Ohayo: Το viral μαγαζί της Δάφνης, που μοιάζει με ολάνθιστο κήπο
Σίγουρα θα το έχετε δει στο instagram: Το Ohayo teahouse, σε έναν ήσυχο δρόμο της Δάφνης, γίνεται το ιδανικό σκηνικό για να απολαύσετε το τσάι σας (το οποίο σερβίρεται με μπουκετάκια φρέσκων λουλουδιών και γλυκές λιχουδιές) και να χαλαρώσετε, σαν να βρίσκεστε σε έναν ανθισμένο κήπο.
- 15/03/2025
«Ohayo» στα γιαπωνέζικα σημαίνει «καλημέρα». Μια λέξη τόσο τετριμμένη, που όμως αποτελεί την πιο απλή και όμορφη ευχή για να ξεκινήσει κάποιος τη μέρα του.
Μια ημέρα που θα ξεκινούσε, ιδανικά, σε έναν ολάνθιστο κήπο, απολαμβάνοντας ένα ζεστό τσάι που αναζωογονεί σώμα και πνεύμα. Η εικόνα αυτή μπορεί να μοιάζει ονειρική, ωστόσο, πραγματοποιείται εάν βρεθείτε στο Ohayo Teahouse: έναν κήπο σε μια συνοικία της Δάφνης.
Τέσσερα λεπτά μακριά από το μετρό της Δάφνης, στην οδό Αγίας Βαρβάρας, σε έναν δρόμο με πολυκατοικίες και συνοικιακά μαγαζάκια, το Ohayo ξεχωρίζει χάρη στη μεγάλη τζαμένια πρόσοψή του και τα λουλούδια που στέκονται εδώ και εκεί. Αρχικά, αν δεν ξέρετε ότι είναι τεϊοποτείο, νομίζετε ότι βρίσκεστε μπροστά σε ένα ανθοπωλείο. Και η αλήθεια είναι ότι πρόκειται και για τα δύο: ένα tea house και ένα floral studio.
Η Ιαπωνία μπλέκει με τη Σκανδιναβία στο design, δημιουργώντας έναν χαλαρωτικό χώρο, όπου τα αρώματα του τσαγιού μπλέκουν με αυτά των λουλουδιών, χωρίς, όμως, η ατμόσφαιρα να βαραίνει.
Ο κατάλογος του τσαγιού είναι μεγάλος, διαθέτοντας πολλές ποικιλίες που ανταποκρίνονται σε κάθε γούστο. Το τσάι σερβίρεται σε ένα τσαγερό το οποίο συνοδεύεται με μπουκετάκι φρέσκων λουλουδιών και ένα μικρό γλύκισμα. Το προσωπικό θα σας ενημερώσει για τον χρόνο που χρειάζεται το τσάι μέχρι να λάβει το «σώμα» που το κάνει ιδανικό προς πόση.
Ανάμεσα στις πολλές επιλογές σε τσάι, θα αντικρίσετε και το Gyokuro Asahi, που περιγράφεται ως το ευγενέστερο των ιαπωνικών τσαγιών και η τιμή του είναι κάπως τσιμπημένη.
Πρόκειται για την ανώτερη ποικιλία πράσινου τσαγιού της Ιαπωνίας, που παράγεται στην περιοχή του Κιότο. Εμφανίστηκε και διατέθηκε για πρώτη φορά στην Ιαπωνία το 1835. Καλλιεργείται υπό αυστηρές συνθήκες οι οποίες εξασφαλίζουν την εξαιρετική του ποιότητα. Οι συνθήκες σκίασης και η διαδικασία συγκομιδής του ακολουθούν μια πιο εξειδικευμένη προσέγγιση. Η σκίαση ενισχύει την παραγωγή χλωροφύλλης, με αποτέλεσμα τα φύλλα να αποκτούν πιο σκούρα πράσινη απόχρωση, ενισχύοντας έτσι τη γεύση και το άρωμα. Σε αντίθεση με τις πιο σύγχρονες μεθόδους, οι καλλιεργητές συλλέγουν τα φύλλα τσαγιού Gyokuro με το χέρι, εξασφαλίζοντας ότι κάθε φύλλο έχει τον ιδανικό χρόνο ανάπτυξης. Στην Ιαπωνία, το Gyokuro καταναλώνεται σε ειδικές περιστάσεις μόνο του ή με υψηλής ποιότητας φαγητό.
Επιστρέφοντας στο Ohayo, στο μενού του θα βρείτε και φαγητό που μπορείτε να ταιριάξετε με το τσάι σας. Υπάρχουν ημέρες που φουρνίζουν τάρτες, ενώ μπορείτε να απολαύσετε μπριος με σολομό, προσούτο ή μανιτάρι. Αν επιθυμείτε κάτι πιο ιδιαίτερο, μπορείτε να γευτείτε, yuzu κέικ καρότου ή matcha tiramisu. Πιο σίγουρη επιλογή το μπολ με το γιαούρτι, τα flakes καρύδας, γκρανόλα και φρέσκα berries που είναι και πολύ instagram-ικό.
Εάν ο δρόμος σας, σας βγάλει στη Δάφνη, αναμφισβήτητα το Ohayo αποτελεί μια έκπληξη.
Η απίθανη ιστορία του τσαγιού: Θρύλοι με αυτοκράτορες και μοναχούς αλλά και γεωπολιτικές διαμάχες
Η ιστορία του τσαγιού χάνεται στα βάθη της Ανατολής και μετρά χιλιάδες χρόνια, θρύλους και διαμάχες. Αν και είναι αδύνατο να γνωρίζουμε πότε ακριβώς κάποιος κατανάλωσε τα φύλλα του φυτού εμποτισμένα με νερό, ένας μύθος ισχυρίζεται ότι η αρχή του τσαγιού έρχεται από την Κίνα και η πρώτη κατανάλωσή του χρονολογείται από το 2737 π.Χ. Εκείνη την εποχή, ο αυτοκράτορας Shennong καθόταν στους πρόποδες ενός δέντρου, από το οποίο έπεφταν φύλλα σε ένα δοχείο με νερό που είχε βράσει. Έκπληκτος από το ποτό, εξήρε τα πλεονεκτήματά του και συνέβαλε στη δημοτικότητά του.
Άλλος θρύλος λέει ότι ο βουδιστής μοναχός Bodhidharma εγκατέλειψε την Ινδία για να διδάξει το δόγμα του στην Κίνα. Αν και φιλοδοξούσε να μην κοιμηθεί για εννέα χρόνια προκειμένου να φέρει εις πέρας την αποστολή του, ο Bodhidharma βρέθηκε τον τρίτο χρόνο να καταβάλλεται από κούραση. Ο θρύλος λοιπόν φέρεται να έχει δύο συνέχειες:
Σύμφωνα με τη μία ο μοναχός βρήκε τυχαία κάποια φύλλα τσαγιού τα οποία δοκίμασε, ανακαλύπτοντας τις ιδιότητές τους οι οποίες του επέτρεψαν να παραμείνει ξύπνιος για τα υπόλοιπα έξι χρόνια.
Η άλλη εκδοχή θέλει τον μοναχό να έχει αποκοιμηθεί. Όταν ξύπνησε, συντετριμμένος από την αποτυχία του έκοψε τα βλέφαρά του και έπεσαν στο έδαφος. Τότε, φέρεται να «γεννήθηκε» το πρώτο φυτό τσαγιού.
Η εξέλιξη του τσαγιού
Όποιον θρύλο και να πιστέψετε, το μόνο σίγουρο είναι ότι όλες οι έρευνες συγκλίνουν ότι η προέλευση του τσαγιού έχει τις ρίζες της στην Κίνα.
Ήταν κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Τανγκ, μεταξύ του 7ου και του 10ου αιώνα, που το τσάι έγινε δημοφιλές στην Κίνα. Εκείνη την εποχή, καταναλωνόταν σε σκόνη. Άμεσα ενέπνευσε τους πιο δημιουργικούς, οι οποίοι ανέπτυξαν τις απαρχές των τελετουργιών που συνοδεύουν τη γευσιγνωσία του. Μια «τελετή τσαγιού» αναδύθηκε στη συνέχεια στα ανώτερα στρώματα της κινεζικής κοινωνίας, που περιέβαλλε το ποτό με πολύ ακριβείς κανόνες προετοιμασίας (θερμοκρασία, χειρονομίες, σκεύη, χρόνος έγχυσης κ.λπ.) και γευσιγνωσίας, φορτισμένες με συμβολισμούς.
Σιγά-σιγά, το τσάι υιοθετήθηκε σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, όπου καταναλωνόταν με πιο τετριμμένο τρόπο. Για να ανταποκριθούν σε αυτή την αύξηση της κατανάλωσης, οι παραγωγοί έβγαλαν στην αγορά τα τα πρώτα χύμα τσάι.
Παράλληλα, βουδιστές μοναχοί προσπάθησαν να εισάγουν το τσάι στην Ιαπωνία , κάτι που δεν απέδωσε καρπούς μέχρι τον 15ο αιώνα. Τον 16ο αιώνα, οι Ιάπωνες με τη σειρά τους οικειοποιήθηκαν το τσάι και ανέπτυξαν τις δικές τους παραδόσεις γύρω από αυτό.
Η εξαγωγή του τσαγιού στην Ευρώπη
Η Κίνα άρχισε να κάνει εμπόριο τσαγιού, αρχικά σε άλλες ασιατικές χώρες και στη συνέχεια προς τη Δύση τον 17ο αιώνα. Μέσω της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών, οι Ολλανδοί ήταν οι πρώτοι που το έλαβαν. Ακολούθησαν η Αγγλία, όπου η βρετανική αστική τάξη έσπευσε στα τότε καφενεία, στα οποία το σέρβιραν για να απολαύσουν οι θαμώνες τη γεύση και τις φαρμακευτικές αρετές του τσαγιού. Έγινε το εθνικό ποτό της χώρας τον 18ο αιώνα, μετά την κατάργηση του φόρου που επέβαλε ο Όλιβερ Κρόμγουελ.
Το τσάι εμφανίστηκε στη Γαλλία την ίδια εποχή, όπου δεν έτυχε της ίδιας αποδοχής. Προκάλεσε αναταραχή στους ιατρικούς και πνευματικούς κύκλους, πριν τελικά διαδοθεί από τον καρδινάλιο Μαζαρίνο.
Το τσάι στο επίκεντρο γεωπολιτικών συγκρούσεων
Η άνοδος αποτέλεσε, όπως είναι αναμενόμενο, αφορμή για πολλές περιπέτειες. Πώς μπορούμε να μην αναφέρουμε, για παράδειγμα, το περίφημο Κίνημα του Τσαγιού της Βοστώνης; Στις 16 Δεκεμβρίου 1773, Βρετανοί αξιωματούχοι αρνήθηκαν να γυρίσουν στην Βρετανία τρία φορτία με φορολογημένο τσάι, που μεταφέρονταν σε φορτηγά πλοία. Τότε, ομάδα αποίκων ανέβηκε σε αυτά και έριξε στο λιμάνι της Βοστώνης τόνους τσαγιού. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε αφορμή για την Αμερικανική Επανάσταση ενάντια στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η αποτυχημένη προσπάθεια της Αγγλίας να αντιμετωπίσει την κυριαρχία της Κίνας στο τσάι. Οι Βρετανοί, θέλοντας να ανταγωνιστούν την Κίνα, παρήγγειλαν φυτά τσαγιού από την Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών με σκοπό να ξεκινήσουν τις δικές τους φυτείες. Οι Κινέζοι, αρνούμενοι να εκθρονιστούν, αντικατέστησαν το φυτό του τσαγιού (Camellia sinensis) με καλλωπιστικές καμέλιες (Camellia japonica). Ωστόσο, αυτή η ιστορία έληξε με θετικό πρόσημο για τους Άγγλους, οι οποίοι γοητεύτηκαν από τα υπέροχα λουλούδια του φυτού και τελικά το εγκλιμάτισαν, το καλλιέργησαν και το πούλησαν, με μεγάλη επιτυχία.