To μενού της Γης είναι η αποθέωση του brunch
Local Brunch Series
Επισκεφτήκαμε ξανά το plant based εστιατόριο της Γλυφάδας και διαπιστώσαμε πως τα πιάτα του είναι φτιαγμένα για κάθε στιγμή της ημέρας.
- 16/10/2024
Στις σημειώσεις του κινητού μου έχω δυο λίστες με εστιατόρια. Η πρώτη περιλαμβάνει μαγαζιά που δεν έχω ακόμα επισκεφτεί, αλλά έχω ακούσει από τουλάχιστον δύο ανθρώπους που εμπιστεύομαι τους γευστικούς τους κάλυκες ότι πρέπει να επισκεφτώ. Η δεύτερη περιλαμβάνει μια λίστα με μαγαζιά που αγαπάω και στα οποία με την παραμικρή αφορμή επιστρέφω. Η πρόφαση για να επιστρέψω στην Γη, ήταν ότι το plant based εστιατόριο της Γλυφάδας, με αφορμή την έναρξη της σεζόν, θέλει να εστιάσει στις brunch επιλογές του καταλόγου του.
Ένα μεσημέρι καθημερινής πάρκαρα μπροστά από την Γη, στην Λαμπράκη κι αναζήτησα την κυρία Χοχλάκη. Την ώρα που μπήκα στο μαγαζί η chef που επιμελείται εδώ και 10 χρόνια τον κατάλογο του εστιατορίου, έλεγχε τα τιραμισού και τα cheescake -χωρίς ζάχαρη, γλουτένη και συντηρητικά, όπως όλα άλλωστε τα πιάτα του καταστήματος- που βρίσκονταν στη βιτρίνα. Της συστήθηκα, με οδήγησε στο γραφείο της και πριν προλάβω να της κάνω την πρώτη ερώτηση, μου έδωσε έναν κατάλογο, μπαίνοντας κατευθείαν στο ψητό.
Το menu για όλες τις ώρες
«Διάβασε τον και πες μου ποιο από τα πιάτα δεν αποτελεί μια καλή επιλογή για brunch». Το δάχτυλό μου διέτρεξε στα γρήγορα το μενού περνώντας πάνω από τις -στην πλειοψηφία τους raw- διαθέσιμες επιλογές όπως «ντακάκια», «χωριάτικη πίτσα», «spicy τάρτα αβοκάντο», «mushroom burger», «μπουρίτος», «αβοκάντο wraps», «κρέπα μήλου και κανέλας», «acai chia bowl», «lemon pancakes», «sweet lassi», «χυμός detox Υi»… Όντως, δεν βρήκα κάτι που να μην μπορούσε να φαγωθεί για brunch.
«Σκέψου ότι σύντομα στο μενού, μεταξύ άλλων αλμυρών και γλυκών επιλογών, θα προστεθούν και δύο νέες κρέπες: η Mediterranean από ρεβύθια και ταπιόκα, γεμιστή με πράσινα λαχανικά, πατέ νόρι, carrot lox, τομάτα, κρεμμύδι και μαϊντανό που σερβίρεται με σπιτική μαγιονέζα και η Forest, από ρεβύθια και ταπιόκα, γεμιστή με μανιτάρια σωτέ, σπαράγγια, τομάτα, κρεμμύδι, κρέμα «τυριού» και σερβίρεται με κρέμα «γάλακτος». Έχοντας πλέον και τις νέες κρέπες στο μυαλό μου, έριξα μια τελευταία ματιά στον κατάλογο και συνειδητοποίησα πως κάθε πιάτο της Γης αποτελεί μία ακόμα επιλογή για ένα λουκούλλειο brunch.
Το brunch
Στο επόμενο πλάνο βρίσκομαι στη σάλα του μαγαζιού και πίνω έναν Πράσινο χυμό -τόσο όσον αφορά το χρώμα, όσο και το όνομά του- περιμένοντας το υπόλοιπο brunch μου. Την επιλογή των πιάτων την έχω αφήσει στην κυρία Χοχλάκη. Ο χυμός περιέχει σπανάκι, λάιμ, πράσινο μήλο και τζίντζερ. Πρόκειται για μια μικρή ενεργειακή βόμβα που σε συνδυασμό με το κάψιμο από το τζίντζερ θα μπορούσε άνετα να αντικαταστήσει τον πρωινό καφέ, αφού δεν χρειάστηκα πάνω από δυο γουλιές για να με ξυπνήσει.
Πρώτος στο τραπέζι φτάνει ο «σολομός», όπως μου τον σύστησε η chef: ένα carrot lox panini (με φρέσκια κρέμα τυριού τύπου Φιλαδέλφεια από αμύγδαλα και κάσιους με άνηθο, κάπαρη και κρεμμυδάκι, καπνιστό και μαριναρισμένο καρότο, σε φέτες ψωμιού χωρίς γλουτένη) το οποίο ήταν το αγαπημένο μου από τα πιάτα που δοκίμασα. «Λοιπόν, πώς σου φαίνεται το ψαράκι μας;», με ρωτά χαμογελαστή, αφού δοκίμασα την πρώτη μπουκιά. Μέχρι να επιστρέψει με την χωριάτικη πίτσα, ήμουν σίγουρος ότι τα πλατιά, πορτοκαλοκόκκινα κομμάτια καρότου ήταν όντως σολομός. Σχεδόν ένιωθα τα ωμέγα τρία να απορροφώνται από τον οργανισμό μου. Λίγο πριν παινέσω τους ψαράδες από τους οποίους προμηθεύεται ψάρια το κατάστημα, η κυρία Χοχλάκη με επαναφέρει στην πραγματικότητα «να σου θυμίσω πως εδώ δε χρησιμοποιούμε τίποτα ζωικό».
Η πίτσα περιέχει σάλτσα τομάτας, ταπενάντ, τομάτα, κρεμμύδι, πιπεριά, «φέτα» από ξηρούς καρπούς, ρόκα και χαβιάρι ελιάς. Τόσο εμφανισιακά όσο και γευστικά δεν υστερεί σε τίποτα από μια καλή παραδοσιακή πίτσα. Ίσα ίσα, τα υλικά της είναι αγνότερα και πλουσιότερα σε γεύση.
O χώρος
Για σβήσιμο και με την τεράστια υποσημείωση πως δεν έφαγα ολόκληρες τις προαναφερθείσες μερίδες καθώς θα ήταν αρκετές ακόμα και για δύο άτομα, ζήτησα ένα τιραμισού, το οποίο είχα εντοπίσει από όταν μπήκα στο μαγαζί. Όσο το απολάμβανα παρατηρούσα πόσο φωτεινό και γεμάτο χρώματα ήταν το εστιατόριο, όπως άλλωστε και το μενού του. Γύρω μου, πέρα από τους πελάτες που απολάμβαναν το γεύμα τους, κόσμος έμπαινε κι έβγαινε για να πάρει κάποιο γλυκό ή smoothie πακέτο, ενώ ντελιβεράδες παραλάμβαναν παραγγελίες για να τις μεταφέρουν στον προορισμό τους. Η κυρία Χοχλάκη διάβαζε, στο γραφείο της, τις πιο πρόσφατες κριτικές του μαγαζιού στο google.
Στις δύο, όταν θεωρητικά ολοκληρώνεται η ώρα του brunch με βάση την wikipedia, σηκώθηκα και ζήτησα να πάρω πακέτο ό,τι δεν είχα φάει. Θα μπορούσα να απολαύσω ό,τι είχε περισσέψει είτε για βραδινό είτε για το πρωινό, το brunch ή το μεσημεριανό της επομένης.
Βγαίνοντας από την Γη, έβγαλα το κινητό από την τσέπη κι έψαξα τις λίστες με τα εστιατόρια στις σημειώσεις μου. Πήγα, στη δεύτερη, σε αυτή με τα δοκιμασμένα, κι έγραψα πλάι στην Γη «+ brunch!». Πόσα άλλα μαγαζιά στην πόλη μπορούν να περηφανεύονται πως το μενού τους είναι κατάλληλο για κάθε στιγμή της ημέρας;