Το εστιατόριο Γαρμπή είναι η value for money εστέτ ψαροφαγία
Η ψαροφαγία αξιώσεων είναι οικογενειακή υπόθεση σ’ ένα ειδυλλιακό σκηνικό δίπλα στη θάλασσα που μας προ(σ)καλεί να επιστρέφουμε ξανά και ξανά.
- 31/07/2020
Η ειδυλλιακή παραθαλάσσια τοποθεσία του Γαρμπή, προνομιακά τοποθετημένου στην οδό Ηλιού στο Καβούρι, σε κάνει να νιώθεις πως μόλις γύρισες από την παραλία στο νησί που παραθερίζεις. Και όταν τα πιάτα της θάλασσας απλώνονται μπροστά σου, δεν ξέρεις τι πρωτοκυριεύει τις αισθήσεις σου. Οι γεύσεις του ωκεανού που παίζουν γαστριμαργικά με τον ουρανίσκο σου ή τα μεθυστικά ηλιοβασιλέματα που σου χαρίζονται απλόχερα με την υποδειγματική συνέπεια της φύσης.
Βλέπω μπροστά μου ένα χώρο πιο φρέσκο από ποτέ, αφού το εστιατόριο εκμεταλλεύτηκε την περίοδο της καραντίνας για να ανακαινιστεί και να ντυθεί με ακόμη πιο νησιώτικη αμφίεση. Για ένα μαγαζί που εδώ και 100 χρόνια σχεδόν, μυρίζει φρέσκο ψάρι, αυτό μοιάζει μάλλον μονόδρομος. «Το Γαρμπή πρωτοάνοιξε από τον πρόγονο της οικογενείας, τον Πέτρο Γαρμπή, το 1924 στην Πλάκα, ενώ τους θερινούς μήνες λειτουργούσε το αδερφάκι του στην τωρινή παραλία της πλαζ του Αστέρα Βουλιαγμένης έως ότου η περιοχή επιλέχθηκε για το γνωστό ξενοδοχείο. Τότε ο Γαρμπής επέλεξε το μικρό Καβούρι, εξοχή ακόμα, για να απολαμβάνει κανείς τα μαγικά θαλασσινά ηλιοβασιλέματα. Έκτοτε το εστιατόριο “Γαρμπή” εξελίσσεται διαρκώς, από γαστρονομικής αλλά και αισθητικής άποψης, παραμένοντας ορόσημο για το ψάρι, τα θαλασσινά και την αδιαπραγμάτευτη ποιότητά του» μου λέει η Κα Γαρμπή, που πετυχαίνω στο πάνω επίπεδο του εστιατορίου και δράττομαι της ευκαιρίας να τη ρωτήσω για τα πιάτα που θα μου πρότεινε εκείνη να δοκιμάσω.
Η αλήθεια είναι πως πέρα από τα φρεσκότατα ψάρια που παραλαμβάνουν καθημερινά από Κρήτη, Λέρο και Άνδρο, εγώ τρελαίνομαι για τις γαρίδες tempura με αυτή την εκπληκτική μαγιονέζα μάνγκο που δεν αφήνω ούτε για δείγμα στο μπολάκι αλλά και οι κροκέτες μπακαλιάρου με κρέμα λεμονιού με κρόκο Κοζάνης. Είμαι ανοιχτή όμως σε νέους γαστριμαργικούς ορίζοντες, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν γευστικές λύσεις, ώστε να μπορούμε να φάμε δύο άτομα με 50 ευρώ και να φύγουμε νιώθοντας πως αξιακά φάγαμε για πολύ παραπάνω.
«Η ψαρόσουπά μας έχει αγαπηθεί από όλους για την ιδιαίτερη βελουτέ υφή της και τη σφυρίδα, τα πετρόψαρα, τις γαρίδες και τα λαχανικά που εμπεριέχει. Δεν είναι τυχαίο που καταναλώνεται όλο το χρόνο από μικρούς και μεγάλους. Τα μύδια αχνιστά είναι ένα πιάτο που παρά την κλασσική συνταγή με σκόρδο και λευκό κρασί, ξαφνιάζει τόσο πολύ με την πλούσια γεύση τους με αποτέλεσμα να έχει φανατικούς θαυμαστές. Το λαβράκι καρπάτσιο επίσης με τα λεπτοκομμένα φιλέτα λαβράκι ψημένα στην οξύτητα του μοσχολέμονου, σερβιρισμένο πάνω σε ταλιατέλες αγγουριού, καθώς είναι ένα από τα πιο δροσερά και υγιεινά μας πιάτα με γεύση θάλασσα. Δύσκολα ξεχωρίζω μεταξύ άλλων τις παπαρδέλες με καραβίδες, σελινόριζα, κουρκουμά, Μοσχάτο Σάμου και πικραμύγδαλο, ένα θαλασσινό πιάτο ζυμαρικών που οι μυημένοι γνωρίζουν το σοβαρό λόγο που το συμπεριλαμβάνω στα πιάτα που κάποιος πρέπει να δοκιμάσει οπωσδήποτε».
Δίπλα στα κλασικά θαλασσινά, έχουν προστεθεί και πιο μοντέρνου στιλ προτάσεις, άλλο ένα ατού του εστιατορίου που το κάνει να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες ψαροταβέρνες. Σε αυτό φυσικά συντελεί και η ευγενική και ευχάριστη ομάδα του “Γαρμπή”. «Πολλοί πελάτες μας αναφέρουν τη ζεστασιά που εισπράττουν από το εστιατόριο και το προσωπικό μας. Είμαστε η οικογένεια Γαρμπή, μία οικογενειακή επιχείρηση και όλη η ομάδα μας λειτουργεί σαν μία οικογένεια. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που είναι παράδοση για τους πελάτες μας να έρχονται σε εμάς, γενιές πελατών αλλά και διακεκριμένα πρόσωπα της κοινωνίας μας. Ανάμεσα σε πολλά αξιότιμα ονόματα τολμούμε να ξεχωρίσουμε την μεγάλη χαρά μας να έχουμε κοντά μας τον Ολυμπιονίκη Νίκο Κακλαμανάκη ο οποίος γιόρτασε μαζί μας τα γενέθλιά του μετά την κατάκτηση του υπέρτατου τίτλου και μεταλλείου του, το επικό 2004, σε ένα εορταστικό “Γαρμπή” γεμάτο με υπερήφανα και χαρούμενα πρόσωπα. Κάθε φορά όμως που μας επιλέγει ο καθένας για το γεύμα του είναι τιμή μας και χαρά μας να προσφέρουμε όμορφες στιγμές και αναμνήσεις».
Έφυγα από το εστιατόριο γεμάτη θαλάσσια αύρα, χορτασμένη από τη νοστιμιά του βυθού και τα χρώματα ενός ακόμη μαγικού ηλιοβασιλέματος. Αν δεν είναι αυτό πληρότητα (κυριολεκτικά και μεταφορικά) τότε τι;