Εξάρχεια: Το μαγικό αστικό νησί
Ροκ μουσικές, φτηνά τσίπουρα, μαγαζιά με ιστορία, πράσινοι κήποι, πατάρια, η πιο γεμάτη γειτονιά της πόλης, ασυμβίβαστη και αγαπημένη για πάντα.
- 19/10/2015
Ας ξεκινήσουμε από το Floral, γιατί από πού αλλού να ξεκινήσουμε. Είναι σήμα κατατεθέν. Είναι στην πλατεία Εξαρχείων, στην γωνία Αραχώβης και Θεμιστοκλέους, σε εκείνη την γωνία που ίσως έχεις δώσει πολλές φορές ραντεβού. Έχει σημαδέψει πολλές γενιές, οι περισσότεροι έχουν να πουν από μία ιστορία που συνέβη εκεί. Άσε που οι σεράνο και οι σικάγο του μεγάλωσαν γενιές και γενιές. Στην Μπλε Πολυκατοικία, που ήταν κέντρο αντικατασκοπείας και αντίστασης. Που φιλοξένησε μεγάλες προσωπικότητες. Που ολόκληρος Ντε Κορμπιζιέ έγραψε στην είσοδό του C’est tres beau. Σήμερα θα πας να ακούσεις ενδιαφέροντα live, να παρακολουθήσεις βιντεοπροβολές, να θαυμάσεις εικαστικές εκθέσεις και να πιεις τον καφέ σου, ενώ θα διαβάζεις το βιβλίο σου (ναι έχει και βιβλιοπωλείο μέσα).
Αν βέβαια θες κάτι σε πάρτυ, τότε να κατευθυνθείς προς Σολωμού 11 και White Rabbit, για την ακρίβεια στο πατάρι του, το Rabbit Hall. Εκεί ίσως δεις τον Ηλία και τον Χρήστο να βάζουν μουσικάρες, η φάση μπορεί να είναι και πριβέ, με τόσο σκοτάδι όσο χρειάζεται, σαν μια μυστική κλειστή λέσχη για λίγους, σαν μια ενεργή μαύρη τρύπα. Θα χορεύεις μέχρι το πρωί.
Αν πάλι δεν έχεις χορτάσει μέχρι τότε, υπάρχει και το Ποδήλατο στο 48 της Θεμιστοκλέους, που θα πας ξημερώματα για μπίρες, αλλά εντάξει και πιο νωρίς για καφέ. Γενικά στα ντεκς του έχει φιλοξενήσει πολλούς ταλαντούχους ντιτζέι. Είναι μικρό και παρεΐστικο, έχει ένα ποδήλατο (τι άλλο) που φαίνεται απ’ έξω σαν σε βιτρίνα. Είναι ό,τι πρέπει για να περάσεις (απλά και) ωραία. Έχει και τον πάνω όροφο για τα πιο προσωπικά σου ραντεβού.
Δεν σου έχω μιλήσει ακόμη για φαγητό, σωστά; Ροζαλία παιδιά. Ταβέρνα που την ξέρεις σίγουρα, έχεις δεν έχεις κάτσει. Είναι ένας πράσινος κήπος μέσα στην μέση της πόλης, σαν να έχει δημιουργηθεί με σκοπό να δροσίσει το αστικό τοπίο, με ωραίους μεζέδες, ιδανικό μέρος για να πιεις το κρασάκι σου με την παρέα, πριν αράξεις σε ένα από τα γύρω μπαράκια, ο ιδιοκτήτης της είναι ο Αχιλλέας, λειτουργεί πάαανω από 30 χρόνια και γενικώς είναι ένα μαγαζί που έστω μία φορά στη ζωή σου πρέπει να το επισκεφτείς. Για να δοκιμάσεις και τα μανιτάρια του μερακλή και τους περίφημους κολοκυθοκεφτέδες του. Έχει και μαμαδίστικα φαγητά, όπως γιουβαρλάκια και τέτοια, αλλά τα πάει εξίσου καλά με τα ψητά και τις μακαρονάδες.
Εξάρχεια χωρίς Αν Club δεν γίνεται. Βρίσκεται στη Σολωμού 13-15 εδώ και δύο δεκαετίες. Με έχει σύρει εκεί η αδελφή μου για metal live. Όμως μου φαίνεται θα ξαναπάω άμεσα γιατί θα έχει και Αγγελάκα. Γενικά στο stage του έχουν παίξει κατά καιρούς μεγάλα ονόματα της ροκ μουσικής σκηνής . Από Τρύπες, Ξύλινα Σπαθιά και Active Member μέχρι Katatonia και άλλα ξένα συγκροτήματα και καλλιτέχνες.
Άμα πάλι θες φάση τσίπουρο και μεζεδάκια μπορείς να πας στον Εξωστρεφή Downstairs στην πλατεία, που το καλοκαίρι είναι upstairs στον λόφο του Στρέφη και είναι άπειρα τέλειο, όμως τώρα που χειμωνιάζει πρέπει να το συνηθίσεις στα χαμηλά και στα κλειστά. Θα διασκεδάσεις με έντεχνα live και θα περάσεις πολύ καλά χωρίς αμφιβολία.
Και άμα είσαι τύπος που αγαπάς την πίτσα, θα πας στο Mystic Pizza να δοκιμάσεις την πιο ιδιαίτερη που υπάρχει, με κρητικό βιολογικό έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, με θαλασσινό αλάτι, με στέβια αντί για ζάχαρη και με κάνναβη. Ναι ντε. Αλεύρι από οργανική κάνναβη για να είμαστε ακριβείς. Σερβίρει και εσπρέσο με άρωμα κάνναβης.
Στο Sorolop στη γωνία Μπενάκη και Μεταξά, θα φας διαολεμένα λαχταριστό προφιτερόλ, ίσως και μία φέτα τσουρέκι με ζεστή σοκολάτα και παγωτό. Μη σου λέω άλλα γι’ αυτό τώρα, γιατί μόνο αν πας θα καταλάβεις.
Το Ρακουμέλ φέρνει την Κρήτη στα Εξάρχεια, οι ιδιοκτήτες του είναι από την Ιεράπετρα, εδώ θα φας κολοκυθοανθούς, απάκι (αχ απάκι), μαραθόπιτα και σφακιανή πίτα με μέλι. Ρακή και ρακόμελα; Φυσικά.
Ένα ποτάκι ή ένας καφές στο Ginger Ale αρκεί για να μεταφερθείς αυτομάτως σε ένα σπίτι στα 60s. Πάντα θα μου θυμίζει τη Νατάσσα την Μποφίλιου, που είχαμε συναντηθεί μια μέρα εκεί, ήταν κάπως σαν εκείνη, ρομαντικό και vintage. Είναι σαν μια χρονομηχανή πάνω στην πλατεία. Μην διστάσεις να μπεις.
Για χαλαρό καφέ ή για ζεστή bitter σοκολάτα, για μπρουσκέτα με φρέσκο κιμά, μπούκοβο και γλυκιά πιπεριά και παλαιωμένη γραβιέρα Νάξου, αλλά και για καλό κρασί υπάρχει το πιο τσεχωφικό μαγαζί που ξέρεις, ο Βυσσινόκηπος, ποιο άλλο; Στη Ζωοδόχου Πηγής, στο 27. Στον Χασάν, στη συμβολή Μεσολογγίου και Λόντου, θα πιεις φτηνά και θα δεις πολύ φοιτητόκοσμο, στο Τζιζ πάλι, στο 12 της Ναυαρίνου, θα δοκιμάσεις ωραία κοκτείλ.
Και πάει λέγοντας. Γιατί είναι τόσα πολλά, που αν συνεχίσω, θα γράφω μέχρι του χρόνου. Υπάρχουν τόσα και άλλα τόσα, που μπορείς να δεις και να κάνεις, είναι λίγο σαν να μην τελειώνουν ποτέ ή σαν να γεννιούνται συνέχεια, εγώ έκανα απλώς μια επιλογή, καιρός είναι να πας να τα γυρίσεις απ’ άκρη σ’ άκρη για να γνωρίσεις και τα υπόλοιπα. Είναι όμορφη και γεμάτη γειτονιά τα Εξάρχεια αγαπητέ. Στο εγγυώμαι.