Καλαμάκι βγαλμένο από τον Παράδεισο
Υπάρχει ένα μαγαζί με υψηλό βαθμό δυσκολίας: στο να το βρεις, στο να προφέρεις το όνομα του και κυρίως στο τι να πρωτοδιαλέξεις. Επειδή ο δρόμος σας αποκλείεται να σας βγάλει στο Αγγελικό Καλαμάκι, ήρθε η ώρα να σας το μάθουμε.
- 25/01/2015
Παρένθεση: αυτό το κείμενο είναι μια πολύ καλή αφορμή για να ξεσπάσει ο πόλεμος μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης που θα έχει αφορμή -τι άλλο;- τη διαμάχη μεταξύ καλαμάκι και σουβλάκι και κάπου εδώ ακούγεται μια βραχνή φωνή από το βορρά να λέει “καλαμάκι είναι μόνο το σπαστό”. Επειδή, όμως, βρισκόμαστε στο Νότο και συγκεκριμένα στα νότια θα λέμε τα καλαμάκια… καλαμάκια.
Κλείνει η παρένθεση.
Επιστρέφουμε στα καλαμάκια. Δεν θα βρεις τυλιχτά. Θα βρεις μόνο καλαμάκια, άντε και μερίδες. Αλλά και “πρώτα” φυσικά: μεγάλες σαλάτες, ωραίες φρέσκιες πατάτες, δυνατή τυροκαυτερή, εκπληκτικές πίτες από καλαμπόκι. Στη σωστή ποικλία και ποσότητα ώστε να μην παρεκκλίνεις από τον στόχο και χάσεις τη συγκέντρωση σου. Είπαμε, το θέμα μας είναι τα καλαμάκια.
Μπορείς να φας καλαμάκι κοκορέτσι, καλαμάκι συκώτι γλυκάδι (ή και μοσχαρίσιο), καλαμάκι προβατίνα, καλαμάκι χοιρινό και το κα-λύ-τε-ρο καλαμάκι κοτόπουλο (πάρε μπούτι) που θα βρεις εκεί έξω.
Προτείνουμε χωρίς επιφύλαξη το συκώτι-γλυκάδι, την προβατίνα (για hardcore καταστάσεις) και οπωσδήποτε το καλαμάκι κοτόπουλο.
Υπάρχουν κι άλλες επιλογές, αλλά να τέσσερα άτομα ήμασταν βάλαμε κάτι στη μέση, πόσα να πάρουμε πια.
Θα ξεκληρήσουμε τον υπόλοιπο κατάλογο την επόμενη φορά. Γιατί όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω το δύσκολο είναι να το βρεις (χωμένο στα στενά της Αργυρούπολης κάτω από την Κύπρου) και να βρεις τι θα πρωτοδιαλέξεις. Το να ξαναπάς είναι το μόνο εύκολο.
Αγγελικό Καλαμάκι: Ελευθερίου Βενιζέλου 56, Αργυρούπολη