεμένες σουπιες με σάλτσα από ταχίνι. Στα πάρα πολύ δυνατά και τα παραδοσιακά πιταράκια Κιμώλου τα οποία έρχονται φουσκωμένα και νόστιμα στο τραπέζι σου
Στα πιο χορταστικά θα βάλω το πάρα πολύ καλό κριθαρώτο με θαλασσινά και σχεδόν ισάξια δίπλα του στεκόταν το μυδοπίλαφο που ήρθε να δέσει ιδανικά με τις υπόλοιπες γεύσεις και να μας φτάσει ιδανικά χορτασμένους μέχρι το γλυκό.
Το στομάχι χωρούσε μόνο το δροσερό καρπούζι που προσγειώθηκε γενναιόδωρα στο τραπέζι. Αλλά η λιγούρα συγκαταλέγεται σε εκείνα τα συναισθήματα που δεν μπορούμε να ελέγξουμε από τη φύση μας οπότε το να παραδοθούμε στις δύο παραλλαγές του παγωτού καϊμάκι έμοιαζε τουλάχιστον φυσιολογικό.
Στην μία του εκδοχή, η γενναία μερίδα παγωτού ξάπλωνε σε ένα στρώμα από μελωμένο κανταίφι, ώστε κάθε σου κουταλιά να είναι μια βουτιά στην αμαρτία. Στην άλλη του εκδοχή, το καϊμάκι μπλεκόταν κλασικά κι αγαπημένα με γλυκό βύσσινο, για να σε στείλει για ύπνο έτσι λίγο πιο χαρούμενο.
Θα ακούσεις πολλές απόψεις για αυτό το μαγαζί. Άλλες διθυραμβικές και άλλες όχι και τόσο ενθουσιώδεις. Και ομολογώ ότι δεν είμαι σίγουρος αν ήταν πιο πολύ η οικογενειακή ατμόσφαιρα και η αστική μαγεία του μέρους που έκαναν το φαγητό να είναι ακόμα πιο νόστιμο στους γευστικούς κάλυκες κάθε ενός από εμάς.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι πάνω από νόστιμα μαγειρεμένους ψαρομεζέδες, το Υπερωκεάνειον χτίζει όμορφα βράδια ξεγνοιασιάς σε μια ήσυχη μεριά του Πειραιά.
Το Υπερωκεάνειον: Μαρίας Χατζηκυριακού 48, Πειραιάς, κρατήσεις στο 2104180030