Η καντίνα του Μερακλή μας έκανε «βρωμιάρηδες»
Είναι το μοναδικό μέρος που αισθανθείς όπως ο Κρόνος όταν καταβρόχθιζε τα παιδιά του. Η καντίνα του Μερακλή έδωσε γεύση, ποιότητα και τα μεγαλύτερα σάντουιτς της ζωής μας.
- 23/12/2013
Η καντίνα συγκεντρώνει από νέους μέχρι πολύ πιτσιρικάδες και δίνει αβέρτα τα καλούδια της από το 1976. Οι παλαιότεροι την θυμούνται από τις καλές παλιές εποχές που λειτουργούσε ο Ιππόδρομος, όταν βρισκόταν στις μεγάλες του δόξες πριν τους Ολυμπιακούς. Χαμένος ή κερδισμένος, για βόλτα ή για στοίχημα ένα σάντουιτς του Μερακλή ήταν η κατάλληλη λιχουδιά για να συνοδέψει την ημέρα σου.
Όμως η καντίνα του Μερακλή είχε και μια ξεχωριστή θέση στη καρδιά του κάθε Αθηναίου ξενύχτη, που προθυμοποιούταν να οδηγήσει μετά από μερικά λίτρα ποτού, είτε βρισκόταν στα Νότια, είτε ερχόταν κουτσά-στραβά από το Κέντρο. «Δεν θα ξεχάσω ένα βράδυ που ετοίμαζε 10 σάντουιτς. 10 ρε φίλε! Μου έκαναν νόημα τα παιδιά από μέσα ότι έχει αναμονή. Απ’ έξω μια τεράστια παρέα που περίμενε υπομονετικά. Να σου πω ότι πρώτη φορά βλέπω γυναίκες να καταβροχθίζουν έτσι βρώμικο. Τις χάρηκα μπορώ να πω», λέει ο Θάνος που είναι τακτικός πελάτης από το 2008 με την παρέα του.
Ωστόσο είναι προς τιμήν της καντίνας ότι έχει τον κόσμο της τόσο από τα Νότια Προάστια όσο και από άλλες περιοχές των Αθηνών. Ένα βράδυ είχα γνωριστεί με μια παρέα από το Περιστέρι έξω από τη καντίνα του. Όταν τους ρώτησα τι γυρεύουν εδώ αφού έχουν τους ιστορικότατους ‘‘Κοτοπουλάδες’’ πήρα την απάντηση: «Το σάντουιτς εδώ είναι το κάτι άλλο. Και σε γεύση και σε μέγεθος!».
Στον Μερακλή η συνταγή της επιτυχίας προστάζει συν των άλλων και το ακόλουθο: Όσο περισσότερο δυσκολεύεσαι να κρατήσεις κλειστό το σάντουιτς σου, τόσο το καλύτερο. Ειδικά όταν κρατάς στα χέρια σου αυτό τον ονειρεμένο συνδυασμό αλλαντικών. Καθόλου υπερβολές. Τέτοιο σάντουιτς αλλαντικών δεν θα τον φτιάξεις ακόμη και αν μπεις στη βιτρίνα του ΑΒ και τα ξεσηκώσεις όλα. Πάριζα, μορταδέλα, σαλάμι αέρος, καπνιστή γαλοπούλα, ζαμπόν μαζί με πατάτες και κετσαπομούσταρδο, είναι ότι καλύτερο μπορεί να συμβεί στο στομάχι σου μετά από μια κουραστική νύχτα ποτού.
Οι ακόμη πιο τολμηροί που δεν ένιωσαν ποτέ φόβο όταν το αντίκρισαν, προτιμούν μέχρι και σήμερα το λεγόμενο ‘‘παραδοσιακό’’ της καντίνας, ένα ιερό μυστικό ανάμεσα στους θαμώνες που ξέρουν. Το λουκάνικο. Εάν αντικρίσεις τη Μίνα, δεν σου πάει το μυαλό ότι τσακίζει βρώμικα στου Μερακλή. «Δεν υπάρχουν κανόνες καλής συμπεριφοράς εκεί. Πιάνεις το βρώμικο και του δίνεις και καταλαβαίνει!», λέει γελώντας και μάλιστα οδηγεί μέχρι το Δέλτα ενώ το σπίτι της είναι στη Βάρη.
Μετά από αρκετά ξενύχτια, αρκετά βρώμικα και πολλά παραπανίσια κιλά, φτάσαμε στο εξής συμπέρασμα: Το μπομπάτο και τιτάνιο βρώμικο με διπλό λουκάνικο του Μερακλή, δεν θα το βρεις σε καμιά καντίνα στην Αθήνα και αν ζητήσεις να στο φτιάξουν δεν θα είναι ποτέ το ίδιο. Ο Μερακλής ξέρει πού να τοποθετήσει τις πατάτες για να μην τις ψάχνεις στο χαρτί ή στο πάτωμα, ξέρει τη σωστή αναλογία της μαγιονέζας μαζί με το κετσαπομούσταρδο (δεν πρέπει να κολυμπάει) και στο τυλίγει σαν δώρο Χριστουγέννων με μια φέτα μεγάλης μορταδέλας, έτσι απλά για τη γεύση. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που ο περισσότερος κόσμος σπαταλάει 2 λεπτά για να φωτογραφίσει τα απίστευτα σάντουιτς της Καντίνας. Στη συνέχεια ακολουθεί «σφαγή» με τους πιο γενναίους να καταφέρνουν και δύο. Γιατί η υπερβολή είναι το ήμισυ της ευχαρίστησης.
Συνεχίζει ακάθεκτος από το 1976 και προσφέρει τα πιο λαχταριστά βρώμικα στα Νότια Προάστια με κάποιους να τον αποκαλούν ως τον καλύτερο των Αθηνών. Ο Μερακλής ωστόσο, είναι η ενσάρκωση του ρητού «όποιος τρώει, ξανατρώει» και μάλιστα δύσκολα ξεκολλάει.
Και εδώ που τα λέμε, σαν να ‘χουμε καιρό να χτυπήσουμε ένα με διπλό λουκάνικο…
Διεύθυνση: Δέλτα Φαλήρου, δίπλα στις ράγες του Τραμ