Όλα όσα μπορεί να ζήσει γευστικά ένας Νότιος στην αυλή της Λότζας
Στη λεωφόρο Κυπρίων Ηρώων 57 στην Ηλιούπολη υπάρχει μια αυλή σωστός παράδεισος για τους λάτρεις του κρέατος. Αυτή η αυλή έχει όνομα με παράδοση βγαλμένο από τα χρόνια των παλαιών καιρών, τότε που όλα γίνονταν με αγάπη και μεράκι.
- 22/06/2020
- Κείμενο: Χρυσάνθη Βλάμη
Στην κάτω Ηλιούπολη, υπάρχει μια αυλή που θα σε ταξιδέψει σε σκηνικό βγαλμένο από ελληνική ταινία του ‘60, θα απολαύσεις τον καθαρό ουρανό και την δροσιά του καλοκαιριού υπό τον ήχο της καμπάνας της Αγίας Παρασκευής που επιβλητικά δεσπόζει απέναντί της. Αυτή η παραδοσιακή αυλή δεν είναι άλλη από τη φημισμένη αυλή της Λότζας. Εκεί και ο πιο απαιτητικός κρεατοφάγος θα περιπλανηθεί γευστικά, αρχίζοντας από τα μοσχοβολιστά ορεκτικά όπως τα αυγά με πατάτες που συνοδεύονται με χοιρινό παστό ή σουτζούκι και στη συνέχεια θα περάσει στα κυρίως πιάτα. Στα κυρίως, εκτός από τα περίφημα σουβλάκια με χοιρινό, κοτόπουλο και μοσχάρι, θα βρει κεμπάπ πλασμένο με στοργή καθώς και συκώτι με γλυκάδια ανάμεσα, που έχει γίνει ήδη μπεστ σέλερ. Εκτός από τα κρέατα της σούβλας, ο επισκέπτης της Λότζας μπορεί να απολαύσει και πιο «μαμαδίστικες» συνταγές. Όπως το μοσχαράκι κιλότο, το γιουνκέρ μπεγερντί (στην πιο ελληνική εκδοχή του) με πουρέ μελιτζάνας και κόκκινη σάλτσα και το πρόβατο φιλέτο μπούτι στα κάρβουνα ή κοκκινιστό με πατάτες, που είναι σκέτο λουκούμι.
Ο Αιγιώτης ιδιοκτήτης της Λότζας, Νίκος Γεωργόπουλος, συνεχίζει την παράδοση του παππού του και διατηρεί την ίδια συνταγή στο καλαμάκι από το 1981. Αυτό που τους κάνει διαφορετικούς από τα άλλα ψητοπωλεία είναι ότι δίνουν βάση τόσο στην ποιότητα όσο και στη γεύση. Ο Νίκος εξηγεί πως όλα φτιάχνονται στο ίδιο το μαγαζί με πολύ μεράκι, από το ζύμωμα των μπιφτεκιών μέχρι όλα τα χειροποίητα της σούβλας. «Κάθε πρωί έρχεται το κρέας, το κόβουμε, το αλατίζουμε, το μαρινάρουμε, το περνάμε στα καλαμάκια και το δίνουμε στον πελάτη». Όλα τα προϊόντα του μαγαζιού είναι ελληνικά και ντόπια. Τα αναψυκτικά, το πρόβιο παγωτό, τα τυροπιτάρια και η παστουρμαδόπιτα Ευβοίας καθώς και η σφέλα Μεσσηνίας είναι μόνο ένα δείγμα για το τι μπορεί να γευτεί κάποιος στη Λότζα. Παράλληλα, η μουσική δεν είναι αυτή ενός συνηθισμένου κρεατοφαγείου. Από τα ηχεία παίζει μόνο Zucca Radio, με εξωτερικές μουσικές που θα σε βάλουν σε ακόμα πιο καλοκαιρινό mood.
Όπως εξηγεί ο Νίκος, Λότζα (με τ και ζ και όχι με ν), τα παλιά χρόνια λέγανε τον βοηθητικό χώρο δίπλα στην κουζίνα, εκεί όπου η νοικοκυρά έκανε όλη την προεργασία του μαγειρέματος. «Από αυτό ορμώμενοι βγάλαμε αυτό το όνομα, επειδή η κουζίνα μας είναι ανοιχτή για τον κόσμο».
Το μαγαζί διανύει τον πέμπτο χρόνο λειτουργίας του και έχει διαγράψει μια πολύ πετυχημένη πορεία. Ένα από τα μυστικά αυτής της επιτυχίας είναι το οικογενειακό κλίμα που υπάρχει ανάμεσα στην ομάδα, αφού δουλεύει με το ίδιο προσωπικό και με την ίδια μαγείρισσα από όταν ξεκίνησε. Ο ίδιος ο Νίκος τονίζει πως με τους υπαλλήλους του έχει κάτι παραπάνω από επαγγελματικές σχέσεις, τους βλέπει σαν την οικογένειά του και τους εμπιστεύεται σε κάθε βήμα του. «Θέλω όλοι οι εργαζόμενοί μου να ξεκουράζονται, να αποφορτίζονται, γι’ αυτό κλείνουμε την περίοδο του Πάσχα και δυο βδομάδες τον Αύγουστο, δεν έχουμε τις βάρδιες τις οποίες αλλάζει ο ένας με τον άλλον, έχουμε οικογενειακό κλίμα».
Την πρόσφατη περίοδο της καραντίνας, η Λότζα συνέχισε να λειτουργεί με την υπηρεσία διανομής κατ’οίκον και είχε μεγάλη ανταπόκριση από τον κόσμο. Το φετινό Πάσχα όμως ήταν διαφορετικό από τα προηγούμενα για όλους τους. Πήραν την πρωτοβουλία να δουλέψουν την Κυριακή του Πάσχα, να ψήσουν τον οβελία και να διευκολύνουν όλους εκείνους, που λόγω των περιοριστικών μέτρων δεν μπορούσαν να το κάνουν στη δική τους αυλή. Ο κύριος Νίκος χαρακτηριστικά αναφέρει «Την Κυριακή του Πάσχα ψήναμε από τις 3 το πρωί, μακάρι να είχα και άλλο χώρο να έψηνα και άλλο».
Τα τελευταία χρόνια, το ψητοπωλείο Λότζα ενισχύει οικονομικά τη Στέγη Θηλέων Παλαιού Φαλήρου «Άγιος Αλέξανδρος» με μέρος των εισπράξεων των μεσημεριανών παραγγελιών.