Το Drunk Sinatra δεν είναι πια trend, είναι στέκι
Ένα από τα πιο επιτυχημένα bar της τελευταίας χρονιάς έδειξε τη δυναμική του ακόμα και στο τελείωμα του καλοκαιριού.
- 26/08/2013
Κι αυτό είναι σίγουρα μια επιτυχία. Γιατί όταν άνοιξε αυτό το μαγαζί, όλοι είχαν να πουν για τον μεθυσμένο Sinatra. Για τις ωραίες ταπετσαρίες, για το στρατηγικό σημείο στο οποίο άνοιξε, για τον ωραίο πεζόδρομο, τα πλακάκια, τα φώτα, τα τραπεζάκια και μύρια άλλα που συνέθεταν την αισθητική και την ταυτότητα ενός πολύ ωραίου bar.
Και αυτή η εικόνα του Frank Sinatra με το δάχτυλο να δείχνει ξεκάθαρα εσένα και κάθε άλλον θαμώνα αυτού του μαγαζιού ήταν το σήμα κατατεθέν, το ορόσημο, η ένδειξη ότι μπήκες σε έναν χώρο που τον ξέρεις και σε ξέρει πολύ καλά. Πλέον όμως μπαίνεις και δεν κοιτάς καν προς την μεριά του Sinatra. Όσο μεθυσμένος κι αν είναι.
Γιατί το Drunk Sinatra είναι πλέον μία ξεκάθαρη επιλογή μακριά από την επήρεια του trend. Αυτού του «πρέπει να πάμε στο Sinatra» που υπήρχε για πολλούς μήνες στο κέντρο. Πλέον δεν πρέπει να πας εκεί γιατί το είπαν οι άλλοι. Πλέον πηγαίνεις εκεί γιατί το θέλεις ξεκάθαρα εσύ.
Πηγαίνεις ακόμα και στο τέλος Αυγούστου, με το κέντρο της Αθήνας να μοιάζει σε πολλά σημεία έρημο. Στην οδό Θησέως ο κόσμος περίσσευε. Όχι επειδή τα άλλα μαγαζιά ήταν κλειστά. Γιατί τα περισσότερα δεν ήταν. Απλά επειδή εκεί ένιωθες ότι το καλοκαίρι δεν έχει ακόμα τελειώσει.
Και δεν ασχολείσαι πια ούτε με τους πίνακες ούτε με τα πλακάκια ούτε με την αισθητική. Ασχολείσαι με τον κόσμο που πηγαίνει. Περιμένεις να δεις και τους άλλους που είναι ταγμένοι σε αυτό. Περιμένεις να δεις τις φάτσες που βλέπεις σχεδόν κάθε βράδυ να σταματούν στον πεζόδρομο, να μην ψάχνουν για εξωτερικό stand και να χώνονται στην στοά αναζητώντας παρέα.
Είναι πολύ σημαντικό για ένα μαγαζί να καταφέρνει να γίνεται στέκι. Να αποκτά τους δικούς του φανατικούς που δεν φέρονται από το ένα bar στο άλλο επειδή ακολούθησαν τους υπόλοιπους.
Σίγουρα είναι ωραίο να ακολουθείς τη μόδα. Όχι για να την ακολουθείς αλλά για να ανακαλύπτεις νέα μέρη και πράγματα που δεν έχουν τα υπόλοιπα bar να σου προσφέρουν. Αλλά πολλές φορές χρειάζεται να ρίξεις και άγκυρα.
Στο Drunk Sinatra θα δεις αρκετούς νότιους να έχουν ρίξει την άγκυρά τους. Κι αυτό γιατί ο πεζόδρομος, αυτή η ελευθερία κινήσεων αλλά και ο κόσμος θυμίζει κάτι από τα καλά Νότια. Θυμίζει κάτι από πράγματα που θα θέλαμε κι εμείς να έχουμε στα bar μας.
Για τα ποτά δεν χρειάζεται να επεκταθούμε μιας και η επιτυχία των τελευταίων ετών μιλά από μόνη της. Μικρός κατάλογος με cocktail αλλά πλήρης σε γεύσεις και πειραματισμούς, σε μία μπάρα που νιώθεις ότι δεν πρόκειται να πιεις κάτι που θα σε δυσαρεστήσει.
Εσύ, πώς λες να μέθυσε ο Frank;