Μια Βούλα στο (νότιο) χάρτη; Όχι πια.
Το Nou-Pou.gr γράφει για την πιο family friendly πλατεία του κάτω (=νότιου) κόσμου. Την πλατεία της Βούλας.
- 13/10/2013
Όμως, μην ξεφύγουμε, το θέμα μας είσαι εσύ, ο περαστικός της Βούλας ή έστω αυτός που μένει στην περιοχή λόγω συγκυριών, καλή ώρα όπως εγώ και καλείσαι να δεις, να αξιολογήσεις τι μπορεί να σου προσφέρει η περιοχή εκτός από μια εξαιρετική ρυμοτομία και ακριβά (ακόμη και τώρα) ενοίκια. Η αλήθεια είναι, ότι μπορεί να σου προσφέρει πολλά. Και τα τελευταία χρόνια ακόμη περισσότερα.
Η Βούλα (η πλατεία της, οκ, δεν έχει κάτι άλλο, αλλά στάσου λίγο, άκου) πλέον είναι ο απόλυτος εναλλακτικός τόπος (και τρόπος) διασκέδασης, αν δεν θες το χαμό της Γλυφάδας και το hype της Βουλιαγμένης. Και μπορώ να στο αποδείξω, παραθέτοντας μερικά επιχειρήματα:
Είναι όμορφη: το σύστημα του Καποδίστρια ωφέλησε τη Βούλα περισσότερο από κάθε άλλη περιοχή της τριπλέτας Βάρη-Βούλα-Βουλιαγμένη. Ο πεζόδρομος ανανεώθηκε, το διπλοπαρκάρισμα εξαρθρώθηκε σαν συμμορία.
Έχει να φας: Ο “Αντώνης” κρατάει μια ιστορία ετών στις πλάτες του, τα πιάτα του και τα γεμιστά μπιφτέκια του, η Ελιά του Τσελεμεντέ στο άλλο άκρο είναι από τα μαγαζιά που ανέβασαν την γευστική ποιότητα της περιοχής, το Dream Grill τα πρώτα χρόνια ήταν σημείο καλού κρέατος (και τώρα είναι, αλλά όταν η ζήτηση ανεβαίνει, πάντα επηρεάζεται ένα μαγαζί σε αυτό που σου δίνει, μην είσαι περίεργος), ο Βυθός ήρθε για να σερβίρει κανά ψάρι σε καλή τιμή, ενώ το Στέκι Καλαμάκι και ένα πολύ τίμιο σε τιμή και ποιότητα σου εξασφαλίζει και το sushi σου. Πρόσθεσε και την εξαιρετική πίτσα του La Fontanina και δεν θα σου λείψει τίποτα.
Έχει γλυκά: Το Παγωτό δεσπόζει ως επιλογή, αφού η βάφλα του και τα παγωτά του (δοκίμασε την τσιχλόφουσκα και τη βανίλια Μαδαγασκάρης του) είναι μια χαρά, ενώ αν θες να πάρεις ζάχαρη και για το σπίτι, μπες στο Elite το ζαχαροπλαστείο) και πάρε το εκμέκ του. Μετά έλα να μας βρεις/πεις ό,τι θες.
(Δεν) έχει ποτά: Καταρχάς το Παγωτό τα βραδιά σερβίρει και ποτά, βάζει λίγο πιο δυνατά τη μουσική, οπότε μπορείς να συνεχίσεις έτσι μετά τη βάφλα. Από εκεί και πέρα, μπορείς να κάτσεις στο Café de la Paix, αλλά γενικά μην πας στη Βούλα για μπαρότσαρκα, γιατί δεν θα κάνεις. Όμως, σε αυτό το κείμενο, αυτό λαμβάνεται ως ατού. Τόσα bars έχει τριγύρω, στη Βούλα θες να πιεις;
Είναι για family φάση: Ο πολύς κόσμος και τα πολλά παιδιά το Σαββατοκύριακο σε συνδυασμό με την ηρεμία των υπόλοιπων ημερών, είναι μια εξαιρετική ισορροπία. Αν πας π.χ. Πέμπτη βράδυ, θα βρεις να παρκάρεις, να κάτσεις, να φας και θα νιώσεις ότι βγήκες έξω, πήρες αέρα και αν μένεις κοντά, πήγαινε με τα πόδια, θα το χαρείς περισσότερο. Καρότσια, μπαλόνια, κρυφτά, κυνηγητά, κλάματα και στριγκλιές επιτρέπονται. Μια ταμπέλα υπάρχει, που λέει “απαγορεύεται η μπάλα”, αλλά μην την πάρεις και πολύ στα σοβαρά.
Είναι για κυριακάτικο καφέ: Στην κάτω μερά είναι ο Παναγιώτης με τον παπαγάλο, ενώ στην άνω μερά είναι ο local hero Πέτρος Τσιμπούκης, δύο περιπτεράδες που σε πείθουν χωρίς πολύ κόπο να πάρεις εφημερίδες ακόμη και τώρα στην εποχή του iPad και του Candy Crush. Με αυτές, Κυριακή πρωί νωρίς, στις 10 και κάτι, μπορείς να πιεις στον πεζόδρομο της Βούλας τον καλύτερο και πιο ήρεμο καφέ της εβδομάδας. Πολύ, πολύ σημαντικό tip: πάρε τυρόπιτα ή ό,τι άλλο σφολιατοειδές θες, από το Primo στην άκρη της πλατείας.
Με ένα παιδί βουλιώτικο
Στα νότια προάστια μπορείς να πας το παιδί σου σε αρκετά σημεία, για να περάσει καλά. Όμως, η πλατεία της Βούλας είναι από τα πιο αυθεντικά σημεία που μπορείς να βρεις σε αυτόν τον εκμοντερνισμένο νότιο άξονα της Αττικής. Οι παλαιότεροι κάτοικοι, αναφέρουν τη Βούλα ως ένα χωριό, που ποτέ δεν μεγαλώνει, ποτέ δεν αναπτύσσεται. Εγώ, ένας ξένος, μπορώ να υπογράψω, ότι αναπτύσσεται μια χαρά και μεγαλώνει τα παιδιά πολλών, με τον καλύτερο τρόπο. Το παιχνίδι. Αυτό αρκεί, νομίζω, για να κλείσουμε το κείμενο και τη συζήτηση εδώ.